พอดีเมื่อวานเราก็โทรคุยกับเพื่อน เรื่อง ครอบครัวเเละความกตัญญู เพื่อนสนิทคนนี้ให้คำเเนะนำดีมากๆ จากประสบการณ์ของเพื่อนคือ เพื่อนบอกว่าตั้งเเต่จำความได้ก็อยู่กับเเม่มาตลอดเลี้ยงดู ส่งเสียให้เรียน จบจนเเละมีงานทำ เเต่พอหย่ากับเเม่ตั้งเเต่ 4 ขวบ เพื่อนก็เลือกที่จะตอบเเทนการกระทำของเเม่ที่เคยทำให้ ส่วนพ่อก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไร ส่วนเราเองเราจำความได้ว่าตั้งเเต่เด็ก เราก็อาศัยอยู่กับปู่ย่ามาตั้งเเต่เกิดจนเราเข้ามหาลัย ปู่ย่าเลี้ยงหลานหลายคนนะทั้งลูกอาเเละลูกของพ่อเรา 7-8 คน เรามีโมเม้นต์กับปู่ย่ามากกว่าพ่อเเม่มากๆ เพราะเราเห็นเค้าทำขนมขายเเละเอาเงินมาดูเเลเลี้ยงเรา ลำบากบ้างไม่มีเงินบ้างเเต่เราก็เข้าใจว่าเราไม่ได้มีเท่ากับคนอื่นๆ จนเราสอบเข้ามหาลัยได้เเละได้ทุนเรียนฟรี ค่าเทอม ค่าหอ รายเดือน เเละเราก็ทำงานส่งตัวเองด้วย เเต่ระหว่างเรียนพ่อเเม่ก็ให้เงินเราใช้บ้างเล็กๆ น้อยๆ จนเราทำงานได้เราก็ตอบเเทนทั้งพ่อเเม่ ใช้หนี้ให้ตลอดที่เราทำงานมาคนเดียว ไม่มีพี่น้องคนไหนที่จะยืนมือมาช่วยอาจจะเป็นเพราะน้องยังเด็กอยู่ เเต่กลับพี่คนโตเรามองว่ามีความเห็นเเก่ตัวมาก ให้รายเดือน บลาๆๆ เเม่โทรมาหาเราจะคุยเเต่เรื่องเงิน จนเรารู้สึกว่าเราไม่โอเครเลย เเต่กลับกันย่าไม่เคยเคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย ปัจจุบันย่าเราเพิ่งหายจากมะเร็ง เเต่กินอาหารไม่ค่อยได้ เราซื้อนมราคาเเพงให้ย่ามาน่าจะ 2 ปี เเต่เรารู้สึกว่ายังดูย่าไม่ได้ดีพอ เเละช่วงวัยเด็กเราก็มีความรู้สึกว่าเเม่ไม่ได้รักเรา เพราะรักพี่คนโตเเละน้องคนเล็กมากกว่า เรามีพี่น้อง 6 คน นะ เรามานั่งคิดเเละถามความรู้สึกจริงๆของเรา คือตั้งเเต่เด็กเราได้รับความรักจากปู่ย่าเต็มๆ เค้าบอกเเละสอนเราตลอด เเต่กลับพ่อเเม่เราไม่มีความรู้สึกเเบบนั้นเลยที่เเน่นพอ ถ้าเราลือกที่จะตัดบางสิ่งบางอย่างในชีวิต เพื่อรักษาความสุขของตัวเอง เเละสิ่งที่เราคิดว่ามันควรจะเป็นเราสามารถทำได้ไหม  คำว่า "ครอบครัว หน้าที่ ความกตัญญู" เพื่อนให้คำนิยามว่าอย่างไรเเละมีวิธีการจัดการกับสิ่งเหล่านี้อย่างไร เพราะตอนนี้เรากำลังจะทำเเบบนั้น??? เเละอีกอย่างเพื่อนก็ให้คำเเนะนำว่า ถ้าเพื่อนหรือเเฟนเค้าจริงใจเเละดีกับเรามากกว่าคนในครอบครัว ตัวเค้าเองก็จะเลือกตัดสิ่งที่ทำให้เราไม่มีความสุขออก เราไม่รู้ว่าเราทำเเบบนี้มันถูกต้องมากน้อยเเค่ไหนครับ มีความเครียดมากๆครับ