ในบทปฏิจจฯ พระพุทธเจ้า และพระสาวก ชั้นใกล้ชิดเช่น พระสารีบุตร  ก็อธิบายแล้วว่า
สังขารเป็นอย่างไร
มีบันทึกเป็นหลักฐานไว้อย่างชัดเจนใน สุตันตปิฎก 
เล่มที่ ๑๖/๓๙/๘๙
เล่มที่ ๑๖/๔๐/๙๒
เล่มที่ ๑๘/๓๐๒/๕๖๐
เล่มที่  ๑๒/๗๐/๑๒๗

แต่พอสาวกชั้นหลังอธิบาย กลับ แตกต่าง ไปจาก พระพุทธเจ้า และสาวกชั้นใกล้ชิด ดังมีหลักฐานแสดงไว้ใน อภิธรรมปิฎก 
เล่มที่ ๓๕/๑๓๑/๒๕๗

เกิดอะไรขึ้น มีเหตุผลอะไร ทำไมจึงต้อง  เพิ่มเติม คำอธิบาย ที่ไม่ตรงกับ พระพุทธเจ้า และสาวกชั้นใกล้ชิด  เราควรจะเชื่อบทไหนดี ว่าถูกต้องที่สุด?