คุณก็ไม่ต่างกับผมเท่าไหร่ ตอนแรกก็ทำใจยาก แต่ภาระที่ต้องรับผิดชอบเยอะ กับเวลาที่เจียนตัว มันจึงไม่ค่อยมีหนทางให้เลือกเท่าไหร่ครับ อย่างแรกที่อยากแนะนำคือ

คว้าอะไรได้ คว้าไปก่อน การหางานในช่วงอายุแบบนี้ อาจจะเหนื่อย จึงต้องสู้สุดชีวิตครับ มีอะไรงัดเอามาให้หมด หากมีโอกาสได้ทำงาน ก็ทำเลย อย่าเล่นตัวเด็ดขาด แม้ว่าการเลือกของเราจะผิดพลาด อย่างน้อย ก็ยังได้งานทำ ได้เงินมารองรับภาระ และในขณะทำงาน เราก็เตรียมตัวไปด้วย ถ้ามันไม่ดี ผิดพลาด เรายังมีทางเดินอยู่ ดีกว่าไม่มี ถ้าได้โอกาสใหม่ๆ ก็อย่ากลัวที่จะเปลี่ยน

ปรับ mindset ยังไง ก็อย่างที่บอกไป งัดทุกอย่างออกมาใช้ แล้วคิดไว้เสมอ โอกาสไม่ได้มีบ่อย ยิ่งอายุขนาดนี้ ยิ่งยาก ทิ้งอัตตาไปให้หมด ตั้งหลักใหม่ ไอ้ความคิดอยากเป็นนายตัวเอง เก็บไว้ก่อน มีฐานใหม่แล้ว รอดแล้ว ค่อยคิดก็ไม่สาย คนมันจะโต ยังไงก็ไม่มีอะไรฉุดได้หรอกครับ แค่รอเวลา นึกซะว่ายังไม่ถึงวันของเรา

ให้กำลังใจตัวเองยังไง ไม่ต้องให้กำลังใจครับ แต่ให้คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ต้องข้ามไปให้ได้ แค่นั้นเอง

เมื่อถึงจุดๆ นึง เราจะรู้ตัวเองว่าเราพร้อมจะเป็นเจ้านายตัวเองอีกครั้ง และครั้งหน้า จะไม่มีวันพลาดอีก สู้ๆ ครับ