หนูเป็นคนคิดมากเป็นทุนเดิมละเวลาก่อนนอนหนูจะชอบคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเป็นปกติอยู่แล้วแต่เรื่องที่จะชอบคิดมากที่สุดคือเรื่องพ่อและแม่หนูจะชอบคิดว่าหนูเหลือเวลาอยู่กับพ่อแม่อีกเท่าไหร่หนูจะทำใจได้มั้ยเมื่อพ่อหรือแม่จากหนูไปและหนูจะอยู่อย่างไรเมื่อไม่มีพวกท่าน เหมือนพอจะเคลิ้มหลับดันพรึบเรื่องนี้มา พอคิดแล้วเหมือนหนูเอามาทุกข์กับตัวเองเป็นคนเซนซิทีฟกับอะไรแบบนี้ถึงแม้ว่าจะยังไปถึงเวลานั้นจริงๆพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุดแต่รู้สึกเหมือนยังไม่พอเลยสำหรับตัวเราเองรู้สึกเรายังทำดีไม่คุ้มค่ากับเวลาของวันนี้ 

หนูเลยอยากทราบว่าหนูควรทำไงถึงจะเลิกเซนซิทีฟกับเรื่องนี้ดีคะ