เวลาเรามีแพลนจะไปเที่ยวที่ไหน หรือแม้แต่ไปแล้วเราก็จะบอกให้ที่บ้าน (พ่อกับแม่) รู้ตลอดว่าไปเที่ยวที่ไหนกัน แต่พอรู้ว่าเราไปเค้าก็จะทำน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ ว่าเราไปเที่ยวอีกแล้วทั้ง ๆ ที่เราก็ไปกับลูกกับสามี แล้วก็ไม่ได้ไปบ่อย สามเดือนหรือมากกว่านั้นก็จะมีไปสักครั้ง 

ล่าสุดเราบอกว่าเด็ก ๆ ปิดเทอมตุลานี้ จะไปเที่ยวเหนือ เพราะไม่เคยไปเลย พ่อกับแม่ก็ไม่เห็นด้วยทั้ง ๆ ที่เราก็จะแวะไปนอนที่บ้าน (จังหวัดทางผ่านขึ้นเชียงใหม่) ทั้งขาไปและขากลับ 

ปกติตอนเป็นเด็กเราก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวไหน พอตอนทำงานแล้ว มีรถเป็นของตัวเอง อยากไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ ในจังหวัดก็ไม่เคยได้ไป พ่อกับแม่ก็จะมีคำพูดว่ากลับมาบ้านก็ไม่ค่อยจะอยู่บ้าน อยากไปนั่นไปนี่ เราแทบไม่เคยไปเที่ยวอำเภออื่นในจังหวัดบ้านเกิดตัวเองเลย 

แม่สามียิ่งร้ายกว่า พอรู้ว่าเราไปเที่ยวกันก็โทรมาเลยจากที่เป็นปีไม่เคยโทรหา บอกว่าพากันไปเดี๋ยวก็รถคว่ำตายกันทั้งบ้านหรอก หรือไม่ก็จะพูดแซะว่ามีเงินกันเยอะนะพากันไปเที่ยว เจอคำพูดแบบนี้บ่อย ๆ เราก็นอยด์จนไม่อยากบอก ไม่อยากให้รับรู้ว่าเราไปไหนบ้าง

ปล.เราไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน และเป็นเสาหลักให้ทั้งสองครอบครัว เราและสามีทำงานหนักมาก บางทีก็อยากชาร์จแบตให้กับตัวเองบ้างกลับมาเจอคำพูดแบบนี้ มันก็ทำให้เหนื่อยกว่าเดิม