เราเป็นหนี้ค่ะ ประมาณ4000 ตอนแรก5000แต่เราจ่ายไปแล้วค่ะ คือเรื่องมันเกิดจากเรามีความคิดที่เหมือนจะดีแต่ไม่ดีมีความคิดที่กลัวคนที่รักตายก่อนจะได้ซื้อของซื้ออะไรให้ คิดแต่ว่าเงินคงเป็นสิ่งที่ทำให้คนที่รักมีความสุข ทั้งๆที่อายุแค่นี้ยังไม่ต้องคิดมาก ยังไมต้องดิ้นรนหาก็ยังได้ ยังมีคนอุปการะ ยังมีผู้ใหญ่ช่วยข้างๆ ตั้งใจเรียนในวัยนี้คือคุ้มค่าที่คนที่เรารักจะได้เห็นก็พอแล้ว เป็นเด็กดีก็ควรพอแล้ว แต่นั่นแหละค่ะ คิดได้ตอนสายไปแล้ว ตอนนี้ก็เครียดมากเลยค่ะ เหตุเกิดจากเราไปยืมเงินเพื่อนในเฟสที่ไม่ได้รู้จักกันในชีวิตจริง ประมาณ5-6คน ยืมมารวมๆ4พันบาท ถามว่ายืมมาทำไม ยืมมาซื้อของมาขายค่ะ อยากขายของว่าจะขายเอากำไรเบาๆ แต่ก็ขาดทุนจมทุนแถมโดนโกงไป1000 ตอนนี้ไม่มีเงินเหลือเลยค่ะ เคยมีเรื่องกับครอบครัวเพราะมีคนทักหาแม่ว่าเรายืมเงินไม่คืน(แต่คืนแล้วภายในวันนั้นด้วย) เราเครียดมากเลยค่ะ เจอแต่เรื่องไม่ดีเพราะตัวเอง ทำตัวเอง คิดถึงตัวเองคนเก่าที่เคยดีกว่านี้ เป็นเด็กดีกว่านี้ ตั้งตัวกำตัวเองว่าถ้าแก้ไขได้ พ้นจุดนี้ไปได้ไม่เอาชีวิตไปจบกับเรื่องนี้ หนูจะไม่กลับมาทำให้ตัวเฮงเป็นแบบนี้แล้วค่ะ ใครอยากชวยก็ยินดีมากๆค่ะ ยินดีให้หลักฐานว่าเอาเงินไปคืน ติดหนี้ตั้งแต่เด็กหลายพันมันไม่ดีจริงๆค่ะ กลัวแม่กับพ่อจะลำบากใจแทนที่จะดีใจลูกทำงานหาเงินเป็น แต่กลับต้องมาชดใช้ค่าเสียหายหลายพัน ทางบ้านก็ไม่ได้มีเงินเยอะ หนูอยากขอโทษตัวเองกับคนในครอบครัวมากเลยค่ะ แต่ทำได้แค่คิดเพราะไม่ปรึกษาอะไรกับครอบครัวอยู่แล้ว อยากจะบอกว่าทำอะไรคิดดีๆนะคะ หนูพลาดไปแล้ว ขอคำแนะนำหน่อยค่ะว่าควรทำยังไงต่อไป เหมือนไม่เหลือโอกาสแล้ว ไม่เคยมีความสุขเลยช่วงหลังมานี้ หน้าบึ้งเครียดตลอด ฝันก็ไม่ดี อยากจะตบตัวเองทำไรไม่คิด ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ นี่คือผลตอบแทนของความใจร้อนด้วยส่วนนึงค่ะ