ในปีนี้ ถ้านึกถึงนักแสดงที่เหมือนเดินออกมาจากโลกจินตนาการ มีอยู่ 2 คน
คือ ณเดชน์ ในฟ้าจรดทราย และหลิง หลิง คอง ในใจซ่อนรัก
"You are surreal !"
ซึ่งทั้งสองคน มีรูปลักษณ์และทำการแสดงให้เป็นงานศิลปะ ระดับ icons เลยก็ว่าได้ 
เกิดความงามจากเหลี่ยมมุมในการจัดระบบร่างกาย  การจัดวางอวัยวะต่างๆ 
การสื่อสารอารมณ์ด้วยสีหน้า แววตา ท่วงท่า การเคลื่อนไหว
 
ไม่รู้ว่าแม่ของหลิง หลิง ตอนสาวๆ ได้ดูการแสดงของ กงลี่’ (巩俐 / Gong Li) ดาราจีนแผ่นดินใหญ่ที่โด่งดังระดับโลกบ้างหรือเปล่า
ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงได้แก่ Ju Dou (1990), Raise the Red Lantern (1991), The Story of Qui Ju (1992)
ได้รับรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากงานเทศกาลภาพยนตร์เวนิส,
Farewell My Concubine ได้รับรางวัลปาล์มทองคำในงานเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์
รับบทนางพญาในภาพยนตร์เรื่องมู่หลาน
รับการแต่งตั้งเป็นทูตสันถวไมตรีของยูเนสโก เป็นพรีเซ็นเตอร์แบรนด์ระดับโลกอย่างลอรีอัลและ Cartier 

แต่หลิง หลิง คอง คือ ลูกครึ่ง ซึ่งใบหน้า รูปร่าง ลงตัวกว่ากงลี่ 
การท้าทายตัวเอง ใจสู้ ใจเมตตา ใจกล้า เป็นคุณสมบัติสำคัญของนักแสดงชั้นนำ
ประกอบกับรูปลักษณ์ ที่สง่างาม ใบหน้าที่เอื้อต่อการสื่อสาร

คนทั่วไปขยับคิ้ว เราจะดูหรือไม่ดูซ้ำก็ได้ แต่ถ้านักแสดงขยับคิ้ว คือ ศิลปะการสื่อสารโดยใช้ body language
จินตหรา สุขพัฒน์ ยุรนันท์ ภมรมนตรี สมัยหนุ่มสาว 
มีความชวนมองของใบหน้า ที่คนทั้งโรงภาพยนตร์ มองนักแดงนำ ตลอด 2-3 ชม ติดต่อกัน ดาราคือ อาชีพที่ถูกมอง
ภาพที่ถูกมองซ้ำๆ มองนานๆ  ทำงานในระดับสารเคมีในร่างกายคนดู  ความสำเร็จเหล่านี้ ไม่ได้ด้วยความพยายามอย่างเดียว
แต่เป็น Born to Be ในขั้นพื้นฐาน ไม่ต่างจากไม่ชอบเลข ก็อย่าเรียนวิศวะ แต่ละอาชีพ ไม่ได้เหมาะกับทุกคน
 
การเหมือนกง ลี่ ไม่ได้หมายความว่า ต้องรับบทเครียดๆ เหมือนกง ลี่  
ไม่ต้องร้อนแรงแบบคริสตี้ ชุงนักแสดงสาวชาวสิงคโปร์ ในเรื่องจัน ดารา 
แต่ให้กำลังใจว่า ประเทศไทย มีนักแสดง ที่น่าจะปั้นสู่ตลาดโลกได้หลายคน 
ในความสดใส สนุก งดงาม ผ่านคอนเทนแบบไทย

ผู้จัดละคร น่าจะหมายตา นักแสดงที่แค่ขยับสายตาก็คุมคนดูได้เป็นล้าน
ให้บทบาทที่ได้ใช้ศักยภาพอย่างเต็มที่ โดยไม่ทำให้เสียราคา