---

สวัสดีค่ะ ผู้อ่านมหาเวทผนึกมารทุกท่าน ณ พันทิป ,
จบกันไปแล้วอีกหนึ่งเสาหลักแห่งนิตยสารโชเน็นจัมป์ บอกตามตรงว่าตอนแรกที่รู้ว่าจะจบในอีกไม่กี่ตอนก็รู้สึกโหวง ๆ ในใจมาก ๆ เราตามเรื่องนี้มาค่อนข้างนานเลย ซึ่งอาจจะไม่ตามตั้งแต่ อ.เกะเกะ เริ่มเขียนลงนิตยสาร (อย่างต่ำคือเราตามมา 5 ปีกว่าแล้ว) แล้วส่วนตัวคือซื้อมังงะสะสมทุกเล่ม (ทั้งแบบพิมพ์เก่า และใหม่ทำเอาจนเลย 55555) หลาย ๆ อย่างมีความหมายกับเรามากค่ะ พูดจากใจก็รักเรื่องนี้พอสมควร

จำได้ว่าช่วงนั้นเราสปอยเรื่องนี้ไปพร้อม ๆ กับเรื่องหลักอีกเรื่องอย่าง ผ่าภิภพไททัน
กระทู้แรกของจจส. ที่เราตั้งคือสมัยเนื้อเรื่องดำเนินถึงช่วงอุบัติการณ์ชิบูย่าตอนที่ 130 และสปอยตอนนั้นคือสั้นมาก  เนื้อหาแทบไม่มี เพราะไม่มี Leakers เจ้าประจำ ส่วนใหญ่คือสรุปแต่พล๊อตสำคัญ ๆ คนคอมเมนท์กระทู้ตอนนั้นคือน้อยมาก ถ้าเทียบกันกับปัจจุบันมันเทียบไม่ติดเลยเรื่องกระแส 

#เวิ่นเว้อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปกติเราเป็นคนที่ตั้งกระทู้ไม่ได้หวังเมนท์เป็นร้อย ๆ เมนท์อะไรนะคะ เรารู้สึกว่าพันทิปมันเป็นบอร์ดสาธารณะที่เราเอาไว้จดบันทึกอะไรก็ตามที่เราอ่านได้ดีในระดับหนึ่ง เพราะเราย้อนกลับมาอ่านกระทู้ตัวเองบ่อย ๆ ถ้าเราหวังเมนท์ เราคิดว่าเราคงเลิกตั้งกระทู้ไปแล้ว 55555 อีกเหตุผลที่เราชอบตั้งกระทู้สปอย เพราะเราชอบแปลค่ะ คือด้วยความที่อ่านมังงะที่เป็นภาษาอังกฤษมานาน มันจะรู้คำศัพท์ สำนวนภาษากลายเป็นรู้สึกว่ายังไม่อยากทิ้งสำนวนพวกนี้ไปเราเลยเลือกที่จะแปลเรื่องพวกนี้เรื่อย ๆ มันก็สนุก และถือเป็นงานอดิเรกชิ้นหนึ่งค่ะ 

จริง ๆ แอบเห็นทุกวีคเลยแหละ ในกลุ่ม JJK ในเฟซบุ๊ค ว่า Copy คำแปลเราไปทั้งแผงเลย ยังไม่นับช่องยูทูปอีกมากมายที่ฟังแล้วก็เหมือนนั่งอ่านกระทู้เราแล้วเอาไปสร้างคอนเท้นท์อีกที เราไม่ได้อวยว่าเราแปลดีอะไรมากมายนะคะ บางคำก็ยังต้องเสิร์ชหาคำแปล และมีแปลผิด ๆ ถูก ๆ บ้าง แต่เราก็ทำของเราเอง T_T แต่ก็ไม่ว่าอะไรกันค่ะ ถือว่าข้อมูล Leaks ที่เราได้รับมามันก็ถูก ดีกว่า Spread ข้อความกันไปแบบผิด ๆ 

