มีวันเกิดเราอยู่ปีหนึ่ง ก็มีการฉลองกันปกติ พ่อก็มีดื่มหน่อยๆ จู่ๆๆ แม่ก็เดินมาทะเลาะกับพ่อโดยเราที่คนอื่นพูดถึงครอบครัวเรา เรื่องงานพ่อบ้าง เรื่องกลัวว่าพ่อจะมีเมียน้อย (พ่อเราไม่เจ้าชู้ เพราะพ่อเคยบอกว่า ถ้าพ่อเจ้าชู้กรรมมันจะตกที่ลูก กลัวลูกเกเร) ใส่ไฟบ้าง เม้าส์บ้าง และเรื่องงี่เง่าบ้าง แม่ทะเลาะกับพ่อต่อหน้าเรากับน้องชายทั้งๆๆ ที่วันนั้นเป็นวันเกิดเรา เราโคตรเสียใจเลย กินหมูกระทะไปร้องให้ไปทั้งๆ วันนั้นมันควรจะต้องมีความสุข

หลายปีต่อมา เราลาออกมาอยู่บ้าน พ่อกับแม่ทะเลาะกันอีกเรื่องเดิมๆ และวันนั้นก้อเป็นวันเกิดของน้องชายเรา (น้องชายทำงานต่างจังหวัด) เราที่ต้องทนฟัง มันเป็นเรื่องเดิมๆ ทั้งที่พ่อเราเกษียณอยู่บ้านแล้ว เราอดทนฟังไม่กล้าโทรไปเล่าให้น้องชายฟัง เพราะเป็นวันเกิดน้อง เรากลัวจะเสียใจเหมือนที่เราเคยเจอ

สรุป เหมือนแม่เราแคร์ความรู้สึก กับ ชาวบ้านมากเกินไป แล้วไม่บอก ไม่ถามว่าเรื่องมันเป็นมายังไง จนเรื่องมันหนักขึ้นเลย ๆ จนแม่พูดว่า "คิดผิดตั้งแต่ต้นที่แต่งกับพ่อ" คือเราจุกเลย แม่บอกอีกว่า "รอหนูมีครอบครัวก่อนแล้วจะรู้" มันทำให้เราไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีครอบครัวเลย

เราอยากระบายเฉยๆๆ เราเป็นลูก และพี่คนโต เราไม่อยากให้น้องเจออะไรแบบนี้

เราควรทำอย่างไรดี???