เป็นโคลงเบ็ดเตล็ดของศรีปราชญ์ครับ
บทประพันธ์มีอยู่ว่า
     ครื้นครื้นสนั่นพื้น                ปฐพี
เสียงตะขาบขับตี                    เร่งร้น
ภูธรภูเรศตี                             สุรสั่ง     เองแฮ
ร้องสำทับช้างต้น                    เทิดแก้วมาเมือง

ผมรู้แค่ว่าเป็นเหตุการณ์ที่มีเสียงอึกทึกครึกโครม สมเด็จพระนารายณ์เลยถามศรีปราชญ์ถึงที่มาของเสียง แล้วศรีปราชญ์ก็ตอบเป็นโคลงแบบนี้ ผมหาข้อมูลหลายแหล่งแล้วแต่ก็ไม่เจอว่าบทนี้แปลว่าอะไร ผมลองแปลเองแล้วได้ประมาณว่าเป็นเสียงที่มาจากกษัตริย์สักเมืองนึงกำลังเดินทางด้วยช้างมาที่เมือง เลยมีเสียงตีอะไรสักอย่างน่าจะกลองเพื่อต้อนรับ แต่ไม่มั่นใจว่าถูกไหม ผมกากเรื่องการแปลบทประพันธ์มาก ช่วยหน่อยนะครับหรือให้คำแนะนำก็ได้ ขอบคุณล่วงหน้าครับบ