จากการที่ไทยเราจะไปอวกาศ โดยมีแผนระยะยาวว่าจะส่งยานไปดวงจันทร์

แต่ปัญหาคือ ประชาชนส่วนใหญ่ในประเทศยังคิดว่าอวกาศเป็นเรื่องไกลตัว จึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ว่า จะทำอย่างไรให้อวกาศเป็นเรื่องใกล้ตัว

คำว่าเรื่องใกล้ตัวในที่นี้หมายถึงเรื่องปากท้องของประชาชน ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน

ผมเลยคิดว่าแทนที่เราจะส่งยานไปเลย ทำไมเราไม่เน้นที่การทำวิจัยก่อน เพราะการส่งยานไปมันใช้งบมหาศาลมาก และก็ไม่รู้ว่าผลตอบแทนที่ได้จะคุ้มค่าหรือไม่ ในขณะที่การส่งงานวิจัยขึ้นไป หรือส่งการทดลองขึ้นไป สุดท้ายแล้วผลการวิจัยมันก็เอามาพัฒนาชีวิตของประชาชนอยู่ดี

ผมเล็งเห็นว่าประกรส่วนใหญ่ของประเทศประกอบอาชีพชาวนา และปัญหาส่วนใหญ่ที่ชาวนาเจอคือ ฝนแล้ง โรคพืช วัชพืชต่างๆ ซึ่งทำให้ไม่ได้ผลผลิตเท่าที่ควร ผมเลยคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากเราจะพัฒนาพันธุ์ข้าวที่มันทนต่อสภาพแวดล้อมสุดขั้วขึ้นมา โดยอาศัยการส่งตัวอย่างขึ้นไปทดลอง และพัฒนาบนอวกาศ เช่นอาจเป็นสถานีอวกาศนานาชาติ เพราะบนอวกาศมันเป็นสภาพแวดล้อมที่สุดขั้ว ก็มีปริมาณรังสีที่สูง แรงโน้มถ่วงต่ำ มีปริมาณอาหารและน้ำที่ค่อนข้างจำกัด แล้วเมื่อพัฒนาขึ้นมาแล้วค่อยเอามาแจกจ่ายให้ประชาชน ซึ่งจะทำให้ประชาชนที่เป็นชาวนาจะได้พันธุ์ข้าวที่แข็งแรงมากกว่า และให้ผลผลิตที่ดีกว่า แบบนี้จะทำให้ประชาชนรู้สึกว่าอวกาศเป็นเรื่องใกล้ตัวมากกว่า