รู้สึกผิดที่เกิดมา

เราทะเลาะกับแม่ ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะพาเราไปลาออก(แต่เราไม่ยอมไป) และจะพาไปตัดความสัมพันธ์แม่ลูก บางทีที่ทะเลาะกันไม่ได้หนักเลยนะคะแต่จะพาเราไปทำแบบนั้นตลอด บางทีก็น้อยใจนะคะ เขาดูรักพ่อมากเลย เวลาไปตลาดก็พูดแต่ว่าอันนี้ให้พ่อๆเรากินไม่ได้นะคะเพราะของพ่อ ช่วงที่ทะเลาะกันเราก็ไม่มีกับข้าวกิน อาศัยข้าวคลุกน้ำปลาโรยพริกป่นเอา เวลาทะเลาะกันเราไม่เคยเล่าความรู้สึกให้เขาฟังเลย เพราะพูดไปก็จะโดนว่า เขาเคยพูดกับเราว่า ทำให้เกิดมาได้ก็ทำให้ตายได้ เรายังจำฝังใจมาจนทุกวันนี้ วันนี้เขาก็พึ่งพูดกับเราไปว่า เราจะโตมาทำไม ตอนเด็กเราหน้าตาน่ารัก แต่โตมาคนละอย่างเลยค่ะ55555555 น้อยใจอยู่ตลอดแต่ก็ไม่เคยคิดโกรธนะคะ เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อนชม ครูชม คนรอบตัวชมหมดค่ะ ยกเว้นพ่อกับแม่ พูดไปก็น้อยใจ5555 เราฝันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนค่ะ เราชอบอ่านและชอบวาดมากๆ แต่ไม่มีใครซัพพอร์ตเราเลย ไปรรเราก็โดนเพื่อนกดขี่ตลอด จนไม่อยากไปรรเลยค่ะ แม่เราเป็นคนติดโซเชียล พอผลการเรียนออกมาไม่ดีเขาก็ไม่มีอะไรไปอวดคนในเฟซค่ะ ซึ่ง เราก็โดนด่ายับค่ะ55555 เราเคยเครียดแล้วระบายกับใครไม่ได้ จนต้องกรีดแขนตัวเอง ไม่รู้เหมือรกันค่ะทำไปทำไม จนเขามาเห็น เขาไม่ได้อะไรแค่บอกให้หยุดทำ แต่ที่เราทำแบบนั้นก็เพราะเขานะเนี่ย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่