คือว่าย่าเราเสียไปตอนอายุ12ตอนเราอยู่ ม.1เทมอ2 เเล้วทีนี้ป้าก็บอกให้พ่อเอาไปเลี้ยงพ่อก็เอาเราไปอยู่ กทม ตอนไปอยู่เเรกๆก็เหมือนอยู่บ่านคนอื่นที่ไม่ใช่บ้านตัวเองเพราะลูกเเม่เลี้ยงไม่ชอบหน้าเรากับพี่สาวเเล้วก็น้องชายเราตอนไปอยู่เเรกๆ2เดือนเงินไปโรงเรียนค่าอยู่ค่ากินคือทุกคนได้เท่ากันหมดลูกเเม่เลี้ยงก็ด้วยเเล้วพ่อก็เริ่มไม่ว่างไม่ค่อยอยู่บ้านไปรับงานต่างจังหวัดไปส่งงานอีกกลับมาอีกทีก็5ทุ่มเที่ยงคืนเเล้วก็จะออกไปทำงานตี5 เเบบนี้ทุกวัน เงินทุกอย่างพ่อให้เเม่เลี้ยงจัดการเเล้วหลังจากสองเดือนนั้นเเม่เลี้ยงก็เริ่มกดขี่เริ่มละเอียงเรื่องค่าใช่จ่ายจากที่ได้ตังไป ร.ร วันละ 50 ลดเหลือ20 พี่สาวก็ได้20น้องชายได้10บาทเเต่น้องชายเราเรียนคนละที่กะเราเงินไป ร.ร มันไม่พอค่าเข้า เเต่เราก็มีเพื่อนค่อยให้กำลังใจเพื่อนมันก็เลี้ยงข้าวเราทุกวันเลยตั้งเเต่ ม1จน ม3
เเล้วเเม่เลี้ยงก็เริ่มเเขวะเรากะพี่สาวเรื่องหน้าตาเเกบอกว่าเราหน้าตาเหมือนเเม่ก็เกลียดเราเเม่เลี้ยงจะชอบเอาสากอ่ะมาตึหัวหลายครั้งมากกะพี่สาวจนเลือดออกหัวเเตกก็ไม่ได้ไปหาหมอน่ะเเค่ไปล้างเลือดในห้องน้ำเป็นเเบบนั้นทุกวันไม่ก็เอาสากมาตีมือหลังมือบ้างตอนนั้นเหมือนโดนล้างสมองมันสั่งไรเราก็ทำตามอีกอย่างไม่กล้าฟ้องพ่อเพราะพ่อเชื่อเเม่เลี้ยงสะส่วนมากเราเลยได้เเต่ทนอยู่เเบบนั้นเเทบจะไม่อยากอยู่บ้านเลยอยากไป ร.ร ทุกวันไม่อยากหยุดมือก็ไม่มีโดนใช้ทั่งวันเรื่องงานบ้านเราพี่น้องสามคนทำหมดไม่บ่นหรอกเเต่เเกจะชอบมาใช่ถอนผมงอกบีบขาพอเราทำไม่ดีก็เตะถีบเรานวดไม่เป็นเราก็พยายามอยู่เเต่ก็ไม่เป็นจริงๆนวดเป็นชั่วโมงอ่ะพอใช่เสร้จก็อยากกินน้ำก็ใช่เราพอวันหนึ่งเเทบไม่ได้พักเดี๋ยวตกเย็นมาก็โดนใช้สากตีอีกพอพ่ออยู่มันจะไม่ใช่หรอกจะทำคนล่ะเรื่องเลยลูกเเม่เลี้ยงสบายมากอยู่เเต่ในห้องเปิดเเอร์มีมือถือเล่นใช่ตังเท่าไหร่ก็ใช่ต่างพวกเราสามคนที่เเทบจะไม่ได้กินอ่ะไรเลยพี่สาวเราโดนหนักจนผมไม่เกิดอ่ะเราก็ผมไม่เกิดน่ะเเต่มันก็เริ่มหายเเล้วเราเลยตัดสินใจหนีออกมาไปหาเเม่ที่นนทบุรีเเล้วก็ย้ายกลับไปอยู่ที่เดิมที่กาฬสินธิเเต่ก็เรี่ยนจนจะขึ้น ม5 