ครอบครัวผมทะเลาะกันทุกวันเลยคครับ ทำไมต้องมาเป็นแบบนี้ตลอด ผมแทบจะไมอยากคุยกับคนในครอบครัวเลยครับ ทุกวันนี้ สิ่งเดียวที่อยากได้คือความสุข ขนาดความสุขจากครอบครัวยังไม่มี คนในบ้านชอบทะเลาะกัน บ่นๆๆๆๆๆทุกวัน แทบจะไม่มีอะไรเลย เหนื่อยโครตๆ พ่อก็เสีย แม่ก็ทำงานต.จ.ว 
เหนื่อยมากๆเลยอะ ท้อมาก อายุ 17 ต้องเจออะไรมากมาย แค่ครอบครัวยังไม่รอด แล้ว  ทางข้างหน้าจะไหวมั้ย เวลาทะเลาะกัน มันคือเรื่องที่ไม่ควรทะเลาะกัน ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอามาทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ ต้นเหตุ มันไม่ใช่ไรหรอก มันมาจากความไม่ยอมกันต่างคนต่าง ประชดกัน เบื่อมาก ทำไมต้องมาเฟลกับเรื่องพวกนี้ มีอยู่อันนึง ย่าผมใช้น้องไปเอาพริกป่นที่บ้านอีกหลัง ตอนนั้นกำลังฝนตกหนัก แล้วทีนี้พริกป่นไม่มี มันกลับมาก็บอกไม่มี แล้วเค้าก็บอกทำไมไม่คิด ถ้าไม่มีพริกป่นก็เอาพริกอะไรมาก็ได้ น้องผมก็บอกว่า ก็ไม่รู้ นึกว่าจะเอาแค่พริกป่นเลยไม่ได้หยิบมา ตอนนั้น ก็เถียงกันไปมา ไม่มีใครยอมใคร ผมกินข้าวอยู่ ผมบอกเดี๋ยวผมไปเอง ผมก็ขี่รถไปเอามาให้ กลับมา  แค่เนี้ยจบ  เห็นปะไม่ต้องมานั่งทะเลาะ เถียงอะไรกันมากมาย เรื่องแค่นี้ ถ้าไม่ขึ้นเสียงใส่กันตั้งแต่แรกจบไปนานแล้ว ก็ต่างฝ่ายต่างมีเหตุผล ถ้ายอมรับฟังกันตั้งแต่แรกมันก็จบแล้ว ความคิดคนเราไม่ตรงกันหรอก ผมถึงบอกไง ว่าทำไมชอบทำให้เรื่องเล็กๆเป็นเรื่องใหญ่