จากในพันทิปนี้เห็นแต่สายปริยัติ
ล่อไปไม่รู้กี่เม้น
ใครเห็นต่าง ไม่ว่าจะปริยัติด้วยกันหรือภาคปฏิบัติ
พวกนี้จะเข้าไปเถียง บางทีก็เกินเลย แซะ ด่ากัน ลามปามไปถึงพระก็มี พระยังโดน

ผมว่าพวกนี้เข้าข่ายคำว่า รู้หมดอดไม่ได้ ตามนี้เลย
พอถามถึงเรื่องการปฏิบัติธรรมหรือประสบการณ์จากชีวิตจริง
พวกนี้มักจะอ้ำๆ อึ้งๆ ตอบแบบดริฟแบบแถไม่ยอมตอบตรงๆ
เช่นถามว่าทุกวันนี้ยังนั่งสมาธิอยู่รึเปล่า หรือถามว่ายังนอนกับภรรยาอยู่รึเปล่า
พวกนี้ก็จะเลี่ยงไม่ตอบ ทำเป็นตอบแบบมาดนักปฏิบัติ ไม่อยากเปรียบเทียบใครประมาณนี้

พวกนี้มารยาเยอะจริง ทีเห็นไปตอบเรื่องเนื้อหาธรรมะในตำรา ซัดกันไม่ยั้ง
แต่ถามถึงประสบการณ์กลับไม่กล้าตอบหรือตอบไม่ได้หรือไม่มีกันแน่เพราะไม่ได้ปฏิบัติธรรมรึเปล่าก็ไม่รู้กัน
หรือมัวแต่ท่องชื่อธรรมะ เพื่อมาถกเถียงกันว่าใครรู้มากกว่ารู้ถูกกว่า แล้วมาอ้างว่าสนทนาธรรมเป็นกุศล
ทั้งๆ ที่พฤติกรรมการตอบมันไม่ใช่มันเหมือนคนวางความรู้ไม่เป็น ปล่อยวางไม่ได้

ไปสังเกตุ คนปฏิบัติ เวลาเค้าตอบส่วนมากจะตอบแต่ภาคปฏิบัติ
จากประสบการณ์ตัวเองเป็นหลัก ปริยัติไม่ค่อยเห็นจะยกมาตอบเท่าไหร่ 
แต่ไม่ค่อยเห็นไปถกเถียงกันเหมือนพวกปริยัติคนอื่นๆ ที่เถียงกัน จะไม่ตอบอะไรยืดยาวหลายคอมเม้น
ซึ่งคนอื่นนี่ถ้าเปลี่ยนหัวข้อจากธรรมะ
เป็นเรื่องอื่น คงได้ฉายาเกรียนคีย์บอร์ดไปนานแล้ว เพราะพฤติกรรมสุดจะทนจริงๆ

สุดท้ายก็อยากฝากไปถึงพวกปริยัติทั้งหลายให้หัดเจียมตัวบ้าง
ตนเองมีความรู้แค่ในตำราอย่าเที่ยวไปอวดเขี้ยวอวดงาเถียงไปทั่ว
ให้ดูพระเป็นตัวอย่าง พระที่มีครูบาอาจารย์กว่าท่านจะเปิดตัวต่อสื่อ
ท่านต้องผ่านการปฏิบัติมาจนพ่อแม่ครูอาจารย์ท่านรับรองให้สอนได้ท่านถึงสอน
ไม่ใช่เหมือนพวกท่องปริยัติในพันทิปนี้ ไม่รู้มีพระองค์ไหนรับรองให้สอนได้รึยัง