เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อประมาณ 12 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นเราอายุประมาณ 5 ขวบกว่าๆ เราได้ย้ายไปอยู่กับพ่อ ตามปกติ เพราะพ่อแม่เราอยู่คนละอำเภอแต่ละคนต้องดูแลพ่อแม่ของตนเอง ตอนนั้นเราอยู่กับปู่ย่า ทวดชายอาและพ่อ ( แถวบ้านเราจะเรียงกันมีญาติพี่น้องปู่แถวนั้น)
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเราก็เล่นตามประสาเด็ก ไปเล่นกับย่าสักพัก ก็ไปหาคุนถวดชายเราพอเล่นถับทวดชายเราสักพักคุณทวดเราก็ปวดฉี่เราเลยวิ่งไปบอกเรา พอขึ้นไปเขาบ่นว่าปวดเนื้อปวดตัวสักพักเขาเลยให้อาเราไปเรียกคนที่บ้านทั้งหมดทั้งญาติพี่น้อง ตอนนั้นพ่อ ปู่ย่าเราขึ้นมา เราก็กอดเล่นคุณทวดเราพ่อกับปู่ย่าเราให้ไปโรงพยาบาลไหม แต่เขาไม่ไป
ญาติๆทั้งหมดก็มาหาคุณทวดเราเขาก็ร้องไห้ เราที่กอดคุณทวดก็ไม่รู้อะไรว่าทำไมต้องร้องกัน ทั้งๆที่คุณทวดก็นอนลูบหัวทุกคนและยังพูดปลอบทุกคนอยู่ ญาติทั้งหมดเขาก็ให้ไปโรงพยาบาลจะได้รักษา คำๆหนึ่งเราจำขึ้นใจ " ไปทำไมข้าไม่ได้เป็นอะไร พวกเอ็งจะร้องกันทำไมคนเราต้องเวียนไหว้ตายเกิดอยู่แล้ว" สักพักทวดเราสั่งเสียทุกอย่างสักพักเขาก็เงยหน้าเหมือนมองอะไรสักอย่าง จากนั้นท่านก็สิ้นลมทั้งๆที่กอดเราเอาไว้ และต่อหน้าต่อตาญาติๆ น้าเราคนหนึ่งเขาชื่อว่าน้าเล็ก เขาได้เขย่าคุณทวด และเอานิ้วแตะจมูกว่าหายใจอยู่ไหม เขาไม่รู้สึกถึงลมหายใจขอคุณทวดเขาเลยให้พ่อเราขับรถไปส่งทวดที่
โรงพยาบาล พอถึงโรงบาล ยัไคุณทวดเราไม่รอด พ่อเราเลยทำเรื่องงานศพของคุณทวดเรา
งานศพ วันที่ 1
งานวันแรกเราก็ช่วยพวกญาติๆน้าๆเราแจกซองลูกอมที่มีด้ายแดงที่หน้าบ้านเรา เวลาผ่านไปถึงประมาณ 21:00 พระท่านก็มาถึงบ้านเราและท่านก็
สวดมนตร์ ตอนเราก็คุยกับพี่คนหนึ่งที่เป็นญาติเรา เขาบอกเราว่าถ้าเราส่องกระจอกแล้วมองด้านหลังผ่านกระจกเราจะเห็นคุณทวด เราก็ถามกลับไป "จริงหรอ หนูจะเจอทวดจริงๆไหม " พี่เขาบอกเราว่า " รอพระสวดเสร็จก่อนเดี๋ยวพาไปดู " พอพรสวดเส็รจตอนนั้นทุกคนในนั้นก็ต่างคนต่างเสิร์ฟอาหารให้แขกในงานจนคนในงานก็ทยอยกลับบ้าน พี่เขาก็กลับบ้านไปก่อนที่จะส่องกระจก
งานศพวันที่ 2 และ 3 ก็ผ่านไป (ที่บ้านพ่อเราเขาจัดแค่ 3 วันนะ )
พอตกดึกวันที่ 4 หลังงานศพทวดเรา
เราได้ไปนอนกับป้าเรา พอเราหลับไปสักพัก เราเห็นห้องสีขาวๆห้องหนึ่ง พอเรามองไปรอบๆเราเห็น คุณทวดเรายืนอยู่ เขาได้ยิ้มให้เราและถามไถ่เราว่า แล้วทีนี้เขาก็ถามเรามาประโยคหนึ่ง " มาอยู่กับทวดไหม " " ไปกับทวดไหมแก้ม " " มีขนมนะ ไปกับทวดไหม "
ตกดึกของอีกวัน เราก็นั่งกินข้าวกับป้าลุงพี่ๆ และป้าก็ถามเรามาว่า " เมื่อคืนฝันถึงอะไรหรอ " " ป้าเห็นเรา เอาแต่พูดว่า ไม่ ไม่ ไม่ไป ไม่เอา "เราก็ตอบไปว่า "หนูฝันว่าคุณทวดเขาชวนหนูไปอยู่กับเขา " ป้าเราได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย และเราคิดว่าเราคงคิดถึงคุณทวดเรามากเกินไป
( ถ้าเราเขียนผิดอะไรหรือคำไหรสามารถบอกเราได้นะคะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ เราคิดได้ 2 แบบ 1) เราคงคิดถึงคุณทวดเรามากเกินไป
2) คุณทวดอาจอยากพาเราไปกับเขาจริง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณนะคะที่รับอ่านเรื่องของเรา )