ตัวละครที่ชอบที่สุด : 
คงหนีไม่พ้น "โกะโจ ซาโตรุ" ขวัญใจสาว ๆ ทั่วโลก สัญลักษณ์ของมหาเวทผนึกมาร เขาเป็นสาเหตุส่วนหนึ่งที่ตามเรื่องนี้อย่างมีแพชชั่นมาตลอด

ขอชมเรื่องคาแรคเตอร์ตัวละคร ดีไซน์ดีทุกตัว มีเอกลักษณ์และสิ่งที่เราชอบมาก ๆ คือ จจส. เป็นมังงะญี่ปุ่นไม่กี่เรื่องที่เราแทบไม่เห็นการวาดตัวละครผู้หญิงแบบเซอร์วิส (เช่น นมตู้มมม วาบหวิว) อาจจะมีแต่น้อยมาก และตัวละครหญิงเรื่องนี้เก่งทุกตัว และมีบทเยอะ เป็นท๊อปปิคที่น่าคิดว่า อ.เกะเกะ มีความเป็นเฟมมินิสต์ หรือ อาจจะแค่วาดตัวละครหญิงไม่เก่ง ก็ได้ 

เนื้อเรื่องโดยรวม  : 
ถ้าพูดถึงเรื่องเนื้อเรื่อง อ.เกะเกะ เป็นคนที่เขียนเนื้อเรื่อง และซ่อนปมอะไรแบบนี้ได้ดีนะคะ คือพล๊อตค่อนข้างล้ำ เช่นการหยิบยกเอาอะไรมาพูดเวลาเราอ่านเราจะรู้สึกแบบ เออคิดแบบนี้ก็ได้หรอ แต่อาจารย์เป็นคนที่อธิบาย และเรียบเรียงเนื้อหาไม่เก่งขนาดนั้นจริง ๆ ค่ะ ถ้าไม่ใช่ความเคยชินที่อ่านสไตล์งานเขียนแกมาหลายปี คงงง ๆ กับทุกตอนนั่นแหละมั้ง 

อย่างไรก็ตาม ไม่น่าเชื่อว่า จจส. จะดังมหาศาลมากขนาดนี้ ตอนแรกอนิเมะมันบูมเพราะผลพวงจากอนิเมชั่นอันยอดเยี่ยมของ ดาบพิฆาตอสูร แล้วแมปป้าที่รับจจส. ไปทำก็ทำได้ดีในระดับหนึ่ง ซึ่งในตอนนั้นอนิเมะภาพสวยที่คนพูดถึงเยอะ ๆ มีแค่ดาบอสูร กับมหาเวทผนึกมาร (ที่เป็นสายโชเน็น, ต่อสู้) กลายเป็นดังมาก ๆ ทั้งสองเรื่อง คนแห่ไปดูกัน แต่เสียดายที่ไยบะอวสานไปก่อน ในขณะที่จจส. ยังไม่ใกล้เคียงกับคำว่าอวสาน ทำให้กระแสมันมาเรื่อย ๆ มังงะก็ดัง อนิเมะก็ดัง เราก็ยินดีกับอาจารย์เกะเกะที่ประสบความสำเร็จในงานเขียนชิ้นนี้ค่ะ แกจะได้มีกำลังใจในการทำงาน แม้จะปาดคอตัวละครที่เรารักที่สุดไปก็ตาม จากนี้ไปก็รอชมผลงานอนิเมะทุกซีซั่นค่ะ (และงานเขียนต่อ ๆ ไป) 

