สวัสดีครับ ไม่ได้เขียนกระทู้หลายปีเลย ยิ่งเกี่ยวกับเรื่องชีวิตการทำงาน
แต่รอบนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ เลยอยากขอคำแนะนำจากท่านที่เข้ามาอ่าน

จุดเริ่มต้นของความเบื่อในงาน เริ่มมาจาก
1. ผิดหวังในสถานการณ์ของบริษัท ผมมีหัวหน้าท่านนึง เป็นกูรูของบริษัทก็ว่าได้ ทุกคนในบริษัทแทบจะเข้ามาปรึกษาเขา
วันนึงถูกให้โปรโมชั่น ให้ออกพร้อมค่าตอบแทนตามอายุงานและกฏหมาย ด้วยเหตผลเป็นผู้จัดการที่ฐานเงินเดือนสูงเกินกระบอกเงิน
(บริษัท ต้องการลดคน ลดค่าใช้จ่ายนั่นแหละ)

จริงๆแล้วเราไม่ได้กลัวที่จะถูกให้ออก หรืออะไรแบบนั้น แต่เราผิดหวังที่เราจะเสียหัวหน้าที่เป็นเหมือนอาจารย์เรา ซึ่งผมอยากจะเรียกอาจารย์แทนคำว่าหัวหน้าด้วยซ้ำ เพราะเขาทำให้ชีวิตการทำงานผม สนุก เหมือนได้เรียนหนังสือ  มีคนเก่ง คอยให้คำแนะนำ สอนสิ่งใหม่ๆ รู้สึกว่าตัวเองเก่งขึ้นเรื่อยๆ

ผมผิดหวังในเหตการณ์นี้จริงๆนะ

2. พอหัวหน้าเราต้องออกเพราะสถานการณ์บริษัท ก็มีหัวหน้าคนใหม่มาแทน ซึ่งคนใหม่ก็เหมือนแค่มาทำในส่วน management แต่ยังไม่ได้ในส่วน Technical ชีวิตในปัจจุบัน เลยเหมือนผมต้องแบกการจัดการเชิง Technical ให้กับทีม แน่นอนความเครียดเพิ่มขึ้น แต่ผมรับได้
สิ่งที่รับไม่ได้ คือ เหมือนผมแบกงานนี้คนเดียว หัวหน้าใหม่ผม เหมือนแกไม่ได้อยากรับความรู้ หรือรับมือกับงาน Technical

ทำให้ทุกคนในองค์กรมุ่งมาที่ผม แน่นอน ผมยินดีช่วยเหลือ แต่เมื่อผมรับอยู่คนเดียว ผม overload ผมเหนื่อยกายและใจมาก
ไม่มี buddy หรือมือรองมาช่วยหรือแทนผมเลย

3. จากการปรับผังองค์กร ทำงานยุบรวม 2-3 ตำแหน่ง เหลือ 1 ตำแหน่ง มีงานเข้ามามากมาย จากงานรอได้ สะสมเป็นงานเร่งด่วน
จากที่เราเคยมีความรับผิดชอบต่องาน ไม่ค้างงาน ตอนนี้ผมดูแลงานได้ไม่ทั่วถึง สิ่งที่ทุกคนต้องการ ต่อให้จัดเรียงความสำคัญอย่างไร
ก็ยังเป็นงานด่วน ผมทำได้แค่ให้มันด่วนมาก หรือด่วนน้อย ผมเกิดความรู้สึกผิดที่ทำงานไม่ทัน

4. ไม่มีค่า OT งานด่วนที่เคยทำด้วยความรับผิดชอบในนอกเวลางาน พอทำมากๆเข้า เราพักผ่อนน้อย เกิดเป็นความเหนื่อยล้า
พอเหนื่อยล้าสะสม ความคิดผมก็เปลี่ยน กลายเป็นเบื่อหน่ายงาน ชั่งมันกับงานที่ไม่ทัน ทำงานแค่ในเวลางานเท่าที่ทำได้ เพราะเซฟตัวเอง

5. นี่คือผมพยายามปรับตัว ให้สุขภาพไม่เสีย งานพอจะเดินไปได้บ้าง แต่ผมกลับไม่มีความสุข ทำอะไรก็ไม่มีความสุข
ผมเบื่อองค์กรแบบนี้ ที่บีบคั้นพนักงาน ผมไม่โทษหัวหน้าใหม่ เพราะนั้นก็เป็นการรักษาสภาพการทำงานในแบบของเขา 

แล้วทำไมยังอยู่ที่นี่ต่อ
1. ใกล้บ้าน 30 กิโล ขับรถ 40 นาที
2. ไม่บังคับทำ OT (แต่แน่นอนว่างานค้างก็เต็มไปหมดเช่นกัน)
3. สามารถจัดการงานได้ เพราะเข้าใจงานทั้งหมด
4. ผมเป็น Superuser เป็น Specialist ในจุดงานนี้ที่เหลืออยู่คนเดียวในบริษัท แน่นอนว่าบริษัทไม่มีผมก็ได้
แต่บริษัทจะเป็นอัมพาตไปช่วงนึงกว่าจะพื้นตัว เพราะวันนี้ ไม่เหลือ Specialist สำรองแล้ว
5. Stakeholder (เพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง) คุยง่าย คิดบวก นิสัยดี ช่วยกันทำงานให้เกิดผลลัพย์

แล้วจริงๆเราต้องการชีวิตแบบไหน
1. มี work life balance ไม่มี overload งานที่เกินไปต่อ 1 คน เช่น การควบรวม 2 ตำแหน่ง
2. หัวหน้าควรเข้าประชุมโดยไม่ต้องให้เราเข้าด้วยก็ได้ ไม่ใช่ให้เราเข้าประชุมด้วย จนงาน operation ไม่เดิน
มันไม่เป็นไปตาม Pyramid Management
3. องค์กรรักพนักงาน ดูแล ทั้งสวัสดิการและให้ผลตอบแทนที่เหมาะสม หากต้องทำงานล่วงเวลาจริงๆ ก็ควรให้ OT
4. อยากเห็นที่ทำงานใหม่ๆ มี 1 ชีวิต ไม่อยากเห็นมุมมองแต่ที่เดียว มุมมองเดียว

ผมควรย้ายงานมั้ย หรือรอบริษัทมีความเปลี่ยนแปลงดีครับ
ตอนนี้ผมใกล้จะ Burnout แล้ว ผมหมดศรัทธากับบริษัทในตอนนี้ ไม่อยากเติบโตหรือขึ้นตำแหน่งกับบริษัทนี้เลย
ต่อให้หลายคนๆคาดหวังในตัวผม ที่เป็น Specialist คนสุดท้าย

เหนื่อยแล้วครับ อึดอัดด้วยความเบื่อจนอยากจะร้องไห้จริงๆ
เหมือนติดบ่อโคลน ควรไปต่อกับสิ่งใหม่ หรือจมอยู่แบบนี้
ขอความแนะนำทีครับ