หลอกกันพอหรือยัง เกือบจะฝังใจลงทั้งเป็น
เธอทำไม่เห็น ว่าเธอมีเขาสำคัญ
แล้วก็ยังถาม ว่าใจอีกนั้นเป็นไง
ปล่อยเธอเดินหายไป จากจุดหมายปลายทางแข่งขัน
รู้ถึงคำว่าแพ้ นั้นเป็นที่ฉันมันจน
รู้ถึงคำว่าจน น่ากลัวขยะแขยงเพียงใด
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
อยากจับใครสักคน มาใส่ใจที่มันขัดสน
เราไม่ใช่เขา ต้องทนต้องฝืนใจฟัง
เขานั้นมาทีหลังตัวเรา แต่ล้ำด้วยเงิน
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
(FADE OUT)
เพลงใจไม่ด้านพอ ขับร้องโดยอริสมันต์ พงศ์เรืองรอง
หลอกกันพอหรือยัง เกือบจะฝังใจลงทั้งเป็น
เธอทำไม่เห็น ว่าเธอมีเขาสำคัญ
แล้วก็ยังถาม ว่าใจอีกนั้นเป็นไง
ปล่อยเธอเดินหายไป จากจุดหมายปลายทางแข่งขัน
รู้ถึงคำว่าแพ้ นั้นเป็นที่ฉันมันจน
รู้ถึงคำว่าจน น่ากลัวขยะแขยงเพียงใด
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
อยากจับใครสักคน มาใส่ใจที่มันขัดสน
เราไม่ใช่เขา ต้องทนต้องฝืนใจฟัง
เขานั้นมาทีหลังตัวเรา แต่ล้ำด้วยเงิน
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
ปล่อยความช้ำ ให้มันทะลักทะล้นมา
ออกจากตา ที่ใจเก็บไว้มาเนิ่นนาน
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
อยากจะคิดว่าเขาคนนั้นมีด้อยกว่า
อยากปิดตาไม่รู้ไม่เห็นไม่เข้าใจ
ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
เสียทุกอย่าง มามากแล้วช่างมัน
เสียน้ำตา ก็เท่านั้นช่างใจ
ใครจะรู้ ใครจะเห็น
ข้างในนั้นเป็นเช่นไร มันแหลกราน
(FADE OUT)