ณ เวลาออกไปทำงานทุกเช้าจะรู้สึกหัวใจเต้นเร็ว เครียด คลื่นไส้อ่อนๆ กินข้าวเช้าไม่ลง พอไปหาข้อมูล รู้สึกว่าตัวเองเป็น โรคกลัวการทำงาน(Ergophobia)

งานที่ทำมันยากมาก โดนคาดหวังจากที่ทำงาน ตั้งใจอย่างเดียวไม่ได้ ต้องเข้าใจทุกอย่างตั้งแต่วิธีการเข้าสังคม การใช้ชีวิต การทำงาน จนถึงการจบงานให้เสร็จตามเวลาที่กำหนด(ถ้าไม่ได้นี้คือหนักมาก) เช่น เคยโดนบอกว่า วันหยุดหมกตัวแต่ในบ้าน ไม่ออกไปไหนบ้างหรอ อ่อนต่อโลก นี้รู้จักอะไรบ้างเนี่ย งานแค่นี้แปปเดียวก็เสร็จ ทำไมทำตั้งครึ่งวันทั้ง   แล้วงานไม่เสร็จทำไมไม่ดูภาพรวมของงานบ้างหรอ จี้อยู่ตรงนั้นอยู่นั้นแหละทำไมไม่ถาม ทำโครตนานนนนน เวลาถามงานก็ต้องรู้ว่าถามอะไร ถ้าไปแบบสุ่มสี่สุ่มห้า ตอนบรีฟงานรับงานมาแล้วครับอย่างเดียวก็ไม่ได้ งานที่ทำก็รู้สึกยากมากทำไปไม่ถูกใจพี่ทำงาน รู้สึกฝึมือไม่ถึง และอีกถูกคาดหวังก็ยิ่งกดดันไปอีก จนคนที่หวังดีเขาเริ่มปล่อย รู้สึกเฟลมาก งานที่ทำบางทีก็ต้องให้พี่ที่ทำงานมาช่วยทำ หนักไปอีก
รู้สึกทำอะไรก็ผิดไปหมด พอทำอะไรสักอย่างก็โดนตั้งคำถาม โดนแซวโดนว่าต่างๆนาๆ บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับที่นี้เหมือนแกะดำ แต่ก็ต้องทนไปทำงานหาเงินเลี้ยงแม่กับตัวเองอีก ถอยก็ไม่การันตีว่าจะมีที่ทำงานที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว ถ้าไปจับปลาสองมือ อันนี้ก็ไม่ดี แล้วถ้าอีกอันไม่ดีอีกทำไง ก็กลายเป็นไม่ดีทั้งคู่ ก็เสี่ยงเข้าไปอีก  ตัวเองก็พยายามจะไม่คิดอะไร พยายามแยกความหวังดี คำตำหนิ แยกปัญหาวันเว้นวันไม่เอามารวมกัน ฟังอย่างเดียว ได้แต่เจ็บอยู่ข้างใน ทุกครั้งที่วันนี้วันจันทร์ก็อีกแล้วหรอ เอาว่ะลองสักตั้งแต่ก็ไม่เคยทำได้ดีเลย แถมยังให้พี่ๆมาช่วยอีกเป็นตัวถ่วงให้ทีมว่าเราทำได้ไม่ดีพอ แล้วก็วนลูปถึงวันศุกร์
แต่ถึงจะพูดมาขนาดนี้ก็ไม่ใช่ที่ทำงานว่าจะไม่ดีเลย เวลาปกติก็คุยเล่นกัน ไม่เครียดเวลางานก็งานเวลาเล่นก็เล่น มีคนให้คำปรึกษา หรือช่วยเหลือ สภาพแวดล้อมก็ดีทุกอย่างแต่ก็นั้นละ สุดท้ายแค่อยากบ่นอยากเล่าเรื่องราวให้ตัวเองพบเจออะไรบ้าง สู้ต่อไปอย่างน้อยก็ได้กอดแม่ทุกเช้าก่อนไปทำงาน