สวัสดีค่ะ ขอละบายความในใจหน่อยนะคะ พอดีเครียดมากจริงๆ ครอบครัวเรามีกันอยู่ 5คน เรากับน้องคนกลางทำงานแล้ว ส่วนน้องคนเล็กยังเรียนอยู่ พ่อเราทํางานเป็นข้าราชการ และที่ทำงานใกล้บ้าน ส่วนแม่อยู่บ้านทำงานบ้านทำกับข้าว ปัญหาก็คือ วันจันทร์-วันศุกร์ ไม่มีใครอยู่บ้านเลยมีแค่แม่อยู่บ้านคนเดียว แต่ก่อนพ่อจะกลับบ้านมากินข้าวกับแม่ แต่ข่วงเดือน2เดือนมานี้ ไม่กลับบ้านตอนพักเที่ยงเลย พอแม่ถามว่าทำไมไม่กลับมากินข้าวที่บ้านพ่อก็จะบอกว่ากลับบ้านเดี๋ยวก็ได้ไปทำงานอีก รอกลับทีเดียวตอนเย็นเลยดีกว่า พอเป็นแบบนี้แม่เราเลยบ่นพ่อบ่นทุกวัน สงสัยว่าพ่อมีเมียน้อยหรือเปล่า มโนไปต่างๆนาๆ แล้วก็ร้องไห้ เราก็พยายามอธิบายและใส่ความคิดบวกๆไปให้แม่ แต่แม่ไม่รับฟังอะไรเลย เอาแต่คิดอะไรลบๆแล้วทำให้ตัวเองคิดมากอยู่ทุกวัน จนเรารู้สึกว่าตัวเองได้รับสิ่งลบๆต่างๆมาด้วยสะสมทุกวันจนเราเครียดมาก เราไม่อยากฟังอะไรแบบนี้ เหนื่อยและปวดหัวมาก จนบ้างครั้งเราก็เผลอไปทำตัวแบบแม่เราใส่แฟนก็มี ละแวงไปหมด ตอนนี้รู้สืกเหมือนตัวเองจะเป็นบ้าเข้าแล้วจริงๆ
คำถามก็คือ เราต้องปลอบแม่หรือคุยกับแม่ยังไงดีให้แม่เข้าใจและไม่คิดมากแบบนี้ ส่วนพ่อจะมีสาวหรือไม่มีอันนี้เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน