การใช้ชีวิตที่ไม่เคยถามหรือปรึกษาใคร มันเป็นอย่างไร ดีหรือไม่ดี

คนเชื่อว่าหลายๆคนเวลาจะทำอะไรก็มีการปรึกษาคนอื่น คนมีความรู้ พ่อแม่ เพื่อน หรือครูบาอาจารย์กันปกติ
ซึ่งคนทั่วไปก็มักจะเป็นอย่างนั้น แต่ตัวเราจะไม่ค่อยปรึกษาใคร มีบ้างเช่นเรื่องเรียน แต่ในที่สุดเราก็ตัดสินใจ
ตามสิ่งที่เราคิดไว้เพราะเรารู้จักตัวเองดีที่สุด ถ้ามองโดยรวมเราเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองสูง เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
ไม่ค่อยเชื่อคนอื่น บางคนเค้าก็จะไม่พอใจและชอบว่าชอบเตือนว่าให้ฟังเค้าบ้าง เราก็เข้าใจนะแต่ก็ไม่ฟังอยู่ดี

ที่เป็นแบบนี้คงเพราะเราจะคิดและวางแผนทุกอย่างมาดีแล้ว บางอย่างเราจะค่อยๆลองทำ ไม่ใช่มันจะสำเร็จไป
ทุกอย่าง อันไหนไม่ดีเราก็หยุดเองก็จะเสียหายไม่มาก บางอย่างถ้ามัวแต่กลัวและฟังคนรอบข้างก็ไม่ได้ทำสักที
ความเสียหายเรารับผิดชอบเองทั้งหมด เราไม่เคยไปรบกวนเพื่อนหรือสร้างความเดือดร้อนให้ใครมีแต่เป็นที่พึ่ง
หรือทำให้คนอื่น ตรงนี้ล่ะที่เราไม่ฟังใคร เราคิดว่าจะทำอะไรเมื่อคิดดีแล้วก็ลงมือทำเลย ลองทำไปแล้วค่อยปรับ

เรื่องที่คนไม่เห็นด้วยก็มีตั้งแต่เรื่องเรียน การสอบเข้า มหาวิทยาลัยที่เลือก หลายคนมองว่าเราหวังสูงไปเสียเวลา
ถ้าไม่ได้ล่ะเรื่องงานมองว่ามันไม่แน่นอนไม่มีอนาคต เรื่องธุรกิจมันเสี่ยงไปกลัวจะล้มละลายติดหนี้ชีวิตจะล้มเหลว
อย่างเล่นหุ้นเราสนใจตั้งแต่สมัยเรียน พ่อเราเริ่มเล่นปี 2537 เราก็ไปนั่งดูศึกษาแต่ยังไม่ได้เล่น จนตลาดปิดไป

พ่อเราหมดตัวแถมไปกู้นอกระบบอีกหลายล้าน ที่บ้านเลยกลัวมาก คนรอบข้างก็กลัว พอเราเรียนจบเราเริ่มเทรด
จากเงินที่มีแค่ 2 หมื่น ค่อยๆเล่นจนถึงวันนี้เราน่าจะได้กำไรเป็นล้านแล้ว ก็ยังเล่นอยู่ตามสภาพตลาด ช่วงนี้ซื้อไม่
มากไม่ถึงล้าน เราจะไม่เอาเงินมาจมแบบหวังรวย แบ่งเอาไปลงทุนอย่างอื่นด้วย ตอนนี้มีแต่คนอยากให้สอนบ้าง

เราไม่สอนหรอกเดี๋ยวเจ๊งแล้วมาโทษเรา เราลงทุนในอสังหาซื้อคอนโดที่ดินก็โดนเตือน หวังดีแหละไม่กล้าก่อหนี้
งานไม่มั่นคง ก่อนซื้อเราประเมินความพร้อมตัวเองนะ ทั้งการเงินกับทรัพย์สินที่มี รวมถึงของที่ซื้อว่าจะทำกำไรมั้ย
ดูหลายรอบกว่าจะซื้อ พอขายได้กำไรเยอะก็มาจะให้สอนให้ซื้อบ้างอยากรวยกัน ขำดี ความรู้ไม่มีจะให้สอนอะไร

กิจการเราแต่ก่อนว่าเราเพ้อฝันให้อยู่บนโลกความจริง ตอนนี้เราสร้างเสร็จหมดแล้วใช้เงินสดด้วยมาถามกันใหญ่
แต่ก่อนว่าเราไว้มากตั้งธงไว้ว่าไม่สำเร็จหรอก เราก็งงนะ เพราะเราไม่ได้ขอความเห็นแค่เล่าให้ฟังว่าจะทำอะไรบ้าง
พอคุยไม่ได้เราก็ไม่คุย มีคุยกับที่บ้าน พ่อแม่เราไม่ได้เห็นด้วยทุกเรื่องแต่เขาไม่ขวางแค่เตือนๆ อยากทำก็ลองทำดู
เค้ารู้จักเราดีว่าถ้าจะทำเราจะตั้งใจมากมีการวางแผนและลงมือทำจริงแต่ก็ไม่คิดว่าจะประสบความสำเร็จขนาดนี้นะ

ที่บ้านเราคิดว่าน่าจะทำได้ประมาณหนึ่ง 10ล้านก็ดีแล้วแต่เราทำได้มากกว่านั้น ตอนนี้ชีวิตก็เลยเปลี่ยนไปพอสมควร
เราเลยมองว่าถ้าใครคิดว่าตัวเองมีความสามารถมีศักยภาพอยากทำอะไรก็ลงมือทำเลยวางแผนให้ดี คนอื่นพูดอะไร
เตือนอะไรก็ฟังแต่เราจะไม่เป็นอย่างนั้น เพราะไม่ได้ประมาท เรามีชีวิตเป็นของตัวเองจงเลือกทำในสิ่งที่เราชอบถนัด
และเห็นว่าก้าวหน้ากว่า อย่ากลัวจนไม่กล้าทำเพราะคำคนอื่นที่เค้าไม่รู้จักเราดีพอ บางคนไม่มีความรู้ในเรื่องนั้นเลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่