ถ้าหนูอยู่ข้างนอกหนูจะเป็นคนที่ชอบพูดเยอะมากๆเป็นคนชอบสนุกสนานตลอดเวลา 

รับฟังคนอื่น แนะนำได้ ชอบหาข้อมูลรู้จักกันแล้วชวนคุยเก่งเฟลลี่ เข้ากับทุกคนได้ง่ายๆ  ไปไหนไปกัน เป็นที่พึ่งได้ในระดับหนึ่งเลย 

เป็นคนอ่อนไหนกับคำพูดง่ายเช่นกันแต่จะยิ้มรับและคิดแง่บวกกับเหตุผลละไม่โต้ตอบ อยู่เฉยๆเอาความสนุกสนานมาแทรก

เคยโดนคนอื่นแขวะ+สาดน้ำแข็งใส่หน้า ก็นิ่งละยิ้มหัวเราะ ไม่โต้ตอบและพาตัวเองออกจากจุดนั้น   พอเรื่องผ่านไปก็ไม่โกรธไม่คิดอะไรปล่อยผ่านไป

เพราะคิดว่ามันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร ทำคืนไปก็ไร้สาระ  

      แต่ถ้ากลับมาอยู่ห้องหรืออยุ่บ้าน หนูจะเป็นคนที่เงียบที่สุดในบ้าน คนในครอบครัวถามอะไรก็จะตอบสั้นๆว่า "หนูไม่รู้" บทสนทนาวันหนึ่งนับคำได้เลย

ไม่หัวเราะ นิ่งสนิด ไม่หยอกเล่นกันเหมือนครอบครัวอื่น ถึงเวลาทานข้าวก็มาทานพร้อมกัน  แต่ตอบอย่างเดียว ไม่ชวนคุย ไม่ถาม 

(ไม่รู้เป็นเพราะว่า หนูเคยเล่นเคยถามบ้างอย่างแล้วได้คำตอบกลับมาว่า "ไม่ใช่เพื่อนเล่นนะ" "สนใจเรื่องตัวเองก่อนเถอะ" "เอาตัวเองให้รอดก่อน" "หัวอ่อนไม่ทันคน""ปัญญาอ่อน""โง่""หัดทำตัวมีค่าบ้าง""ทำตัวแบบบนี้อายคนอื่นเขา ูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?"" และอีกหลายอย่าง%#**+*^%นนาาๆคำไม่สุภาพพอเข้าห้องตัวเอง อารมณ์นิ่ง เงียบ ดิ่ง คิดมาก เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนน้ำตาไหลออกมาเอง แต่ไม่มีเสียงร้องให้ น้ำตาไหลไม่หยุด จุกพูดไม่ออก รู้สึกดิ่งสุดๆ จนบ้างครั้งหายใจไม่ทัน     มีอยู่ครั้งหนึ่งช่วงก่อนโควิดจนช่วงโควิดแรกๆ เก็บตัวเอง10เดือนในห้องคนเดียว ไม่เจอหน้าครอบครั้ว ข้าวเอาเข้ามาทานคนเดียวในห้อง ออกเอาขยะไปทิ้งและซักผ้าอบผ้า แค่นั้น แต่จะไม่เจอใครเลย ไม่คุยกับใครเลย จนตอนนั้นชินกับการอยุ่คนเดียว คนในครอบครัวคนหนึ่งได้ดึกออกจากห้องแต่ก็ตอบว่าไม่ไป จะอยุ่ห้อง ไม่ไปไหนทั้งนั้นอยากไปเที่ยวไหนกันก็ไปกันเลย หนูไปด้วยทีไรหนูก็มีแต่ทะเลาะกันทุกที หนูเลือกออกมาจากตรงนั้นดีกว่า!!  เขาก็ดึงขึ้นรถเก๋งจนได้ ชุดที่หนูเอาออกมาก็กางเกางขายาว เสื้อกันหนาว รองเท้าผ้าใบ แมสปิดปาก สีดำทั้งหมด พอเดินทางไปได้วักพัก เขาแวะเติมน้ำมัน หนูไม่กล้าเจอใครเลย ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ามอง กลัวคนเยอะๆไม่ชิน  พอไปถึงที่ก็พึ่งรู้ว่ามาทะเล ตอนลืมตาขึ้นมา ทุกอย่างสว่างมาก กว้างมาก แสบตามากๆด้วย😅    แต่อยากกลับห้อง แต่ก็กลับไม่ได้ก็ยอมทนจนถึงเวลากลับ พอถึงห้องรู้สึกดีสุดๆ แต่พอเปิดภาคเรียน ไปโรงเรียนปกติ เราก็เป็นบุคลิกเหมือนอันแรกที่เล่าเลย พอถึงห้องก็เหมือนอันสอง วนแบบนี้ไปเรื่อยๆจนม.4ถึงม.6  