Arc ที่ชอบที่สุดคงหนีไม่พ้นอาร์ค ศึกชี้ชะตาแดนอสุราชินจุกุ กับศึกสู้ยาวนานหลายสิบตอบของ เรียวเมน สุคุนะ และ โกะโจ ซาโตรุ อาจารย์เกะเกะวาดการต่อสู้ของสองคนนี้ออกมาได้ยอดเยี่ยมมาก ทุกตอนคือ Epic และเป็นที่พูดถึงในวงกว้าง คนจับเอามาทำมีมทำไรกันสนุกสนาน เราจำได้ว่าตอนโกะโจแพ้นี่เป็น Talk of the town มากไปที่ไหนก็เจอแต่รูปขาดครึ่งตัวกับประโยคโกหกที่ตามหลอกหลอน "ฉันจะชนะ"  เราตั้งกระทู้แทบไม่ได้เพราะตกใจ ที่บอกว่ามุราซากิของโกะโจฝากรอยแผลแห่งสงครามไว้เป็นคำพูดที่ไม่เกินจริงเลย มันฝากไว้ในใจคนอ่านแบบเราด้วย แล้วรอยแผลดังกล่าวทำให้สุคุนะสู้ได้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ มาตลอดหลังจากนั้น ชื่อโกะโจถูกกล่าวถึงทุกตอนเหมือนเขาไม่ได้ตาย บางตอนโผล่มาเป็นหน้าเลย 555555555 

พูดถึงตอนจบ
ก็เรื่องนี้จบดีนะ คือจบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ตัวละครหลักตายไปเยอะเลย 
ความพีคมันไปอยู่ตอนสู้กับสุคุนะหมด น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นอดีตสุคุนะแบบเต็ม ๆ น่าจะเขียนสักหน่อย 
มาพูดถึงภาพรวมความชอบกันก่อน เราค่อนข้างไม่มีความรู้สึกทางลบต่อตอนจบ เป็นความรู้สึกที่ว่า เออ จบแบบนี้มันก็ได้แหละ
สิ่งที่ชอบมากเลยก็คือการพัฒนาตัวละครเอก ยูจิ ,โกะโจ และสุคุนะ สามคนนี้คือเดอะเบสตัวละครในเรื่องเป็นตัวละครที่มีที่มาที่ไป โดยเฉพาะตัวละครยูจิ และสุคุนะ ที่เป็นขั้วตรงข้ามกัน สองคนนี้ไม่มีวันบรรจบกันได้แต่ท้ายที่สุดแล้วสุคุนะก็ยอมรับว่าตัวเองแพ้ แล้วก็ยังคีฟบทบาทเป็นตัวร้ายไปจนสุดจนอวสาน ในขณะเดียวกันยูจิก็จิตใจดี มีทั้งความโกรธ เกลียด แค้น เสียใจ และสุดท้ายยูจิก็เก็บเกี่ยวทุกอย่างที่ตัวเองเผชิญมาเป็นคำสอนชีวิต และก้าวหน้าต่อไปในฐานะนักคุณไสยที่แข็งแกร่ง 

มาพูดถึงความไม่ชอบในตอนจบ แน่นอนว่ามีบางส่วนที่เรารู้สึกว่าไม่ชอบ อย่างแรกเลยคือบทสรุปที่แปลก ๆ ของโกะโจ เรายอมรับการตายของเขา และเราก็ชอบฉากสนามบิน คำพูดของโกะโจทุกคำตรงนั้นคือคำพูดที่แสดงให้เห็นว่าโกะโจไม่มีอะไรต้องเสียใจภายหลังอีกแล้ว แต่ที่ไม่ชอบคือการที่ ตัวละครหลาย ๆ ตัวไม่พูดถึงโกะโจเลย (โผล่มาแค่ในแฟลชแบค) ถ้าไม่นับสามหน่อตอนท้าย เท่ากับไม่มีคนพูดถึงโกะโจเลย แต่เกะเกะพูดถึงโกะโจทุกตอนเลย 55555 แต่มันก็คือความรู้สึกส่วนตัวในฐานะคนที่เมนโกะโจ ก็เลยคิดว่า ไม่ถึงกับไม่ชอบขนาดนั้นรู้สึกไม่แฟร์กับอาจารย์ 

