วันหนึ่งเรา ต้องทิ้ง ทุกสิ่งไป
สู่ที่ใหม่ ที่ไหน มิรู้ได้
จะสุขทุกข์ ดีร้าย ประการใด
จะพบไหม คนรู้จัก รักเฉยชัง

ต้องทิ้งชื่อ ทิ้งทรัพย์ ทิ้งยศศักดิ์
ทิ้งคนรัก เฉยชัง ไว้ข้างหลัง
ทิ้งทุกอย่าง เดินทาง ตามลำพัง
มุ่งข้ามฝั่ง อาสวะ โอฆะไป

ไม่รู้กี่ ภพชาติ ที่พลาดเป้า
ถลำเข้า จมโอฆะ ทะเลใหญ่
ต้องเวียนว่าย มหรรณพ ทะเลไฟ
ตายเกิดใหม่ เจ็บแก่ตาย หลายชาติภพ

หวังตั้งจิต ปฏิบัติ อธิษฐาน 
มุ่งประหาร กิเลสมี ชาตินี้จบ
ข้ามโอฆะ ทะเลสี่ นี้ให้ครบ
ได้พานพบ นิพพานที ชาตินี้เทอญ

โอฆะ 4 (สภาวะอันเป็นดุจกระแสน้ำหลากท่วมใจสัตว์, กิเลสดุจน้ำท่วมพาผู้ตกไปให้พินาศ - the Four Floods) 
ได้แก่ กาม ภพ ทิฏฐิ อวิชชา (กาโมฆะ ภโวฆะ ทิฏโฐฆะ อวิชโชฆะ) เหมือนในอาสวะ 4

พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต)