อึดอัดใจ  การที่เราไม่สนิท ไม่ค่อยคุย ไม่พอใจแม่ตัวเองแบบนี้จะบาปไหมคะ ต้องบอกก่อนว่าเรามีพี่น้อง3 คนอยู่กันเป็นครอบครัว จนพ่อเสียชีวิตตอนเราอยู่ ป.5  ก็จำความได้หมดแล้ว ไม่นานผ่านไป1-2ปี แม่ได้มีแฟนใหม่ และไปอยู่กับแฟนใหม่ที่ต่างจังหวัด เรา3 คนจึงถูกเลี้ยงดูมากับปู่ย่า แต่ก็ได้มีการโทรติดต่อกันบ้าง ขอเงินแม่ใช้บ้าง แต่แม่ไม่ได้ส่งเสียอะไรนอกจากที่ขอ ปู่ย่าเป็นคนส่งเสียเราจนเรียนจบ เวลาได้ผ่านไปจนเราเรียนจบมหาลัย ก็ติดต่อแม่อยู่เรื่อยๆ และได้รู้ว่า แฟนใหม่แม่เสีย เราเลยรับแม่มาอยู่ด้วย ระยะเวลาที่แม่ไป ประมาณ12ปี ซึ่งเราแทบจะไม่สนิทอะไรกับแม่เลย เรารักและผูกพันธ์ปู่กับย่ามากกว่า คิดว่าที่ทำอยู่ทุกวันนี้เป็นหน้าที่ของลูกที่ต้องดูแลแม่ เรามีครอบครัวแล้วลูก2คน จังหว่ะที่รับแม่มาอยู่ด้วยพอดีให้เขาได้ช่วยดูหลานให้ ไม่นาน1ปีเราได้ออกจากงานเลี้ยงลูกเองขายออนไลน์ ส่วนมากจะจัดการเรื่องลูกเองทั้งหมด แบบไม่ว่างจริงๆถึงให้แม่ช่วยดูให้ แม่เราติดโทรศัพท์ เขาไม่ค่อยชอบดูเด็กส่งลูกให้ดูก็จะให้ลูกเราดูโทรศัพท์  เขาเองสามารถนั่งเล่นโทรศัพท์ได้ทั้งวัน เราเลี้ยงลูก ทำงาน จัดการเรื่องลูกเองทุกอย่าง พอให้แม่ดูบางทีก็บ่น เขาไม่ทำไรเลย แค่คิดว่าทำไมแค่เราที่ทำหน้าที่ลูกเลี้ยงดูแม่ แต่ทำไมเขาไม่คิดจะทำหน้าที่แม่ที่ดูแลลูกหลาน ช่วยกันบ้าง พูดดีๆให้กำไรใจกันไม่เคยมี ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เราควรทำยังไงต่อ และเราบาปไหมที่เราคิดแบบนี้