ทุกคนตอนนี้เราเหนื่อยมากๆ หมดไฟ อ่อนแอโครตๆร้องไห้ตลอดเวลา ไใ่อยากอยู่บ้านบางทีก็อยากหายไปจากโลกนี้ไปเสียเลย
ตอนนี้เราอยู่ม.ปลาย เครียดกับการเรียน เรียนหนัก กิจกรรมของโรงเรียนอีก ไหนจะค่ายนอกสถานที่ การบ้าน สอบ เก็บคะแนน รักษาเกรด หลายเรื่อง ไหนจะเรื่องเข้ามหาลัยอีก แต่กลับบ้านทีไร เจอแต่คำพูดแน่ๆของพี่ชาย เรากลับจากรร นอนพัก พี่ชายหาว่าไม่ทำไรเลย ขี้เกียด เรียนแบบนี้ไม่เรียน พอเรียนแล้วกลับบ้านไม่ทำไร เจอแบบนี้ทุกที ทั้งๆที่เราก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ พี่ชายก็ใช้เราอย่างเดียว นิดๆหน่อยๆด็ใช้เรา เราทำให้ตลอด แต่
ไม่เคยเข้าใจไรเราเลย เราไม่มีทางเลือกอื่นเลย พ่อเราเสียแล้ว ถ้ามีพ่อคงดีกว่านี้ ตอนนี้พี่ชายส่งเราเรียน ถ้าไม่ได้ดั่งใจเขา เขาก็จะขู่ไท่ให้เรียน ซึ่งเราก็ซีเรียสมากๆเรื่องเรียน จนบางทีก็ไม่อยากเรียนต่อแล้ส อยากพอแค่นี้ หางานเลี้ยงดูตัวเอง แต่ก็ได้แค่คิด เสียใจสุดๆ.
ครัวไม่ใช่เซฟโซน
ตอนนี้เราอยู่ม.ปลาย เครียดกับการเรียน เรียนหนัก กิจกรรมของโรงเรียนอีก ไหนจะค่ายนอกสถานที่ การบ้าน สอบ เก็บคะแนน รักษาเกรด หลายเรื่อง ไหนจะเรื่องเข้ามหาลัยอีก แต่กลับบ้านทีไร เจอแต่คำพูดแน่ๆของพี่ชาย เรากลับจากรร นอนพัก พี่ชายหาว่าไม่ทำไรเลย ขี้เกียด เรียนแบบนี้ไม่เรียน พอเรียนแล้วกลับบ้านไม่ทำไร เจอแบบนี้ทุกที ทั้งๆที่เราก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ พี่ชายก็ใช้เราอย่างเดียว นิดๆหน่อยๆด็ใช้เรา เราทำให้ตลอด แต่ไม่เคยเข้าใจไรเราเลย เราไม่มีทางเลือกอื่นเลย พ่อเราเสียแล้ว ถ้ามีพ่อคงดีกว่านี้ ตอนนี้พี่ชายส่งเราเรียน ถ้าไม่ได้ดั่งใจเขา เขาก็จะขู่ไท่ให้เรียน ซึ่งเราก็ซีเรียสมากๆเรื่องเรียน จนบางทีก็ไม่อยากเรียนต่อแล้ส อยากพอแค่นี้ หางานเลี้ยงดูตัวเอง แต่ก็ได้แค่คิด เสียใจสุดๆ.