สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักผมนะครับก็คือตอนเด็กเด็กนะครับผมเคยมีความทรงจำดีดีกับผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนนั้นเป็นงานศพครับผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นคนน่ารักมากเราสองคนก็ได้ทำความรู้จัก ตอนนั้นเป็นงานศพครับผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นคนน่ารักมากเราสองคนก็ได้ทำความรู้จักกันตามประสาเด็ก ทำ ทำให้เราได้ผูกพันกัน ขอจบงานศพนั้นวันสุดท้ายก่อนเธอจะไปเธอได้เขียนกระดาษในสมุดให้เราไปเปิดอ่าน ปรากฏว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นชอบเราจนเวลาผ่านไปเราก็ตามหาผู้หญิงคนนั้น ตามโซเชียลถามคนในบ้านบ้าง แต่ก็ไม่มี เบาะแสอะไรเลย จะได้ได้เจอช่องทางติดต่อกับเขา นับได้ว่าเป็นเวลาเกือบ 10 ปีผมได้เจอเขาไม่ได้ทักไปบอกเขาปรากฏว่าผู้หญิงคนนั้นจำผมไม่ได้ ขณะที่ผมเขียนโน้ตนี้ เศร้า ผมคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่าเค้าอาจจะจำ ผมคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่าเค้าอาจจะจำเราได้บ้างและผมในเวลา 10 ปีนั้น ผมไม่เคยลืมเขาเลยผมยังคิดถึงเขาตลอด แค่อยากบอกเขาว่า ไม่ผิดหรอกที่เธอจำ เราผิดเองแหละที่ลืมเธอไม่ได้สักที เธอเป็นรักแรกและเป็นคนที่ผม คิดถึงมาตลอด ขอให้เธอโชคดี