ก็หนีออกมาอีกเพราอาติดยาเเละเราก็อยู่ไม่ได้เลยมาอยุ่กะพี่สาวที่กรุงเทพพี่เราหนีออกมาจากกาฬสินธุ์ก่อนเราเราเลยย้ายไปหาพี่ตอนนี้พี่ก็ทำงานเราก็ไม่ได้ทำงานเพราะอายุเเต่15ปีเขาไม่รับพี่มันก็จะเก็บตังเรียนก็ไม่ได้เก็บเเม่ค่อยมาขออยู่ตลอดพอไม่มีให้ก็โดนด่าวันนี้เลยว่าจะโทรคุยก้ะย่าอีกคนที่เป็นน้องของย่าที่เสียไปย่าคนนี้เป็นทุกอย่างช่วยทุกอย่างย่าเเกบอกจะเอาเราไปเป็นลูกก้ะพี่สาวเเต่พี่น้องทางพ่อก็ด่าเราด่าย่าด้วยนอกจากจะโยนกันไปกันมาไม่เลี้ยงยังทำเเบบนี้ทำเราอีกอยากจะตายมากๆเเต่ก็ทำไม่ได้สงสารน้องชายคนเล็กชีวิตเหมือนในละคนเลยพ่อเเม่ทำไมมาทำกับเราเเบบนี้น้อยใจเเต่ก็ไม่มีสิทธิ์
พ่อเเม่ต่างมีคนอบครัวใหม่ย่าก็เสียไปเเล้วท้อมาก
เเล้วเเม่เลี้ยงก็เริ่มเเขวะเรากะพี่สาวเรื่องหน้าตาเเกบอกว่าเราหน้าตาเหมือนเเม่ก็เกลียดเราเเม่เลี้ยงจะชอบเอาสากอ่ะมาตึหัวหลายครั้งมากกะพี่สาวจนเลือดออกหัวเเตกก็ไม่ได้ไปหาหมอน่ะเเค่ไปล้างเลือดในห้องน้ำเป็นเเบบนั้นทุกวันไม่ก็เอาสากมาตีมือหลังมือบ้างตอนนั้นเหมือนโดนล้างสมองมันสั่งไรเราก็ทำตามอีกอย่างไม่กล้าฟ้องพ่อเพราะพ่อเชื่อเเม่เลี้ยงสะส่วนมากเราเลยได้เเต่ทนอยู่เเบบนั้นเเทบจะไม่อยากอยู่บ้านเลยอยากไป ร.ร ทุกวันไม่อยากหยุดมือก็ไม่มีโดนใช้ทั่งวันเรื่องงานบ้านเราพี่น้องสามคนทำหมดไม่บ่นหรอกเเต่เเกจะชอบมาใช่ถอนผมงอกบีบขาพอเราทำไม่ดีก็เตะถีบเรานวดไม่เป็นเราก็พยายามอยู่เเต่ก็ไม่เป็นจริงๆนวดเป็นชั่วโมงอ่ะพอใช่เสร้จก็อยากกินน้ำก็ใช่เราพอวันหนึ่งเเทบไม่ได้พักเดี๋ยวตกเย็นมาก็โดนใช้สากตีอีกพอพ่ออยู่มันจะไม่ใช่หรอกจะทำคนล่ะเรื่องเลยลูกเเม่เลี้ยงสบายมากอยู่เเต่ในห้องเปิดเเอร์มีมือถือเล่นใช่ตังเท่าไหร่ก็ใช่ต่างพวกเราสามคนที่เเทบจะไม่ได้กินอ่ะไรเลยพี่สาวเราโดนหนักจนผมไม่เกิดอ่ะเราก็ผมไม่เกิดน่ะเเต่มันก็เริ่มหายเเล้วเราเลยตัดสินใจหนีออกมาไปหาเเม่ที่นนทบุรีเเล้วก็ย้ายกลับไปอยู่ที่เดิมที่กาฬสินธิเเต่ก็เรี่ยนจนจะขึ้น ม5 ก็หนีออกมาอีกเพราอาติดยาเเละเราก็อยู่ไม่ได้เลยมาอยุ่กะพี่สาวที่กรุงเทพพี่เราหนีออกมาจากกาฬสินธุ์ก่อนเราเราเลยย้ายไปหาพี่ตอนนี้พี่ก็ทำงานเราก็ไม่ได้ทำงานเพราะอายุเเต่15ปีเขาไม่รับพี่มันก็จะเก็บตังเรียนก็ไม่ได้เก็บเเม่ค่อยมาขออยู่ตลอดพอไม่มีให้ก็โดนด่าวันนี้เลยว่าจะโทรคุยก้ะย่าอีกคนที่เป็นน้องของย่าที่เสียไปย่าคนนี้เป็นทุกอย่างช่วยทุกอย่างย่าเเกบอกจะเอาเราไปเป็นลูกก้ะพี่สาวเเต่พี่น้องทางพ่อก็ด่าเราด่าย่าด้วยนอกจากจะโยนกันไปกันมาไม่เลี้ยงยังทำเเบบนี้ทำเราอีกอยากจะตายมากๆเเต่ก็ทำไม่ได้สงสารน้องชายคนเล็กชีวิตเหมือนในละคนเลยพ่อเเม่ทำไมมาทำกับเราเเบบนี้น้อยใจเเต่ก็ไม่มีสิทธิ์