สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่เมีอะไรต้องเครียด แก้ไม่ยาก และคุณไม่ต้องไปแบกหนี้
หนี้บ้าน หนี้รถ ผ่อนไม่ไหวก็ขายทิ้ง แล้วไปหาเช่าบ้านถูก ๆ อาศัยไปก่อน
ขายทรัพย์สินมีภาระทิ้งไม่ใช่คนล้มละลาย ต้องเข้าใจให้ถูกต้อง
โดยมากที่ไม่ยอมปล่อยเพราะ "อาย" ขี้ปากชาวบ้านว่าตกอับ แต่ถ้ายอมรับความจริงปล่อยวางได้ ขายทิ้งเสียได้ก็จบ
ส่วนค่าเรียนน้อง ๆ ถ้ามันแพงก็ย้ายมาเรียนถูก ๆ หรือ กศน เหมือนเดิมครับ อย่าไปใส่ใจปากชาวบ้าน
หนี้สินเชื่ออื่น ๆ เจรจากับเจ้าหนี้ จะยืดเวลาอะไรก็ว่าไป
หนี้บ้าน หนี้รถ ผ่อนไม่ไหวก็ขายทิ้ง แล้วไปหาเช่าบ้านถูก ๆ อาศัยไปก่อน
ขายทรัพย์สินมีภาระทิ้งไม่ใช่คนล้มละลาย ต้องเข้าใจให้ถูกต้อง
โดยมากที่ไม่ยอมปล่อยเพราะ "อาย" ขี้ปากชาวบ้านว่าตกอับ แต่ถ้ายอมรับความจริงปล่อยวางได้ ขายทิ้งเสียได้ก็จบ
ส่วนค่าเรียนน้อง ๆ ถ้ามันแพงก็ย้ายมาเรียนถูก ๆ หรือ กศน เหมือนเดิมครับ อย่าไปใส่ใจปากชาวบ้าน
หนี้สินเชื่ออื่น ๆ เจรจากับเจ้าหนี้ จะยืดเวลาอะไรก็ว่าไป
ความคิดเห็นที่ 1
คงต้องบอกแม่ตรงๆ ว่า หนูเพิ่งเงินเดือนแค่ หมื่นห้า แค่ใช้คนเดียวยังเกือบไม่พอ คงใช้หนี้ให้แม่ไม่ได้หรอก
แต่ถ้ามีพอเหลือก็เจียดให้แม่ซักเดือนละ 1 พัน บอกว่า หนูคงให้แม่ได้แค่นี้ คงต้องปล่อยให้แม่จัดการปัญหาตัวเอง
อย่าเอาปัญหามาแบกทั้งหมด บอกแม่ให้จัดการปัญหาหนี้สินให้ดีๆ กว่านี้ อย่าสร้างหนี้เพิ่ม
ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งคิดมาก อีกหน่อยอาจต้องหาที่พักใกล้ที่ทำงานราคาถูกๆ ไว้ด้วย เผื่อต้องย้ายไปอยู่ เลี้ยงตัวเอง
หนี้ของแม่ แม่สร้างเอง เราเงินเดือนยังน้อยนิด ไม่ต้องไปรับผิดชอบทุกอย่าง ถ้าแม่ล้ม ก็ต้องปล่อยแม่ ให้เรียนรู้เอง
ไม่ใช่ใจดำ แต่ไม่ควรล้มกันไปหมด เอาใจช่วยนะคะ
แต่ถ้ามีพอเหลือก็เจียดให้แม่ซักเดือนละ 1 พัน บอกว่า หนูคงให้แม่ได้แค่นี้ คงต้องปล่อยให้แม่จัดการปัญหาตัวเอง
อย่าเอาปัญหามาแบกทั้งหมด บอกแม่ให้จัดการปัญหาหนี้สินให้ดีๆ กว่านี้ อย่าสร้างหนี้เพิ่ม
ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งคิดมาก อีกหน่อยอาจต้องหาที่พักใกล้ที่ทำงานราคาถูกๆ ไว้ด้วย เผื่อต้องย้ายไปอยู่ เลี้ยงตัวเอง
หนี้ของแม่ แม่สร้างเอง เราเงินเดือนยังน้อยนิด ไม่ต้องไปรับผิดชอบทุกอย่าง ถ้าแม่ล้ม ก็ต้องปล่อยแม่ ให้เรียนรู้เอง
ไม่ใช่ใจดำ แต่ไม่ควรล้มกันไปหมด เอาใจช่วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
เริ่มทำงานไม่ถึงปี ครอบครัวให้เราใช้หนี้แทน
สุดท้ายนี้ เราค่อนข้างคิดว่า อนาคตของเรามืดมากๆ โอกาสสร้างตัวไม่มีเลย หรือเราต้องพอกับชีวิตเหมือนกัน