"เอาลูกเค้ามาเลี้ยง เอาเมี้ยงเค้ามาอม" เป็นคำพูดที่เคยโดนกรอกหูมาตลอด เราเป็นคนรักเด็ก แต่ไม่สามารถมีลูกเองได้ เพราะไม่มีสามี และสุขภาพก็ไม่แข็งแรง เราไม่ได้คิดหวังว่าจะให้เด็กมาเลี้ยงเราตอนแก่ (เลี้ยงหมายถึงมาส่งเสียด้านการเงิน) แต่เราก็อยากมีเพื่อน และลึกๆเราก็ยังหวังว่าเด็กจะช่วยจัดการทรัพย์สินในยามเฒ่าชรา ในยามที่เราหูตาฝ้าฟางดูแลตัวเองไม่ได้แล้ว การฝากถอนเงินเองก็คงจะลำบาก เราอยากเลี้ยงดูเด็กให้เหมือนลูกแท้ๆ เราอาจจะหวังมากเกินไปที่จะให้เด็กมาดูแลเรากลับบ้างในยามเฒ่าชรา เราหวังมากเกินไปไหมคะ แลัวถ้าเลือกที่จะไม่รับเด็ก จะอยู่อย่างไรตอนแก่คะ