อย่างที่สองคือ อาจารย์เกะเกะ มีปัญหาในการอธิบายแหละแบบที่กล่าวไปก่อนหน้านี้ คือด้วยความอินดี้หรืออะไรไม่ทราบ แต่อาจารย์แกจะเขียนโดยทำเหมือนว่า ผู้อ่านเข้าใจ แต่จริง ๆ ก็ไม่ได้เข้าใจขนาดนั้น ฟีลเหมือนถ้าเราไม่ถาม อาจารย์เขาก็ไม่บอกอะค่ะ 55555  พูดไว้แค่นี้แล้วกัน ปกติแล้วเราจะใช้เวลาพอสมควรว่าตัวเองชอบตอนจบนี้หรือเปล่า เมื่อเวลาผ่านไปนาน ๆ 

สุดท้ายนี้ กระทู้นี้เราไม่ได้จะมาวิเคราะห์เนื้อเรื่องอะไรทั้งสิ้น เป็นแค่ความรู้สึกหลังอ่าน เพราะยังไม่ได้มีเวลาไปอ่านเก็บรายละเอียดเยอะ ๆ ถึงแม้จะหยิบการ์ตูนเรื่องนี้มาอ่านบ่อยก็เถอะ ปัจจุบันมีแพลนจะซื้อหนังสือเกี่ยวกับคุณไสยในญี่ปุ่นมาอ่านเก็บไว้เป็นความรู้นี่รอไปงานหนังสือเดือนตุลาคมนี้อยู่ (หมดกี่บาทดี) เราเป็นนักอ่านการ์ตูนสายโชเน็น แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังตามอ่านเกือบทุกเรื่องบนนิตยสารจัมป์ ปัจจุบันที่ตามหนักมีวันพีช ซากาโมโต้เดย์ และคากุระบาจิ มีแพลนจะตั้งกระทู้สปอยสองเรื่องหลัง แต่เราไม่ได้เก็บมังงะรวมเล่มของซากาโมโต้เดย์เลยสองจิตสองใจว่าจะตั้งดีไหม แต่คากุระบาจิ เราเก็บทุกเล่มค่ะ แต่ถ้าถามว่ามีเเพชชั่นขนาดนั้นในการสปอยทุกวีคไหม ก็อาจจะไม่ ปัจจุบันเรายังนั่งดูนารูโตะอยู่เลยค่ะอยู่ในมู๊ดที่ไม่รู้จะหาอะไรดู 555555  
ท้ายที่สุดนี้ จจส. ก็ยังคงเป็นมังงะที่เราชอบเป็นอันดับท๊อป ๆ ในใจอยู่ดี

ก็หวังว่าผู้อ่านทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ จะไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน หรือข่มไปข่มมาเอาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเปรียบเทียบให้รู้สึกเสียอรรรถในการอ่านกันมากเกินความจำเป็นนะคะ พึงระลึกไว้เสมอสื่อบันเทิงประเภทมังงะ หรือการ์ตูน เป็นเพียงสื่อที่วาดออกมาตามแพชชั่น ความฝัน และจินตนาการของผู้แต่ง โปรดอย่าแปรเปลี่ยนให้มันเป็นความร้าวฉานในวงการมังงะ และ คอมมูนิตี้ วิจาร์ณงานเขียนอย่างคนมีความรู้ และอ่านกันด้วยความสนุกตามจุดประสงค์ของการ์ตูนมากมายหลายเรื่องที่มีไว้สร้างแรงบันดาลใจ สร้างความบันเทิง สนับสนุนให้คนรักการอ่าน บนพื้นฐานของจิตนาการ ขอบคุณค่ะ 

P.S. ระหว่าง ซากาโมโต้เดย์ กับ คากุระบาจิ คิดว่าคนในพันทิปตามกันเยอะไหมคะ ถ้าอยากให้สปอยเราสปอยได้แหละ จะได้จัดการขอแท็กกับพันทิปให้ คอมเมนท์บอกได้เลยค่ะ