เรื่องมีอยู่ว่าเราขี่รถล้ม เป็นแผลถลอกใหญ่มากเลือดไหล เลยมารพสต. มาถึง8.00 จนท.คนหนึ่งเพิ่งมาบอกเป็นอะไรมา พอถามเสร็จไรเสร็จก็ว่าจะทำแผลให้ แต่ไม่ค่ะ รออยู่นั่นแหละจนกว่าพยาบาลจะมา กว่าพยาบาลจะมาก็เสียเวลาจัดของโน่นนี่นั่นอีก ในใจคือถ้ารอนานขนาดนี้ไปรพ.ก็ดี มันเจ็บมาก แต่พอทนได้ เลยกัดๆฟันไป รอไปสักพัก จนท.เรียนไปยื่นบัตรเราบอกว่ารีบมาเลยไม่ได้เอามา แต่เรามีรูปบัตรในโทรศัพท์อยู่ เราก็โดนจัดไปชุดใหญ่ว่าทำไมไม่เอามาอีก ก็เราขี่รถไปซื้อของในหมู่บ้านเธอจะให้พกบัตรเหรอ? สรุปเขาให้ไปนั่งวัดความดัน ชั่งนน. สส. โอ้ยเธอนานมาก ฉันว่าถ้าแผลไม่เกินเลยจริงและไม่อยู่ใกล้รพสต.ตอนเกิดเหตุ ก็ซื้อยาล้างแผลเองที่บ้านไปละ หรือถ้ารอนานขนาดนี่น่าจะไปรพ.ละ เราไปถึง8.00 ได้ทำตอนประมาณ9.00 ซึ่งนานมาก พอทำแผลเสร็จ เราบอกขอใบรับรองการรักษาเพราะต้องส่งไปให้ที่ทำงานว่าเกิดอุบัติเหตุ แต่พยาบาล จนท. ที่นั่นดันบอก ไม่รู้ไม่มี ไม่เคยเขียน มาก่อน เราเลยบอกว่ามันต้องมีสิ ที่เขียนยืนยันรับการรักษาโดยพยาบาล สรุปพอเราเริ่มถามว่าทำไม ระบบมันเป็นยังไง และสรุปต้องทำยังไง ที่จะได้หลักฐานเข้ารับการรักษา พยาบาลเขาเลยไปพิมพ์ใบบันทึกข้อความมา แล้วเขียนให้เรา ละถามเราอีกว่าต้องเขียนยังไง เรื่องต้องเขียนว่าอะไร คือ...ฉันจะไปรู้ไหมอะ เอาไปเอามาฉันช่วยเขาคิดข้อความอีก โอ้ยน้อ พอเขียนเสร็จ เราก็เอากลับบ้านละมาอ่านดู เธอเขียนอาการสลับจากขาขวาเป็นขาซ้าย แขนขวาเป็นแขนซ้าย เขียนฟกช้ำ ก็เขียนเป็นฟอกช้ำ โอ้ยเธอ...
กุมขมับเลยทีนี้ ระบบสาธารณสุขที่ต่างจังหวัดช่างเหลือมล้ำกันจริงๆ 🥹🥹🥹 
ระบบราชการ เสียเวลา เยอะแยะ วุ่นวาย กว่าผู้ป่วยจะได้รักษา กว่าจะได้หลักฐานต่างๆ มาตรฐานบุคลากรอยู่ที่ไหนกัน🥴🥴🥴 ที่น่าสงสารคือยายแก่ที่มาหลังเราละโดนหมากัดมาต้องคอยมานั่งรอคิวอีก เกินไปนะบางที 🥹🥹🥹 คือเขาไม่มีการประเมินสถานการณ์ไรโน่นนี่นั่นเลยอ๋อ เจ้าหย้าที่ก็เยอะ คุยไปต่างคนต่างทำงานห้องตัวเอง ไม่สนใจคนป่วย คนซักประวัติก็เป็นหญิงวัยกลางคนคนเดียว พยาบาลก็คนเดียว ช้าไปหมด เจ้าหน้าที่4-5 คนที่เหลือคือคุยกัน ฉันแบบอิหยังวะหนักมาก🥴🥴🥴 เคยเจอเคสที่หนักๆตามข่าว ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกับตัวเองโคตรเสียความความรู้สึก ไม่รู้ว่าคนที่มาใช้บริการจะต้องเจอแบบนี้สักกี่คน