คือเมื่ออาทิตย์ก่อนทะเลาะกับเพื่อนเรื่องคนคุยเก่า ตอนแรกเราก็ขำๆ แต่หลังๆมันเริ่มล้ำเส้น เราจะเล่าให้ฟังนะคะ คือตอนแรกเพื่อนพูดว่า เนี้ยรู้ป่าวคนคุยใหม่ของคนเก่าเราเป็นเพื่อนกับกูด้วยแหละ ละเนี้ยคุยกับเขามาตั้งนานเคยพาเขาไปไหนมั้ย เราก็ตอบไปขำๆว่า เคย เคยพาไปกินติมที่โรงอาหาร พอสักพักเพื่อนอีกคนพูด เนี้ยกูไปคุยกับเพื่อนเขามาด้วยเรื่องกับเขา เพื่อนยังไม่ทันพูดจบเราก็สวนกลับไปว่า ไม่ต้องบอกไม่ได้อยากรู้ ไม่ต้องเล่าเรื่องมันจบไปแล้ว ละเพื่อนก็พูดต่อว่า ที่เลิกคุยกันเขาบอกว่าเขาเสียใจมากที่ไม่ได้ไปต่อ เราก็เลยอารมณ์ขึ้น พูดกับเพื่อนไปว่า เล่าละได้อะไร เรื่องมันจบไปตั้งนานแล้ว พูดเพื่อไร พูดให้เสียใจหรอ ก็บอกแล้วไม่ต้องเล่าไม่อยากรู้ ละเพื่อนก็พูดงั้นขอโทษละกันแค่พูดขำๆไม่คิดว่าซีเรียส ถ้าพูดไม่ได้ก็จะไม่เล่นแล้ว ที่พูดไปเพื่ออยากให้ทำใจได้ ไม่ได้คิดว่าจะทำให้เสียใจ นี้ก็เลยเดินออกมา พออีกวัน ไม่มีใครคุยด้วย พอตกเย็น เราทักไปหาเพื่อนคนที่ไว้ใจที่สุด ว่าเออทำไมถึง/ม่ช่วยพูดอะไรเลย เสียใจมากนะ แล้วเราก็ถามว่าเพื่อนได้ขอโทษเรามั้ยเพราะตอนนั้นเราไม่มีสติ ขอโทษแบบดีๆหรือขอโทษแบบส่งๆ เราก็ถามไป พอวันรุ่งขึ้น เพื่อนกลับเอาแชทไปให้เพื่อนในกลุ่มดู ไม่มีใครคุยกับใครเราเลย เราเลยไปถามไปขอโทษ ว่าเป็นอะไรโกรธหรอ เพื่อนจึงตอบว่า โกรธ คิดว่ากูขอโทษส่งๆขอโทษแบบๆหรอ เราจึงได้รู้ว่าเพื่อนเอาแชทไปให้เพื่อนดู เราเสียใจมาก ละเราก็ทะยอยขอโทษเพื่อน ละเพื่อนก็บอกกลับมาว่า คราวหน้าคราวหลังก็ควบคุมอารมณ์สติตัวเองให้ดี เราอยากรู้ว่าการที่เราโดนแบบนั้นแล้วเราโมโหคือเรากลายเป็นคนผิดใช่มั้ย ทั้งที่เราโดนรุม ปล.เราก็บอกไปแล้วว่าเราไม่อยากรู้ไม่ชอบ จนตอนนี้เพื่อนก็ยังไม่คุยกับเราเลย ตอนแกก็คุย แต่หลังจากวันเกิดเพื่อน ก็ไม่มีใครคุยด้วย