หนูรู้ตัวหนูเลยว่านิสัยหนูเปลี่ยนไปเป็นหน้ามือเป็นหลังมือ หลังจากเสียคนในครอบครัวที่เป็นที่พึ่งที่สุดของหนูไป คนๆนี่เขาไม่ได้อยุ่กับหนูเขาอยุ่อีกที่ แต่ติดต่อกันตลอดซัพพอตตลอดไม่เคยทำหนูเสียใจสักครั้ง  พอรู้ข่าว หนูดิ่งสุดๆที่สุดในชีวิตถึงขั้นหลอกตัวเองว่าเค้ายังไม่ไปไหน ตื่นมาทีไรคิดว่าเป็นความฝันตลอด หลอกตัวเองความคิดตัวเองมาประมาณ2ปี การทานแต่ละทีเปลี่ยนแปลงตลอด ทานเยอะเกิน หรืออาทิตย์กว่าไม่ทานอะไรเลย แค่น้ำขวดเดียวก็อยุ่ได้ หลับยากบางนอนเยอะบ้าง  เหมอลอยตลอด  อารมณ์ตัวเราะได้แต่ความรู้สึกมันเหมือนไม่ได้มาเต็มร้อย  นิสัยหนูเริ่มเปลี่ยนเป็นคนอารมณ์หงุดหงิดง่าย หัวร้อนง่าย โกรธง่าย มีปัญหาอะไรคือต้องเอาคืนให้ได้แต่จะเก็บอาการ คนอื่นก็มองว่าเราปกติเหมือนตอนแรก เพราะแสดงออกเป็นแบบนั้น แต่ความคิดเปลี่ยนไป พอนานไปเรื่อยๆ หนูกลายเป็นคนไม่ยอมคนแตเหตุผลน่ะ กลายเป็นกระจกสองด้านทำยังไงมาทำกลับแบบนั้น แล้วความคิดหนูจะคิดวนในผัวตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าจะคิดอะไรนักหนาบ้างทีคิดจนปวดหัวมึนหัวจนอัดยา ถ้าอยุ่คนเดียวก็ร้องให้ ดิ่ง จนถึงขั้นไม่อยากอยุ่บนโลกนี้แล้ว เป็นบ่อยมาก

เคยทั้งหยิบมี#เข้าห้องเพื่อป#ดค#ตัวเองแต่แฟนกลับมาห้องแล้วดึงมี#ออกทัน  ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆไม่มีความเครียดอะไรก็อยุาไปงั้นๆไม่ได้มีความสุขมากอะไรเลย จนกลายเป็นคนดื่มแอลกอฮอล์เยอะติดบุหรี่พอหนักขึ้นเรื่อยๆแฟนก็เป็นคนทำให้เลือกของพวกนี้ แต่นิสัยก็เปลี่ยนมาเป็นเหมือนอันแรกความคิดเหมือนอันแรก จนมาไตรตรองคิดว่า นิสัยเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอารมณ์ขึ้นๆลง เราคนสองบุคลิ??หรอ?  หรือ คิดมากไป?? หรือโรคเครียด?? หรือซึมเศร้า?? หรือเป็นประสาท??   สรุปมองตัวเองในมุมตัวเองว่า จากที่เคยชอบเคยทำอะไรมันเปลี่ยนเป็นขั้วตรงข้ามหมด แต่อดทนอดกลั้นได้ ยกเว้นตอนอยุ่คนเดียว เพราะจะคิดอะไรวนในหัวซ้ำไปซ้ำมาอยุ่อย่างนั้นจนเหมอลอยเหมือนคนไม่มีสติ😒 

____หนูอยากได้คำแนะนำเรื่องที่ทำให้ไม่คิดมากทำให้หัวโล่งเพราะที่ผ่านมาหนูพึ่งแอลกอฮอล์กับบุหรี่ มีวิธีอื่นไหม???

(เคยวาดภาพนะแต่เคยกระทบกระเทือนทางจิตใจเรื่องนี้เลยหมดไฟในการวาดรูปไปเลย)😀

___ถ้าหนูหันมาแคร์ความรู้สึกตัวเองมากกว่าคนอื่นหนูจะเห็นแก่ตัวไหม??

___หนูเหนื่อยจัง พอมาย้อนอ่านดูเหมือนหนูมาพูดเรื่องตัวเองให้คนอื่นฟัง แล้วคำที่เคยโดนพูดใส่หนูมาว่า  ทำเพื่ออะไร??  พูดให้ฟังเพื่ออะไร?? เรียกร้องความสนใจ??  หรือให้คนอื่นสงสาร?? หรือสร้างเรื่อง??  😒😒 

  ____ตอบจากใจหนูเลยนะ____

___หนูแค่ต้องการกำลังใจที่หาในแวดล้อมใกล้ตัวไม่ได้___

___ขอแค่ในนี้ยังมีคนพอรับฟังหนูหน่อยก็ยังดี__

🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺

  หนูขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ

ขอบคุณที่รับฟัง แสดงความคิดเห็นกันได้ตามสบายเลยคะหนูพร้อมรับฟังทุกคำติชมคะ ขอบคุณนะคะ😇