คุณทวด
ตอนนั้นเราอายุประมาณ 5 ขวบกว่าๆ เราได้ย้ายไปอยู่กับพ่อ ตามปกติ เพราะพ่อแม่เราอยู่คนละอำเภอแต่ละคนต้องดูแลพ่อแม่ของตนเอง ตอนนั้นเราอยู่กับปู่ย่า ทวดชายอาและพ่อ ( แถวบ้านเราจะเรียงกันมีญาติพี่น้องปู่แถวนั้น)
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเราก็เล่นตามประสาเด็ก ไปเล่นกับย่าสักพัก ก็ไปหาคุนถวดชายเราพอเล่นถับทวดชายเราสักพักคุณทวดเราก็ปวดฉี่เราเลยวิ่งไปบอกเรา พอขึ้นไปเขาบ่นว่าปวดเนื้อปวดตัวสักพักเขาเลยให้อาเราไปเรียกคนที่บ้านทั้งหมดทั้งญาติพี่น้อง ตอนนั้นพ่อ ปู่ย่าเราขึ้นมา เราก็กอดเล่นคุณทวดเราพ่อกับปู่ย่าเราให้ไปโรงพยาบาลไหม แต่เขาไม่ไป
ญาติๆทั้งหมดก็มาหาคุณทวดเราเขาก็ร้องไห้ เราที่กอดคุณทวดก็ไม่รู้อะไรว่าทำไมต้องร้องกัน ทั้งๆที่คุณทวดก็นอนลูบหัวทุกคนและยังพูดปลอบทุกคนอยู่ ญาติทั้งหมดเขาก็ให้ไปโรงพยาบาลจะได้รักษา คำๆหนึ่งเราจำขึ้นใจ " ไปทำไมข้าไม่ได้เป็นอะไร พวกเอ็งจะร้องกันทำไมคนเราต้องเวียนไหว้ตายเกิดอยู่แล้ว" สักพักทวดเราสั่งเสียทุกอย่างสักพักเขาก็เงยหน้าเหมือนมองอะไรสักอย่าง จากนั้นท่านก็สิ้นลมทั้งๆที่กอดเราเอาไว้ และต่อหน้าต่อตาญาติๆ น้าเราคนหนึ่งเขาชื่อว่าน้าเล็ก เขาได้เขย่าคุณทวด และเอานิ้วแตะจมูกว่าหายใจอยู่ไหม เขาไม่รู้สึกถึงลมหายใจขอคุณทวดเขาเลยให้พ่อเราขับรถไปส่งทวดที่
โรงพยาบาล พอถึงโรงบาล ยัไคุณทวดเราไม่รอด พ่อเราเลยทำเรื่องงานศพของคุณทวดเรา
งานศพ วันที่ 1
งานวันแรกเราก็ช่วยพวกญาติๆน้าๆเราแจกซองลูกอมที่มีด้ายแดงที่หน้าบ้านเรา เวลาผ่านไปถึงประมาณ 21:00 พระท่านก็มาถึงบ้านเราและท่านก็
สวดมนตร์ ตอนเราก็คุยกับพี่คนหนึ่งที่เป็นญาติเรา เขาบอกเราว่าถ้าเราส่องกระจอกแล้วมองด้านหลังผ่านกระจกเราจะเห็นคุณทวด เราก็ถามกลับไป "จริงหรอ หนูจะเจอทวดจริงๆไหม " พี่เขาบอกเราว่า " รอพระสวดเสร็จก่อนเดี๋ยวพาไปดู " พอพรสวดเส็รจตอนนั้นทุกคนในนั้นก็ต่างคนต่างเสิร์ฟอาหารให้แขกในงานจนคนในงานก็ทยอยกลับบ้าน พี่เขาก็กลับบ้านไปก่อนที่จะส่องกระจก
งานศพวันที่ 2 และ 3 ก็ผ่านไป (ที่บ้านพ่อเราเขาจัดแค่ 3 วันนะ )
พอตกดึกวันที่ 4 หลังงานศพทวดเรา
เราได้ไปนอนกับป้าเรา พอเราหลับไปสักพัก เราเห็นห้องสีขาวๆห้องหนึ่ง พอเรามองไปรอบๆเราเห็น คุณทวดเรายืนอยู่ เขาได้ยิ้มให้เราและถามไถ่เราว่า แล้วทีนี้เขาก็ถามเรามาประโยคหนึ่ง " มาอยู่กับทวดไหม " " ไปกับทวดไหมแก้ม " " มีขนมนะ ไปกับทวดไหม "
ตกดึกของอีกวัน เราก็นั่งกินข้าวกับป้าลุงพี่ๆ และป้าก็ถามเรามาว่า " เมื่อคืนฝันถึงอะไรหรอ " " ป้าเห็นเรา เอาแต่พูดว่า ไม่ ไม่ ไม่ไป ไม่เอา "เราก็ตอบไปว่า "หนูฝันว่าคุณทวดเขาชวนหนูไปอยู่กับเขา " ป้าเราได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย และเราคิดว่าเราคงคิดถึงคุณทวดเรามากเกินไป
( ถ้าเราเขียนผิดอะไรหรือคำไหรสามารถบอกเราได้นะคะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ เราคิดได้ 2 แบบ 1) เราคงคิดถึงคุณทวดเรามากเกินไป
2) คุณทวดอาจอยากพาเราไปกับเขาจริง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณนะคะที่รับอ่านเรื่องของเรา )