เราไม่รู้ว่าเรามีความคิดที่แปลกไหมนะ หรือว่าคนพวกนี้แปลก เราทำงานได้ 5 ปี กว่า คือทุกอย่างที่ผ่านมาความรู้สึก เพื่อนร่วมงาน ความก้าวหน้าคือดีหมด แต่จนวันนึงเรามารู้สึกแย่กับเพื่อนร่วมงานคนนี้ ขอแทนชื่อว่าเอ็มนะคะ
ขอเกรินก่อนว่าเราเป็นคนที่เปิดใจรับสิ่งต่างๆรับฟังความคิดเห็นของทุกๆคน พอเราได้เอ็มเป็นเพื่อนร่วมงานแรกๆก็ดีนะคะ หลังๆเรารู้สึกว่าเขาอยากจะเป็นเหมือนเรา อยากทำงานในส่วนที่เราทำ จนเรามีปัญหากับเขาไปรอบนึงแล้วก็เปิดใจกันคุยแล้ว เราก็ยอมรับนะคะส่วนนึงเราก็มีความคิดอคติกับเขา แล้วได้พูดคุยกับหัวหน้างาน ว่าเขาก็ต้องสอนงานเอ็มเหมือนกัน เราทำเป็นทุกอย่างแล้ว เราเก่งแล้วก็ต้องคอยตรวจสอบคนอื่น เราก็โอเค เริ่มเข้าใจอะไรหลายๆอย่าง แต่พอผ่านไปวันสองวันก็รู้สึกอีกแล้วก็รู้สึกมาเรื่อยๆ เราไม่ชอบตรงที่เวลาหัวหน้าฝากงานอะไรมาให้เอ็ม เอ็มจะตอบโอเคตลอด แต่พอลับหลังก็ชอบมาพูดกับเราว่าใช้โน่นนี่ งานที่เอ็มทำก็ไม่เรียบร้อย เราก็แนะก็สอนทุกอย่าง คอยดูคอยอะไรแต่ก็เหมือนเดิม พอมีปัญหาไรก็โทษแต่ตัวเอง หรือไม่บางทีก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองทำผิด ทำให้ตัวเองดูหน้าสงสารมากๆ งานที่เราทำคือมันสามารถแบ่งกันได้นะคะ แต่ว่าเหมือนเอ็ม ไม่อยากจะแบ่งอะไรเลย พอเราเสนอตัวเข้าไปช่วยก็อ่ำๆอึ้งๆ แล้วเอ็มก็ชอบชมเราจนเรารู้สึกแบบ นี่คือชมจริงๆใช่ไหม มันประมาณว่า พูดอวยเราเกินไปอะค่ะ ทั้งๆที่มันก็แค่นี้ใครๆก็ทำได้อะ ตอนอยู่ต่อหน้าเรามันก็ไม่มีไรมากนะคะ แต่พอเราหยุดไม่อยู่ไรอย่างงี้ก็ชอบไปกดดันน้อง ใช้งานน้องหรือเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ซึ่งตอนเราอยู่เราแบ่งหน้าที่ชัดเจน (อันนี้ตอนเราหยุดมีน้องทักมาระบายใส่เรานะ) ความคิดเราอาจจะลบก็ได้ เราก็ไม่ได้จะโทษใครนะคะ แต่ก็ไม่อยากรู้สึกแบบนี้
คิดเห็นยังไงกันนะ
ขอเกรินก่อนว่าเราเป็นคนที่เปิดใจรับสิ่งต่างๆรับฟังความคิดเห็นของทุกๆคน พอเราได้เอ็มเป็นเพื่อนร่วมงานแรกๆก็ดีนะคะ หลังๆเรารู้สึกว่าเขาอยากจะเป็นเหมือนเรา อยากทำงานในส่วนที่เราทำ จนเรามีปัญหากับเขาไปรอบนึงแล้วก็เปิดใจกันคุยแล้ว เราก็ยอมรับนะคะส่วนนึงเราก็มีความคิดอคติกับเขา แล้วได้พูดคุยกับหัวหน้างาน ว่าเขาก็ต้องสอนงานเอ็มเหมือนกัน เราทำเป็นทุกอย่างแล้ว เราเก่งแล้วก็ต้องคอยตรวจสอบคนอื่น เราก็โอเค เริ่มเข้าใจอะไรหลายๆอย่าง แต่พอผ่านไปวันสองวันก็รู้สึกอีกแล้วก็รู้สึกมาเรื่อยๆ เราไม่ชอบตรงที่เวลาหัวหน้าฝากงานอะไรมาให้เอ็ม เอ็มจะตอบโอเคตลอด แต่พอลับหลังก็ชอบมาพูดกับเราว่าใช้โน่นนี่ งานที่เอ็มทำก็ไม่เรียบร้อย เราก็แนะก็สอนทุกอย่าง คอยดูคอยอะไรแต่ก็เหมือนเดิม พอมีปัญหาไรก็โทษแต่ตัวเอง หรือไม่บางทีก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองทำผิด ทำให้ตัวเองดูหน้าสงสารมากๆ งานที่เราทำคือมันสามารถแบ่งกันได้นะคะ แต่ว่าเหมือนเอ็ม ไม่อยากจะแบ่งอะไรเลย พอเราเสนอตัวเข้าไปช่วยก็อ่ำๆอึ้งๆ แล้วเอ็มก็ชอบชมเราจนเรารู้สึกแบบ นี่คือชมจริงๆใช่ไหม มันประมาณว่า พูดอวยเราเกินไปอะค่ะ ทั้งๆที่มันก็แค่นี้ใครๆก็ทำได้อะ ตอนอยู่ต่อหน้าเรามันก็ไม่มีไรมากนะคะ แต่พอเราหยุดไม่อยู่ไรอย่างงี้ก็ชอบไปกดดันน้อง ใช้งานน้องหรือเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ซึ่งตอนเราอยู่เราแบ่งหน้าที่ชัดเจน (อันนี้ตอนเราหยุดมีน้องทักมาระบายใส่เรานะ) ความคิดเราอาจจะลบก็ได้ เราก็ไม่ได้จะโทษใครนะคะ แต่ก็ไม่อยากรู้สึกแบบนี้