ถ้าเป็นไปได้อย่าพยายามอ้วนนะครับการลดน้ำหนักมันไม่ใช่เรื่องตลก การเพิ่มน้ำหนักมันง่ายกว่าการลดน้ำหนักอีก เมื่อก่อนผมก็อิจฉานะคนที่จู่ๆก็อ้วนได้ พอวันนึงผมอ้วนเหมือนเขา แล้วใบหน้าผมไม่มีรูปทรง มันมีแต่เหนียง คือโดยปกติผมเป็นคนที่หน้าแหลมอยู่แล้ว แต่พอวันนึงที่ตัวเองอ้วนขึ้นมาหน้าตามันไม่มีกรอบหน้าเลย ผมรับไม่ได้ก็เลยบอกตัวเองว่าต้องลดน้ำหนัก ตอนแรกผมเริ่มจากการพยายามอดอาหาร ข้าวเช้าผมกินแค่ไข่ลวกนะ ข้าวเที่ยงกินแค่ข้าวปั้นญี่ปุ่น ข้าวเย็นไม่ทานเลย ผมทำแบบนี้มาตลอด 6 เดือน คุณรู้ไหมครับน้ำหนักไม่ลดลงเลยนะครับ ผมก็เลยเปลี่ยนเป็นการมาออกกำลังกาย วันแรกผมก็วิ่งนะพอวันต่อมาผมวิ่งไม่ไหวปวดขา ผมเห็นเพื่อนๆที่ไปออกกำลังกายด้วยกันเขาใช้การเดินเอา ผมก็เดินออกกำลังกายรอบสนามหลายๆรอบเพื่อที่จะทำให้น้ำหนักตัวเองลด ผมทำแบบนี้ 2 เดือนนะครับ น้ำหนักไม่ลดลงสักกิโลกรัมเลย ต่อมาผมก็เลยวิ่งออกกำลังกายจริงๆจังๆครับ คือผมวิ่งจนขาแทบวิ่งไม่ไหววิ่งเสร็จผมก็มาบริหารแขนต่อดันพื้นจนดันตัวเองไม่ไหวแล้วผมก็มาต่อด้วยการซิทอัพจนตัวเองแทบจะทำไม่ไหวแล้วผมก็ทำซ้ำๆอยู่แบบนั้น มันตอบมาผมปวดขาผมก็ฝืนตัวเองทำเหมือนเดิมคือทำจนกว่าจะทำไม่ไหว ผมทำแบบนี้จนครบ 1 เดือนน้ำหนักมันลงแค่ 1 กิโลกรัมเองนะครับ แล้วผมก็ทำไปเรื่อยๆตลอด 9 เดือน จนได้หุ่นเฟิร์มที่กลับมา ผมเห็นเพื่อนๆที่ออกกำลังกายไม่จริงจังแค่เดินออกกำลังกายฝันเอาเถอะครับว่าน้ำหนักคุณจะลดเรื่องการลดน้ำหนักมันไม่ใช่เรื่องตลกนะครับ มันไม่ได้จะลดน้ำหนักง่ายขนาดนั้น โคตรยากที่สุดครับ ผมเข็ดแล้วก็หลาบจำมากๆเลยและจะไม่ยอมให้ตัวเองอ้วนอีกเป็นครั้งต่อไป ถ้าใครมาทักว่าคุณผอมคุณอย่าไปน้อยใจตัวเองนะครับ คนที่มันอ้วนต่างหากที่มันควรอิจฉาคุณที่คุณทำยังไงก็ไม่อ้วน อย่าพยายามจะทำตัวเองให้อ้วนนะครับ เพราะถ้าวันหนึ่งคุณอ้วนขึ้นมาอย่าเพ้อฝันว่าวันนั้นคุณจะลดน้ำหนักลงได้ง่ายๆ ใครที่มาทักคุณว่าคุณผอมให้ตอบมันกลับไปว่าโคตรอ้วน และมันจะตอบคุณกลับมาว่ามันกินดีอยู่ดี คือไอ้พวกนี้มันจะมีข้ออ้างแหละ คนใกล้ตัวผมนี่เองมันบอกว่ามันกินดีอยู่ดีมันเลยอ้วนแต่มันทักมายืมตังค์ผมไหนบอกว่ากินดีอยู่ดี ไม่ดูแลตัวเองก็พูดตรงๆสิว่าปล่อยให้ตัวเองอ้วนเองโคตรอุบาท