สวัสดีวันสุดท้ายของเดือน เรื่องมีอยู่ว่า คือ เราเผลอใจชอบรุ่นพี่จากกระทู้ https://ppantip.com/topic/41987534 และ https://ppantip.com/topic/42053169 มาถึง 1 ปีเต็ม ตั้งแต่วันเกิดปีที่แล้ว จนวันเกิดปีนี้ รุ่นพี่กับเราพูดคุยกันว่า "ขอประกาศลดสถานะเหลือเพียงแค่พี่น้องเท่านั้น" เนื่องจากมีคนอื่นเขาจับตามองเรากับพี่เขาที่สนิทกันมากกว่าพี่น้องมาตลอด 1 ปี ที่ผ่านมาเราได้พบพี่เขาทุกเช้าแวะเจอกันก่อนขึ้นห้องทำงาน พอพักเที่ยงก็มานั่งทานข้าว นั่งพบปะพูดคุยกันในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องส่วนตัวของแต่ละฝ่าย ซื้อขนมที่พี่ชอบแล้วมานั่งกินด้วยกัน บางครั้งก็มีการจับมือนุ่มๆ จับแก้มเด้งดึ๋ง และลูบหัวของเราแบบเอ็นดู ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นใจ ฟินมากๆๆๆ คิดถึงโมเม้นต์นี้ด้วย พอเลิกงานต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้าน ทักแชทคุยไลน์หาพี่เขาทุกวัน พี่เขาเป็นคนใจดี อัธศัยดี เราเคารพและนับถือเขามาตลอด เพราะพี่เขาสอนเรื่องมารยาทว่าอะไรควรหรือไม่ควรเล่นกับผู้ใหญ่ ตอนแรกๆ เราไม่ชอบพี่เขา เพราะเขาชอบแหย่ ชอบแกล้ง เราไม่ชอบ เราเลยชอบเล่นตีหัว เจอหน้าพี่เขาแล้วไม่ไหว้ เพราะพี่ไม่น่าเคารพ จนพี่เขาดุและสั่งสอนเราจนเลิกทำตัวรุนแรงใส่พี่ ทำให้เรารู้สึกดีกับพี่มาก จนยอมพี่เขาทุกอย่าง นอกจากนี้ยังสอนให้เราห้ามนอนดึก ห้ามไปสาย เพราะเขารู้ว่าเราชอบดูซีรีส์เกาหลีจนดึก พอเวลาทำงานแล้วมันจะอ๊อง บอกให้เรานอนเร็วก่อน3ทุ่ม เพราะปกติพี่เขาชอบนอนเวลานี้ด้วย ตอนที่ประกาศห่างกัน เรารู้สึกใจหายมาก ตอนเย็นโทรไปก็ไม่รับสาย ทักไลน์ไปก็เงียบกริบ เรารู้สึกเสียใจและร้องไห้หนักมาก จนทำอะไรไม่ได้ กินอะไรก็ไม่ลง พอเปิดงาน เราได้ไปคุยเคลียร์กับพี่เขาเรื่องเราติดต่อไม่ได้ เขาบอกว่าเขาบอกอยู่กับเมียเขาที่เพิ่งคบไม่นาน อายุไล่ๆ กับพี่เขาด้วย แถมมีลูกน้อยวัยทารกแล้วด้วย ไหนบอกว่าพี่โสดอยู่คนเดียว ที่ไหนได้ มีลูกมีเมียแล้วด้วย นี่คือครั้งสุดท้ายที่เราสนิทกับพี่เขา คือเราวางแผนไว้ตั้งแต่เดือนที่แล้วว่าจะค่อยๆ ถอยห่างจากพี่เขา เพราะเรากับเขามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว บวกกับช่วงวัยเรากับพี่เขาที่ห่างกันมากถึง 15 ปีเลยนะ วัยพี่เขาสมควรมีครอบครัวแล้วด้วย แต่แค่ไม่เปิดเผย แล้วมารู้ทีหลัง ทำให้เราเสียใจหนักมาก ตอนวีคแรกคือแผลสดใหม่ๆ ทำงานแทบอยากจะกลับไปนอน กินข้าวก็ช้าลงกว่าเดิม คือ ย้ายจากที่กินข้าวกับเขา กลายมากินข้าวคนเดียวบนห้อง วีคนั้นเราร้องไห้หนักมากด้วย พอกลางคืนก็ฝันถึงเขาทุกคืน พอวีคที่ 2 เริ่มทำใจได้แล้วในระดับนึง ได้เจอพี่เขาในฐานะเพื่อนร่วมงาน ขอบคุณพี่ที่ยังยิ้มและยังใจดีกับหนูอยู่ พอวันหยุดยาว 2 วีค เราก็ใช้เวลาอยู่กับตัวเองโดยที่ไม่ทักหาเขา ทำให้รู้สึกมีความสุขมากขึ้น ร้องไห้น้อยลง หาอะไรที่เราชอบดู หลังจากนี้เราสามารถกลับมาทำงานได้ตามปกติ เป็นตัวเองมากขึ้น ถ้าพี่ได้อ่านกระทู้นี้ หนูจะบอกว่า "หนูขอบคุณพี่มากนะที่สอนหนู ทำให้หนูเชื่อฟังพี่และนำไปปรับปรุงตัว หนูมีพี่เป็นไอดอลในการทำงาน หนูตั้งใจทำงานเพราะพี่แหละ หนูอยากให้พี่ให้กำลังใจหนูทุกวัน ถ้าไม่มีพี่มาให้กำลังใจหนูคงหมดไฟแน่ ตอนนี้ไม่มีใครมาพร่ำสอน แหย่หนูอีกแล้ว หนูรู้สึกเหงาและใจหายมาก หนูคิดถึงพี่ และอยากให้พี่กลับมาแหย่หนูอีก มีอะไรหนูขอให้พี่ติดต่อมาหาหนูบ้างนะ พี่ต้องเชื่อมั่นในตัวหนูว่า หนูเก่ง หนูตั้งใจทำงาน หนูทำได้ ช่วงนี้งานหนูเยอะด้วย ขอให้มีสักวันที่พี่กลับมาคุยและติดต่อหนูอีกครั้ง ขอบคุณสำหรับ 1 ปีที่คุยกัน ขอให้โชคดีและเคารพการตัดสินใจด้วย"