เราจำได้ว่าพ่อแม่เล้กกันเราอยู่กับยายตั้งแต่เด็ก เราแทบจะจำหน้าแม่ไม่ได้เลย ตอนนั้นเราอยู่กับยายที่แคมป์คนงานก่อสร้าง พอขึ้นป.3-4 แม่มาหาที่แคมป์คนงาน แม่ทำเหมือนเราไม่ใช่ลูก ไม่เคยได้ความรักจากแม่ แม่จะรักคนอื่นมากกว่าเรา เราเหมือนเราเป็นคนอื่น แล้วแม่ก็มีน้องคนที่2 เรากลับมาอยู่กำแพงเพชร กับยาย สักพักแม่ก็อุ้มท้องน้องมาหาเรา แล้วแม่ก็อยู่กับเราแต่แม่ไม่เคยเรียกหาเรา อาจเป็นเพราะเราอยู่แต่กับยาย พอโตได้ป.6 เราไปย้ายอยู่กับแม่ เราต้องเดินกลับบ้านทุกวัน ตอนเช้าไปส่งแต่ตอนกลับเราต้องเดินกลับบ้านทุกวัน ถ้ามีเงินหรือวันอะไรสำคัญที่ผู้ปกครองต้องไป พ่อแม่เราจะไม่ไป เพราะแม่จะทำงานกลางคืน ตอนนั้นน้องโตแล้ว เวลาพ่อเลี้ยงกับแม่ไปทำงานกลางคืนเราต้องเลี้ยงน้อง แล้วพอเราทำผิดพ่อเลี้ยงจะ ตี กับ ในนอนหน้าห้องคนเดียว เราเรียนจบป.6 เราต้องด๊อปเรียนไป1ปีเพื่อเลี้ยงน้อง