เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อประมาณ 12 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นเราอายุประมาณ 5 ขวบกว่าๆ เราได้ย้ายไปอยู่กับพ่อ ตามปกติ เพราะพ่อแม่เราอยู่คนละอำเภอแต่ละคนต้องดูแลพ่อแม่ของตนเอง ตอนนั้นเราอยู่กับปู่ย่า ถวดชายอาและพ่อ ( แถวบ้านเราจะเรียงกันมีญาติพี่น้องปู่แถวนั้น)
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเราก็เล่นตามประสาเด็ก ไปเล่นกับย่าสักพัก ก็ไปหาคุนถวดชายเราพอเล่นถับถวดชายเราสักพักคุณถวดเราก็ปวดฉี่เราเลยวิ่งไปบอกเรา พอขึ้นไปเขาบ่นว่าปวดเนื้อปวดตัวสักพักเขาเลยให้อาเราไปเรียกคนที่บ้านทั้งหมดทั้งญาติพี่น้อง ตอนนั้นพ่อ ปู่ย่าเราขึ้นมา เราก็กอดเล่นคุณถวดเราพ่อกับปู่ย่าเราให้ไปโรงพยาบาลไหม แต่เขาไม่ไป
ญาติๆทั้งหมดก็มาหาคุณถวดเราเขาก็โศกเศร้าอาวรณ์ เราที่กอดคุณถวดก็ไม่รู้อะไรว่าทำไมต้องร้องกัน ทั้งๆที่คุณถวดก็นอนลูบหัวทุกคนและยังพูดปลอบทุกคนอยู่ ญาติทั้งหมดเขาก็ให้ไปโรงบาลจะได้รักษา คำๆหนึ่งเราจำขึ้นใจ " ไปทำไมข้าไม่ได้เป็นอะไร พวกเอ็งจะร้องกันทำไมคนเราต้องเวียนไหว้ตายเกิดอยู่แล้ว"
ีคุณถวด
ตอนนั้นเราอายุประมาณ 5 ขวบกว่าๆ เราได้ย้ายไปอยู่กับพ่อ ตามปกติ เพราะพ่อแม่เราอยู่คนละอำเภอแต่ละคนต้องดูแลพ่อแม่ของตนเอง ตอนนั้นเราอยู่กับปู่ย่า ถวดชายอาและพ่อ ( แถวบ้านเราจะเรียงกันมีญาติพี่น้องปู่แถวนั้น)
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเราก็เล่นตามประสาเด็ก ไปเล่นกับย่าสักพัก ก็ไปหาคุนถวดชายเราพอเล่นถับถวดชายเราสักพักคุณถวดเราก็ปวดฉี่เราเลยวิ่งไปบอกเรา พอขึ้นไปเขาบ่นว่าปวดเนื้อปวดตัวสักพักเขาเลยให้อาเราไปเรียกคนที่บ้านทั้งหมดทั้งญาติพี่น้อง ตอนนั้นพ่อ ปู่ย่าเราขึ้นมา เราก็กอดเล่นคุณถวดเราพ่อกับปู่ย่าเราให้ไปโรงพยาบาลไหม แต่เขาไม่ไป
ญาติๆทั้งหมดก็มาหาคุณถวดเราเขาก็โศกเศร้าอาวรณ์ เราที่กอดคุณถวดก็ไม่รู้อะไรว่าทำไมต้องร้องกัน ทั้งๆที่คุณถวดก็นอนลูบหัวทุกคนและยังพูดปลอบทุกคนอยู่ ญาติทั้งหมดเขาก็ให้ไปโรงบาลจะได้รักษา คำๆหนึ่งเราจำขึ้นใจ " ไปทำไมข้าไม่ได้เป็นอะไร พวกเอ็งจะร้องกันทำไมคนเราต้องเวียนไหว้ตายเกิดอยู่แล้ว"