เรารู้สึกเหมือนครอบครัวไม่รักเราเลยค่ะเราอยู่มัธยมต้นค่ะรู้สึกครอบครัวไม่รักแบบนี้มาตั้งแต่ประถมแล้วคนอื่นๆเขาจะไปสนใจหลานๆคนอื่นๆซะมากกว่า ทุกวันนี้เราอยู่บ้านเหมือนอยู่คนเดียวจริงๆไม่สามารถปรึกษาใครอะไรได้เลยได้แค่เก็บไว้คนเดียวจนบางครั้งเราเหนื่อยอยากได้กำลังใจจากครอบครัวบ้างแต่เราไม่เคยไดักำลังใจเลยค่ะ  บางครั้งแอบน้อยใจร้องไห้คนเดียวบ่อยๆคิดมาก เก็บทุกอย่างไว้กับตัวเองไม่เคยระบายให้ใครฟังเราเป็นแบบนี้มานานมากเลยค่ะ งานบ้านทุกอย่างเราช่วย หลานคนอื่นๆตื่นสายเขาไม่เคยดุไม่เคยว่า พอมาเป็นเราทำดียังไงเขาก็ว่าดุมาตลอดค่ะ บางทีเขาก็ไล่เราบอกให้ไปอยู่ที่อื่นไปให้พ้นๆหูพ้นๆตา เราโดนคำพูดทำร้ายจิตใจเยอะแยะไปหมด จนบางครั้งเราอยากหนีจากคำพูดพวกนี้ไปทีไกลๆมากเลยค่ะ เราจะเป็นซึมเศร้าหรือเปล่าคะ