เคยทำงานกับบริษัทแห่งหนึ่งมา แล้วตั้งแต่ทำงานสร้างกฏขึ้นมาเรื่อย ๆ แล้วก็ใช้แต่คำว่าเพื่อรักษาสิทธิประโยชน์ขององค์กร
แต่กลับกัน พนักงานทำงานให้ทั้งเข้าก่อน ออกช้า ล่วงเวลาไม่ได้ สวัสดิการก็ไม่มี (อย่าพึ่งถามว่าตอนนั้นทำไมทนอยู่) อยากให้โฟกัสที่หัวข้อ

รู้สึกว่าบางครั้งที่เราทำไปในหลาย ๆ องค์กรยิ่งเรายอมทำให้ยิ่งโดนเอาเปรียบ เค้าก็ไม่ได้มองเราทำดีอยู่แล้ว แต่จะใช้คำว่าต้องพัฒนาเพื่อตัวเอง อันนี้ก็จริงอยู่ แต่องค์กรบางองค์กรจะใช้คำนี้เพื่อเอาเปรียบ องค์กรอาจจะไม่รู้ตัวว่าเอาเปรียบคนอื่นอยู่ อันนี้ก็ไม่รู้ได้

บางครั้งใช้คำพูดอ้างเรื่องเงิน (เงินเดือนน้อย) จะชอบเทียบ ว่าเคยมีเพื่อนหรือคนที่รู้จักที่มีประสบการณ์เค้าทำงานแบบนี้ ๆ โดยไม่สนว่าเงินน้อยหรือเงินมาก เค้าจะสนใจแค่ได้พัฒนาตัวเอง (อยากจะกล่าวมากว่าอย่ามาใช้คำพูดแบบนี้เพื่อเอาเปรียบคนอื่น ใครก็ต้องใช้เงิน คนมาทำงานก็คือมาหาเงินเนาะ)

บางองค์กรจะคิดแค่ว่า จ้างมาใช้เงินจ้าง ไม่สนว่าตอนเข้ามาจะจ้างมาตำแหน่งไหน คือเราให้คุณทำก็ต้องทำเพราะเราจ้างคุณมา แต่ก็กลับกันเราก็ทำงานแรกเงิน คือเราทำงานให้คุณ คุณก็ต้องให้เงินเรามันถูกต้องแล้ว ไม่ใช่จ้างมาตำแหน่งหนึ่งแล้วให้ทำ 100 ตำแหน่งแล้วบอกว่าจ้างด้วยเงินมา มันมีตำแหน่งระบุแล้วไม่ได้ทำตำแหน่งคนใช้ ที่ต้องมาทั้งปริ้นงานลูกสาว ทำความสะอาด เสิร์ฟน้ำ ถ้าพอช่วยก็ช่วย แต่ไม่ใช่ว่าจะมาบอกว่า มันหน้าที่ 

บางที่ทำงานไปก็ด้อยค่างานเขาไป ทั้งที่งานที่สไตล์ตัวเองก็ไม่ได้ดีเริ่ด แต่ก็ชอบไปหาด้อยค่างานคนอื่น ทั้งที่เค้าใช้สมองทำ ไม่ได้ลอกงานคนอื่น หรือใช้นิ้วจิ้มๆ ทำ ยืนนั่งเดินถาม เวลาทำงานนั่งติดเป็นปลากท่องโก๋ งานที่ใช้เวลาทำทั้งอาทิตย์ ต้องร่นเหลือ วันสองวัน เพราะไปนัดลูกค้าโดยไม่ถามคนทำ 

สุดท้ายก็คือใครก็อยากพัฒนาตัวเอง ไม่ให้เคารพคนอื่นแต่อยากให้คนอื่นเคารพ คงต้องทำใจแล้วแหละ
ท้ายที่สุดอยากให้ย้อนดูตัวเอง สิ่งที่ทำ หรือทัศนคติ อย่าบอกแต่ให้พนักงานปรับตัวหรือพัฒนาตัวเอง ตัวเองเป็นหัวก็ต้องรู้หน้าที่เช่นกัน ว่าต้องพัฒนาและปรับตรงไหน ไม่ใช่ว่าจ้างมาแล้วทิ้งให้แก้ปัญหาแล้วจะมาอ้างแต่ว่าเป็นหน้าที่ ไม่ได้หรอก ปัญหาคือตัวเองอย่าโทษคนอื่น บางครั้งโฟกัสแต่เรื่องไร้สาระ พอเอาเวลาของคนทำงานไปโฟกัสตรงนั้นเวลาก็จะน้อยลง แล้วจะมาเร่งงานทีหลัง ยังไงต้องเสร็จ ยังไงต้องได้ 

จ้างมาทำงาน ทำงานแลกเงิน ไม่ใช่ว่าจ่ายเงินเดือนให้ = เจ้าของชีวิต นี่ไม่ใช่นะ คิดว่าที่นั่นเป็นแบบนี้

(ก่อนตั้งกระทู้คิดและสังเกตุมาร่วม 2 ปี เลยคิดว่าบางที่ก็น่าจะมีแบบนี้เหมือน ๆ กัน) สิ่งที่ควรโฟกัสก็ไม่โฟกัส ไปโฟกัสแต่สิ่งที่เสียเวลาแล้วก็ไม่สร้างประโยชน์

สุดท้ายจริงขอให้คนทำงานที่ตั้งใจทำงานจริง ๆ และหวังดีต่อองค์กร ทำได้แต่ต้องดูว่าองค์กรนั้นควรได้รับมั้ย และสิ่งสุดท้ายคือรักองค์กรได้แต่อย่าลืมรักตัวเองให้มาก ๆ สุขภาพจิตเราควรสำคัญที่สุดสำหรับเรา เราไม่ควรตายหรือคิดสั้นเพราะคนห่วย ๆ