ผมจบกราฟิกดีไซด์ผมเป็นฟรีเเลนด์ ผมกำลังหางานทำ เพราะรายได้จากอาชีพเดิมไม่ค่อยพอค่าใช้จ่ายไม่ค่อยมีงานเข้ามา ผมเลยอยากหางานทำ ออเพื่อให้เรายังมีเงินเดือนในเเต่ละเดือนทำอะไรก็ได้ครับ ฝ่ายผลิตก็ได้ ไม่ต้องออฟฟิตนั้งหน้าคอมก็ได้ เงินเดือนไม่ต้องถึง หมื่นสองเหมือนสามก็ได้ รู้สึกท้อ
รู้สึกน้อยใจมากครับ สมัครงานที่ไหนก็ไม่รับเลย เพราะผมตาบอดสี มองไอ้ แผ่นทดสอบที่เเรกว่า Ishihara ไม่ออกครับ มองออกเเค่บางอัน สมมุด 10 อัน ผมมองออกเเค่ 3 อัน เเต่ตอนสอบใบขับขี่เขาใช้เเบบไฟเขียว-ไฟเเดง เหมือนบนทองถนนผมก็สอบผ่านทั้งหมด เเต่ถ้าให้มองสีเยอะๆผมจะสบสน
-โรงงานเเรกโทรมาบอกให้ไปสัมภาษณ์ พอคุยกันเสร็จ ผมก็เลยพูดขึ้นว่าพี่ผมตาบอดสีนะทำได้ไหม เข้าบอกตาบอดสีไม่ได้ เเล้วเขาก็ตัดสายทิ้งไปเลยโดยที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อเลย
- โรงงานที่สองโทรมาเหมือนกันบอกให้ไปสมัครได้เลยให้เตรียมเอกสาร โน้นนี่ เเละผมก็ถามเหมือนเดิม ผมตาบอดสีจะรับไหม เเล้วเขาก็ส่งเเผ่น Ishihara ที่ใช้ดูตาบอดสีมาให้ดูผมก็บอกไปว่าผมมองเห็นเเค่ 2 อัน เขาบอกไม่น่าจะผ่าน เเละก็หายไปเลย
เเต่ผมก้เขาใจนะว่ามันอาจจะเป็นกฎบริษัทของเขา
ตอนที่ผมรูปว่าตัวเองเป็นตาบอดสีครั้งเเรกคือตอน ม.3 คือผมไอ้เเผ่น Ishihara ไม่ออกเลย เพื่อบอกว่าอะไรเเค่นี้ดูไม่ออกหรอ
หลังจากนั้นมาผมก้ไม่ค่อยอยากตรวจสุขภาพสักเท่าไหร่ เหมือนทุกคนมองเราเป็นคนพิการไปเลยผมอาจคิดไปเอง
ผมจบกราฟิกดีไซด์ผมเป็นฟรีเเลนด์เเต่ผมก็ทำงานเกี่ยวกับเรื่องสีมาตลอดก็ทำงานได้ปกติเเยกสีได้ปกติ เเค่บางสีอาจจะมองเลือมๆกันไปหน่อยเเต่ผมมีวิธีจักการกับมันได้
ผมสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้ปกติขับรถกลางคืนได้มองไฟเขีว ไฟเเดง ไฟเหลือง ออก มีอยู่ครั้งหนึ่งตรวจสุขภาพตอนเป้นนักศึกษาที่มหาลัยก็รู้อยู่เเล้วว่าเป็นตาบอดสี หมอบอก ห้ามขับรถนะอันตราย เอ้า อันรายยังไงขับมาจนถึงทุกวันนี้เเล้วยังไม่เคยฝ่าไฟเเดงเลย เพราะผมมองออกว่าไฟ อะไร
ทำไมไม่บอกพวกที่ชอบเมาเเล้วขับ พวกขับฝ่าไฟเเดง บางละว่าห้ามขับรถทำไมพวกเขายังได้โอกาสอยู่ละ
เหมือนพวกผมโดนปิดกันมากไปรึป่าว
รู้สึกน้อยใจมากครับ สมัครงานที่ไหนก็ไม่รับเลย เพราะผมตาบอดสี
รู้สึกน้อยใจมากครับ สมัครงานที่ไหนก็ไม่รับเลย เพราะผมตาบอดสี มองไอ้ แผ่นทดสอบที่เเรกว่า Ishihara ไม่ออกครับ มองออกเเค่บางอัน สมมุด 10 อัน ผมมองออกเเค่ 3 อัน เเต่ตอนสอบใบขับขี่เขาใช้เเบบไฟเขียว-ไฟเเดง เหมือนบนทองถนนผมก็สอบผ่านทั้งหมด เเต่ถ้าให้มองสีเยอะๆผมจะสบสน
-โรงงานเเรกโทรมาบอกให้ไปสัมภาษณ์ พอคุยกันเสร็จ ผมก็เลยพูดขึ้นว่าพี่ผมตาบอดสีนะทำได้ไหม เข้าบอกตาบอดสีไม่ได้ เเล้วเขาก็ตัดสายทิ้งไปเลยโดยที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อเลย
- โรงงานที่สองโทรมาเหมือนกันบอกให้ไปสมัครได้เลยให้เตรียมเอกสาร โน้นนี่ เเละผมก็ถามเหมือนเดิม ผมตาบอดสีจะรับไหม เเล้วเขาก็ส่งเเผ่น Ishihara ที่ใช้ดูตาบอดสีมาให้ดูผมก็บอกไปว่าผมมองเห็นเเค่ 2 อัน เขาบอกไม่น่าจะผ่าน เเละก็หายไปเลย
เเต่ผมก้เขาใจนะว่ามันอาจจะเป็นกฎบริษัทของเขา
ตอนที่ผมรูปว่าตัวเองเป็นตาบอดสีครั้งเเรกคือตอน ม.3 คือผมไอ้เเผ่น Ishihara ไม่ออกเลย เพื่อบอกว่าอะไรเเค่นี้ดูไม่ออกหรอ
หลังจากนั้นมาผมก้ไม่ค่อยอยากตรวจสุขภาพสักเท่าไหร่ เหมือนทุกคนมองเราเป็นคนพิการไปเลยผมอาจคิดไปเอง
ผมจบกราฟิกดีไซด์ผมเป็นฟรีเเลนด์เเต่ผมก็ทำงานเกี่ยวกับเรื่องสีมาตลอดก็ทำงานได้ปกติเเยกสีได้ปกติ เเค่บางสีอาจจะมองเลือมๆกันไปหน่อยเเต่ผมมีวิธีจักการกับมันได้
ผมสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้ปกติขับรถกลางคืนได้มองไฟเขีว ไฟเเดง ไฟเหลือง ออก มีอยู่ครั้งหนึ่งตรวจสุขภาพตอนเป้นนักศึกษาที่มหาลัยก็รู้อยู่เเล้วว่าเป็นตาบอดสี หมอบอก ห้ามขับรถนะอันตราย เอ้า อันรายยังไงขับมาจนถึงทุกวันนี้เเล้วยังไม่เคยฝ่าไฟเเดงเลย เพราะผมมองออกว่าไฟ อะไร
ทำไมไม่บอกพวกที่ชอบเมาเเล้วขับ พวกขับฝ่าไฟเเดง บางละว่าห้ามขับรถทำไมพวกเขายังได้โอกาสอยู่ละ
เหมือนพวกผมโดนปิดกันมากไปรึป่าว