ขอใช้พื้นที่นี้ในการระบายหน่อยนะคะ ก่อนหน้านี้เราเจอกับผู้ชายคนนึงที่ร้านเหล้า พอคุยไปคุยมาก็ตกลงอยู่ด้วยกัน เขาอยู่กับเราในระยะเวลา2เดือนเกือบ3เดือนค่ะ เขาเป็นคนที่อบอุ่นมากๆเขาขอเราจริงจังแต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้รับปาก แต่พออยู่มาวันนึงเราเกิดอาการเบื่อเขามากๆเพราะเขาทำงานในร้านเหล้าค่ะ เขาจะกลับมาหาเราในช่วงเช้ามืดทุกวันๆ มันเลยทำให้เราเบื่อในการกระทำของเขา ในใจเราคือคิดที่จะไม่เอาเขาแล้ว เลยโกหกโดยการบอกว่าเรามีแฟนแล้วทั้งๆที่เราไม่มีเราให้เขามาเก็บเสื้อผ้าออกจากห้องเราด้วยนะ เราจำได้ว่าในช่วงเวลานั้นเราใจร้ายกับเขาในทุกๆอย่างไม่อยากเจอไม่อยากคุย  พอผ่านไปได้3อาทิตย์เขาเกิดอุบัติเหตุหลับในแล้วรถคว่ำค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมากๆ เราเอาแต่โทษตัวเองว่าถ้าเราไม่โกหกแบบนั้นไม่ทิ้งเขาไปแบบนั้นเขาก็คงไม่ต้องกลับบ้านไปเกือบ40กว่าโลแล้วเกิดอุบัติเหตุ เขาก็คงมานอนกับเราใกล้ๆร้านที่เขาทำงาน ตอนนี้เขาเสียได้เดือนกว่าๆเกือบสองเดือนแล้วค่ะ แต่เรายังเอาแต่โทษตัวเองซ้ำๆ คิดถึงเขาทุกวัน ร้องไห้หาเขาแทบเป็นแทบตาย เราแทบไม่อยากจะใช้ชีวิตต่อไป ในบางครั้งเรามีความคิดที่อยากจะตายตามเขาไป ยิ่งได้ฟังเรื่องที่เขาไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าเขาอกหักรักเรามากไรแบบนั้นทำให้เรารู้สึกผิดขึ้นอีกมากๆ