คือขอเกริ่นก่อนนะครับว่าทางนี้ได้เข้าไปเป็นเด็กฝึกงานเมื่อวันที่1 กค. ที่ผ่านมา ตอนแรกก็คิดว่าไม่มีอะไรมีเรื่องแย่มากกว่าเรื่องดีแต่ก็จัดการตัวเองได้(ถึงจะยังคิดอยู่)แต่พอเมื่อเข้าอาทิตย์ที่2ของการทำงานเหมือนจะมีการโรคพระเพาะกำเริบเนื่องจากปกติผมอยู่ที่บ้านจะกินข้าวไม่ค่อยเป็นเวลานักแต่พอไปโรงงานก็ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินก็เลยลาป่วยไป2วันเพื่อเช็คดูอาการ ตอนแรกคิดว่า อืม มันคงไม่แย่ไปกว่านี้หรอกมั้งจนกระทั่งเริ่มมีอาการปวดท้องและชอบอาเจีนรตอนเช้าทุกเช้าเลย ก็เลยบอกให้แม่ช่วยซื้อยามาให้หน่อยและพอได้กินยาตัวนี้เข้าไปเมื่อตอนกลางคืนวันจันทร์และเช้าวันอังคาร วันอังคารเริ่มมีอาการท้องเสียท้องร่วง พะอืดพะอม ก็ฝืนทำงานจนเลิกงานมาได้และพอถึงบ้านด้วยความที่อากาศเย็นๆทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีอาการหนาวสั่น ก็เลยไปนั่งกินข้าวก็กินได้ไม่เยอะแล้วจึงตัดสินใจจะไปอาบน้ำแต่เพราะอากาศเย็น น้ำเย็นสุดๆก็เลยขอเซโนและเช็ดตัวแทนเพราะมีอาการเหมิอนจะเป็นไข้หนาวสั่น พอตัดสินใจไม่อาบและเช็ดตัวแทนก็สักพกรีบวิ่งออกไปอาเจียนอาหารที่กินแทบไม่ทัน ก็เลยคิดว่าอยากจะลาแต่ตามกฏจะลาได้ไม่เกิน3วัน และทำให้ผมเครียดมากว่าอาทิตย์ที่แล้วก็ลาไปแล้ว อาทิตย์นี้ยังจะลาอีกเหรอ มันดูเหมือนคนขี้เกียจรึเปล่า
พอสภาพร่างกายเป็นแบบนี้เลยคิดว่า หรือเราจะไม่เหมาะกับทำงานโรงงานจริงๆนะ
ไม่อยากทำงานโรงงานเพราะคิดว่าร่างกายไม่เหมาะสม