บทกลอน: ชีวิตของป๊อปปี้


ข้างบ้านมีแรงงานต่างชาติเช่า
คนหนึ่งเขาพบลูกหมาตกน้ำอยู่
สมุทรสาครช่วยมารับเลี้ยงดู
จับพลัดจับผลูเขาได้มา กทม.

อาขีพเขาต้องตระเวนเปลี่ยนที่บ่อย
เพราะต้องคอยรับงานตามร้องขอ
งานเก่าเสร็จงานใหม่ก็มารอ
และแล้วล้อก็หมุนไปงานใหม่มา

คนที่เขาช่วยหมามาจากน้ำไว้
เขากลับไปบ้านเขาไม่เอาหมา
ยังดีที่เพื่อนเขามีเมตตา
ให้ข้าวปลาเขาก็ดีมีน้ำใจ

ทั้งวันคืนถูกผูกล่ามไว้กับเสา
กำแพงเราเจ้าโผล่หน้ามาหาได้
แบ่งขนมอาหารให้เจ้าไป
ลูบหัวให้สายตาบอกขอบคุณเรา

เป็นธุระพาไปฉีดวัคซีนให้
ด้วยเข้าใจข้อจำกัดภาระเขา
เรายินดีที่ได้ช่วยแบ่งเบา
ทุกครั้งเอาไปหาหมอหมาดีใจ

ทั้งกระโดดร้องครางเสียงหงิงหงิง
ร้องเดินวิ่งเล่นไปไกลไกลได้
ได้ห่างเสาที่ผูกไว้ได้ไกลไกล
เจ้าได้ไปเดือนละครั้งก็ยังดี

อยากจะรับเจ้ามาอยู่เป็นผู้ช่วย
แต่ติดด้วยสองหมาเก่าเป็นเจ้าที่
ต้องปล่อยวางทำใจเป็นแบบนี้
กรรมเรามีกำหนดพบจากลา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่