เราควรเเก้ปัญหายังไงเรื่องครอบครัว

สวัสดีครับผมอายุ 19 ปี ซึ่งผมเป็นเด็กกำพร้าเเม่ แม่เสียตอนผม 4 ขวบ ซึ่งหลังจากที่เเม่เสียส่วนใหญ่อยู่กับย่าอยุ่กับพ่อบ้างเเต่ย่าเลี้ยงมากกว่า เเล้วพ่อผมก็ได้เเฟนใหม่ตอนผม 6 ขวบ ซึ่งพ่อผมก็ไปหาเเฟนเเกต่างอำเภอยุห่างกัน 50-60กิโล เเกจะไปตอนเย็นทำงานเสร็จก็ไปหาทุกวัน เเต่วันไหนไม่มีเงินก็จะอยู่กับผมอะไรเเบบนั้น บางครั้งเล่นไพ่มาเเพ้ก็มาอารมณ์เสียกับผมเเละย่า เเละพ่อก็พาเเม่เลี้ยงมายุบ้านตอนปี 64 ซึ่งตอนนั้นผมอยูกับย่า ในที่สุดผมก็ต้องย้ายมาอยู่กับพ่อตอนปี 65 เพราะบ้านที่ผมยูกับย่าน้าจาก ด.ท.ม จะมายูพาครอบครัวมา ผมก็ต้องย้ายย่าก็ไปยุกับน้าอีกคน ผมยุกับพ่อ ซึ่งยูกันเนี่ยผมไม่รู้ความสุขเลยครับ เเม่เลี้ยงวันๆก็บ่นเเต่ผม ไม่เคยพูดเรื่องดีๆกับผม คอยจับผิดตลอดเวลาขนาดกับข้าวที่เหลือในจานถ้าผมกินไม่หมดยังด่า ถ้าผมกินหมดก็ด่าว่าไม่เว้นใว้ให้คนอื่น ว่าผมหัวหมอบ้าง ขี้เหนียวบ้าง เอาเรื่องผมไปพูดข้างนอกบ้าง เเล้วเปรียบเทียบผมกับคนอื่นตลอด เอาจริงนะๆ ผมทำงานตั้งเเต่ตอนม.2 ทำช่องยูทูปชื่อ ฝนฟ้าพายุ channel ได้ตังมาก็คอยช่วยตลอดค่าไฟทุกบาทตั่งเเต่ปี 63-67 ผมจ่ายเองหมด ค่าเทอมเรียนของผมผมก็จ่ายเอง ตอนนี้19 ปี ก็จ่ายเองหมดเลย ผมมาอยู่กับพ่อนะเเม่เลี้ยงมาจองห้องไว้ก่อนตอนสร้างว่าให้
ลูกเเกอยุ่ ซึ่งผมคนที่นั่นเเท้ๆ ต้องทำงานลงคลิปมาสร้างห้องเล็กๆอยู่ใต้ถุนบ้าน ทุกอย่างผมจัดการเองหมด ทีอย่าเดียวคือเรื่องกินผมยังกินกับเขาตอนเย็นเพราะเช้าเที่ยงกินที่ร.ร ส่วนกับข้าวถ้าผมมีตังข้าวสารผมก็ช่วยซื้อ เเต่วันไหนที่ผมไม่มีตังนะพ่อเเม่เลี้ยง เขาจะมาหาเรื่องผมตลอด จะตัดหางปล่อยวัดบ้าง เคยไล่ให้ผมไปตายครั้งนึงคือผมนั่งดูข้อมูลงานผม เเละไม่ได้ไปกินข้าวกะว่าเสดก็ไปกินให้พ่อกินกันก่อนซึ่งตอนนั้นผมไม่มีตัง ยูๆพ่อผมก็ด่าเเรง ไล่ไปตายๆ "ไปตายโหงเสียต้ะเเม่" ผมจำได้ทุกคำเลยในใจผมก็คิดกูผิดอะไรวะ เด็กข้างบ้านเเม่งติดยาเขายังไมด่าลูก กรูบุหรี่ก็ไม่ดูดซึ่งเเม่เลี้ยงก็คอยยุให้ด่าผม  สุดท้ายผมทนไม่ไหวเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 67 พ่อเล่นไพ่เเพ้เเล้วอารมณ์เสียที่บ้าน ซึ่งผมก๋ฟังปกติยูๆเเม่เลี้ยงลงมาด่าผมเฉย สารพัดหัวหมอ ขี้เหนียว วันๆไม่ทำอะไรด่าหลายคำ ผมก็ทนไม่ไหวเพราะไม่มีตังตอนนั้นเขาปัจจิมตอนจบ ผมก็ด่ากลับเลยๆ ผมก็เเรงกลับเหมือนกัน จนเเกร้องไห้เเล้วไปบอกคนอื่นว่าผมไม่ดีๆ ที่รู้เพราะคนที่เเกไปบอกมาบอกผม เพราะคนเขารู้หมดว่าเเกนิสัยยังไง ผมก็อยู่ไม่เที่ยวเลยยุเเต่ในห้องทุกวันนี่เป็นไม่พุดกับใคร ยุในห้องคิดมาก บวกกับเเฟนนอกใจมีคนอื่นอีกตอนนี้จิตใจเหมือนไม่มีอะไร เบือทุกอย่าง ยุร.รก็เงียบ เเละผมมีอะไรปรึกษาใครไม่ได้ บอกเลยว่าตอนนี้ผมไม่มีความมั่นใจในตัวเองหน้าตารูปร่าง ไม่กล้าถอดเเมสเพราะคิดว่าเขาจะไม่ชอบเรา ผมไม่มีความสุขเลยครับ ต่อให้มีตังก็เถอะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่