สวัสดีค่ะ จขกท.เรียนอยู่มหาวิทยาลัยนึงปี2 เอกภาษา จขกท.เริ่มเรียนภาษานี้จริงจังตอนม.ปลาย (มีโอกาสได้เรียนระยะสั้นที่มหาวิทยาลัยในประเทศภาษานั้นมาแล้ว) แต่ตอนแอดมิชชั่นเราลังเลนานมากว่าจะเบนสาย ไม่ยื่นเอกภาษา แล้วเปลี่ยนไปยื่นสายอื่นแทน (พวกสายคณะสังคมศาสตร์/นิติศาสตร์/รัฐศาสตร์) เพราะคิดว่าในอนาคตการทำงานสามารถใช้ภาษาที่ได้มาเสริมได้ แต่สุดท้ายแล้วหลังจากปรึกษากับที่บ้าน ก็ยื่นเอกภาษาม.ดังไป เพราะคิดว่าให้เราเรียนในสิ่งที่ถนัดจะไปได้ดีกว่า 

ตอนเราเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเริ่มเรียน ถึงจะเป็นเอกภาษาแต่ก็มีวิชาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาให้เรียน แต่เน้นหลัก ๆ ก็จะเป็นวิชาเอกของภาษาเรา เนื้อหาที่เรียนค่อนข้างง่ายมาก ๆๆๆๆๆ หนังสือที่ใช้เรียนคือหนังสือเริ่มต้นของภาษาเลย เราอดทนเรียนมาก เพราะในห้องส่วนใหญ่เป็นคนเพิ่งเริ่มเรียนภาษามา เค้าเลยเอนจอยกับการเรียน แต่เราผ่านเนื้อหาจุดนั้นมานานมากแล้ว นานจนลืม เราเหมือนต้องกลับมาเริ่มใหม่ ทั้ง ๆ ที่ความรู้เราสำหรับภาษานี้ไม่ใช่ในระดับนี้แล้ว เราถามรุ่นพี่หลาย ๆ คนถึงเนื้อหาที่เรียนของแต่ละชั้นปีที่จะเจอ เทียบเนื้อหาแล้ว สำหรับปี4 ถึงจะเป็นเนื้อหาที่ดูน่าเรียนขึ้นมาสำหรับเรา นอกนั้นคือเราผ่านมาหมดแล้ว ช่วงนี้เราเลยค่อนข้างหมดไฟในการเรียน เรารู้สึกว่าเรายิ่งเรียนไป เรายิ่งถดถอยไปเรื่อย ๆ แทนที่จะมีความรู้ใหม่ที่ยากขึ้นเข้ามา กลับต้องมานั่งเรียนในสิ่งที่เราผ่านมานานแล้วในอดีตแทน ความรู้ใหม่ไม่ได้ ความรู้เดิมที่สะสมมาก็เริ่มหายไปเพราะแทบไม่ได้ใช้เลย เพราะเราต้องคอยอ่านคอยจำเนื้อหาที่เราเรียนเพื่อนำไปสอบ บางเนื้อหาเราผ่านมานานมากจนลืม ต้องกลับมานั่งทวนใหม่ เราเลยรู้สึกว่าถ้าเราเรียนแบบนี้ต่อไป เราแทบจะไม่ได้พัฒนาภาษาของเราเลย ภาษาของเรามีแต่จะถดถอยลงไปเรื่อย ๆ เพราะไม่ได้เรียนต่อยอดจากของเดิมที่เรามี (อิงคะแนนเอกภาษาจะมีกำหนดว่าจบปี4 ไป ต้องผ่านระดับภาษาระดับ...คะแนน... แต่เราเลยระดับและคะแนนนั้นมาเยอะแล้ว ตั้งแต่ตอนจบม.ปลาย) 

อยากถามผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์ ว่าในกรณีนี้เราควรทำยังไงคะ อดทนเรียนต่อไป หรือซิ่วไปคณะอื่นดี 😭