เรารู้สึกว่าเพื่อข้างๆรอบตัวเราไม่มีใครที่เป็นเพื่อนเราจริงๆแม้แต่คนเดียว เขาไม่ชอบเราเหมือนกลุ่มคนอื่นมี5-6กลุ่มเรามีกลุ่มเดียว เหมือนตอนขอดูงานที่ครูเขียนบนกระดานแล้วลบไปเราขอเพื่อนคนนึงดูเรียกเพื่อนไม่ได้สิ่เขาไม่ใช่เพื่อนเราคนข้างๆว่าขอดูงานหน่อย คนข้างๆมันก็บอกว่าส่งไปในกลุ่มแล้วไม่มีกลุ่มหรอ ดึงเราเข้ายังไม่มีแม้แต่บทสนทนาเดียวมีแต่ชื่อคนนี้ๆดึงเราเข้ากลุ่ม แล้วก็ชื่อคนนี้ๆแตะเราอกจากกลุ่มเราว่ามันเกินไปนะแล้วคนนี้ชอบบูลลี่จุดด้อยบนร่างกายของเราที่แบบมันไม่ควรเอามาพูดทั้งๆที่จุดด้อยของเราอยู่ใต้ดิน300เมตรมันหามาพูดจนเจอแน่นอนทุกคนมีจุดด้อย เราดิ่งมากๆแล้วก็คนในห้องหลายๆคนทำให้เรารู้สึกแย่หลายๆเรื่องขนาดเพื่อนตอนประถมเราเอามาคิดๆดู เออว่ะทุกคนเขาดูไม่ชอบเรานะแต่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนเรามาตลอดได้ไงคิดไปเองเขาไม่ได้ใยดีกับเราสักนิดการอยู่คนเดียวไร้เพื่อนมันเหนื่อยนะครับ ไม่มีคนอยู่ข้างๆคอยคุยด้วยคอยเล่นด้วยได้ทุกเรื่อง เวลาเจอคลิปในโซเชี่ยลจากที่ต่างๆมันน่าอิจฉาที่เขามีเพื่อเหมือนคลิปจากจีนที่เขาเล่นกันตลกๆคลิปจากเกาหลีถ่ายกันลงตลกๆสนุกๆสร้างเสียงหัวเราะคลิปจากในไทยที่เป็นแคปชั่นว่ามีเพื่อนอยู่ที่ไหนก็สนุกแต่เรารู่สึกน้อยใจเพราะถูกปฎิกับคนที่เราคิดว่าเขาเป็นเพื่อแสดงว่าตั้งแต่เด็กจนเข้าช่วงวัยรุ่นเรายังไม่มีเพื่อนเหนื่อยจ้งดิ่งตรงที่ไม่ได้เป็นเพื่อนไม่เป้นไรแต่จะทำให้รู้สึกแย่ในทุกๆเรื่องทำไมในชีวิตนี้ไม่เคยมีเพื่อนสักคนจริงๆเหนื่อยกับชีวิตยิ้มแต่ตอนดูซีรีย์เพราะมันอบอุ่นแนวมิตรภาพแต่ในชีวิตจริงไม่มี