ละครมีคุณภาพทั้งความสวยงาม เหตุผล และคอมเมดี้ ในตัวของมันเอง
ก่อให้เกิดการกล่าวถึง และดูซ้ำๆ ได้หลายครั้ง
โดยไม่รู้สึกว่า เป็นความรักที่แปลกๆ ผิดปกติ แต่อย่างใด 
ความเป็นที่นิยม มาจากการถ่ายทอดความรักที่ได้อารมณ์
และตัวละครไม่ถูกด้อยค่า 

ซีนร้องไห้ ทำออกมาได้สวยงาม
พี่หมอที่สง่า ภูมิฐาน
ดุ แต่ลึกๆ แล้วใจเมตตา  มันล้ำกว่าหลายเรื่อง
ตรงที่ออร่าซุปตา + ถ่ายทอดออกมามีความเป็นอาร์ต
พอภาพออกมาปุ๊บ ตัวอย่างคำพูดออกมา บอกคุณภาพละครได้เลย 
เสื้อผ้าที่คัดสรร แสง บทที่ดี 
ส่วนน้องเอิน รับมุขได้ทุกรูปแบบ ทั้งความกลัว ความซ่าส์ และความใส่ใจ
คนดูเอาใจช่วย 

ในภาพรวม พี่หมอ ไม่ได้ทำให้ความรักครั้งนี้ต้องหลบซ่อน 
แต่เน้นที่ไม่อยากเสียฟอร์มต่อคนรักมากกว่า
"ชั้นตั้งใจรัก แต่ในเมื่อชั้นกลับโดนทิ้ง ก็อย่าหวังว่าความจริงใจดีๆจะได้คืนมาง่ายๆ"
ลักษณะพี่หมอ ทำอะไรจริงจัง เป๊ะปัง เสียชีพ ไม่อาจเสียฟอร์ม ยกเว้นตอนเสียสติ

นอกจากสายตา ที่สื่อออกมากำลังดี หยดน้ำตาที่สวยงาม 
ยังมีรายละเอียด eye expression ที่กลมกล่อม กำลังดี
เช่น ตอนพยาบาลแอบฟัง เสียงทะเลาะตอนทิ้งปิ่นโต 
พอเห็นพยาบาลเผือกน้อยๆตอนท้าย พี่หมอ ก็มีสายตาแบบเซ็งนิดๆ 
แม้ไม่มีบทพูดอะไรเลย แต่เขาก็ยังเล่าเรื่องอยู่ ว่า คาเรกเตอร์คุณหมอ
คือ แค่สายตาก็น่าเกรงใจ

ซีนที่พี่ซูซี่จับได้ว่า กินกันอยู่ 
สายตาพี่หมอ ก็เล่าเรื่องอีกครั้ง "ไงหล่ะ ก็ตามนั้น ชั้นได้ในสิ่งที่ต้องการแระ"
ลีลาสายตาตัวละคร  ช่วงท้ายๆ ใกล้สั่งคัต
ต้องขอชม ว่าไม่พลาดเลย แม้บทพูดสำคัญจะพูดจบไปแล้ว แต่ซีนจบด้วยการแสดงออกทางสายตามันได้
เล่นได้ขนาดนี้ จะเล่นคู่กับนักแสดงตัวพ่อ อย่างเกรท วรินทร ณเดช เจมจิ หมาก ปีเตอร์แพน ก็น่าลอง

ซีนที่ดีอีกซีนหนึ่งในอีพีสาม คือ ซีนดุเรื่องการใช้ห้องฉุกเฉิน
ที่ใช้คำว่า โง่ -- การเรียกร้องความสนใจจนแย่งพื้นที่ห้องฉุกเฉิน 
" โง่" อันนี้ นับถือทีมเขียนบท ใช้คำนี้ได้จริงๆ คนเรียนเก่ง จะชอบใช้คำนี้ เพราะสะดวกดี และไม่ต้องไปโกรธเขานะ
โง่ในที่นี้ไม่ได้บุลลี่ มันคือ fact 555 ที่ว่า คิดน้อยไป คิดถึงคนอื่นบ้าง
คำว่าโง่ ในบรรยากาศที่คนด่า คือ แพทย์ ที่รู้จักกัน ฟังแล้วมันใช่  

ทั้งหมดนี้ คือ คุณภาพงานภาพ คอสตูม การกำกับอินเน่อร์ ฝีมือของนักแสดง
และนักแสดงร่วมทุกคน ที่ทำให้เทรนด์อันดับ 1 ไม่ใช่ฟลุ๊ค
แต่ถ่ายทอดสถานการณ์ต่างๆ ได้น่าประทับใจ
แบบที่ไม่เยอะเกินไป หรือ พยายามเกินไป 

หลิง หลิง น่าจะได้รับการเสนอชื่อ หนึ่งในนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ปีนี้ 
เธอทำให้ตัวละคร "พี่หมอ" ชนะใจผู้ชม และเป็นที่จดจำ
เหมือนที่พวกเราจำแต้วในเรื่องนาคี และจำเบลล่า ในเรื่องบุพเพ-พรหมลิขิต
ซึ่งนักแสดง เป็นงานศิลปะ ผลงานเป็นอมตะ มากกว่าคนหน้าตาดีเป็น Youtubers หรือ Tiktokers 
และยังมีรายได้จากพรีเซนเตอร์ด้วยค่าตัวที่สูงอีกด้วย
หากประสพความสำเร็จในบทบาทและการถ่ายทอดบุคลิก-ความรู้สึก

ถ้าช่อง 3 จะจริงจังกับการทำละครส่งตลาดนานาชาติ ไม่ได้ไกลเกินเอื้อม
เพียงแต่ต้องพัฒนานักเขียนบท ให้บทละครได้เนื้อหาสาระ น่าติดตาม เพราะนี่คือจุดแข็งของซีรี่ย์เกาหลี