เราชื่อ"ตี๋"ซึ่งเป็นชื่อตั้งเเต่กำเนิด เมื่อตอนเด็กเราเป็นคนร่าเริงสดใสเข้ากับคนง่าย เเต่เมื่อโตขึ้นอายุประมาณ12ขวบคือช่วงขึ้นมัธยมเราได้ย้ายโรงเรียนซึ่งเราไม่รู้จักใครเลย ตอนม.1เราเรียนคนเดียวไม่คุยกับใครเลย มีบ้างคนพยายามเข้ามาชวนคุยเเต่ไม่รู้ทำไมภายในใจผมถึงปฎิเสธทั้งๆที่ผมต้องการ เเต่เมื่อขึ้นม.3 ผมก็ได้เปิดใจคุยอีกครั้งมันทำให้ผมรู้สึกสนุกอีกครั้ง เป็นเพื่อนกับหลายๆคนทำเรื่องบ้าๆกันตามภาษาเเก๊งเด็กผัชาย จนผมได้พบรักเเละถูกหักอก ตอนนั้นผมเศร้าเสียใจะยายามมูฟออนเเต่ก็ไปไม่รอด จนผมสร้างตัวตนอีกคนขึ้นมาชื่อว่า"กิต"
"กิต"
"เป็นคนที่นิ่ง พูดน้อย จะฟังมากกว่าพูด หน้าไม่ค่อยเเสดงอาการ ไม่คิดเรื่องยุ่งยาก ไม่สนเรื่องที่ทำให้เสียใจเพียงชั่วครู่ ไม่สนเรื่องรักๆใคร่ๆ ไม่ต้องสนใจเรื่องของคนอื่น ชั่งมันดิวะ"
เมื่อผมเป็น"กิต"ผมได้รู้สึกได้ทันทีว่า จิตใจผมมันโล่งสบาย ไม่ต้องเอาเรื่องต่างๆมาปวดหัว ทำให้ผมชอบทำทุกครั้งเมื่อไม่สบายใจ ผมอยากขอบคุณ"กิต" เพราะการเป็น"กิต" ทำให้ผมเติบโต ทำให้ผมก้าวผ่านสิ่งเลวร้ายในชีวิตไปได้ ถ้าผมสามารถเเยกร่าง"กิต"ออกมาได้ก็คงจะขอบคุณเเละเข้าไปกอด เเต่ตอนนี้คงต้องชมเเละขอบคุณเเกในกระจกไปก่อนนะ"กิต"