เราเป็นติ่ง ชอบนักแสดงค่ายๆ นึงที่มากไปด้วยซีรี่ส์วายและสุดยอดนักแสดงหรือศิลปิน เป็นค่ายสีน้ำเงินๆ ค่ะ ชอบมากๆ ชอบทุกๆ คน แต่ชอบแบบรักสุดๆ มีแค่ 2 คน คือคนที่ทำให้เราได้มาตั้งกระทู้นี้
ความรู้สึกตอนนี้คือหน่วงมากๆ เพราะล่าสุดวันนี้ ศิลปิน 1 ใน 2 คนที่เราชอบ มาจังหวัดใกล้เคียงค่ะ คือใกล้ที่สุดแล้วจริงๆ อยากไปมากๆ เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ไปด้วยเหตุผลเรื่องเงิน เรื่องการเดินทาง บวกกับที่บ้านไม่สนับสนุน แล้วยิ่งวันนี้เพื่อนในสายชั้นได้ไปดูศิลปินที่เรารัก คือถ่ายลงสตอรี่ไอจี เราบังเอิญไปเห็นพอดี ก็รู้สึกหน่วงมากทันที รู้สึกว่า ทำไมเราถึงไม่ได้เจอบ้าง ใกล้แค่นี้ทำไมยังไม่ได้เจอ มันก็รู้สึกน้อยวจตัวเองและอะไรหลายๆ อย่าง เราก็อิจฉาเพื่อนด้วยซ้ำที่ได้ไปเห็น ขณะที่กับเราชอบเขามา 2-3 ปี ตามผลงานออนไลน์ตลอด ยังไม่มีโอกาสได้เจอ
พูดก่อนว่า อยากเป็นแฟนคลับที่เดินทางไปหาศิลปินเองโดยที่ไม่ค้องรอให้ศิลปินมาหา คือเข้าหาโอกาส แทนที่โอกาสจะเข้าหาเรา อะไรแบบนี้อะค่ะ เราก็กลับมาคิดดู เรารู้สึกว่าเราควรที่จะเข้าหาโอกาส แทนที่โอกาสจะเข้าหาเรา แบบที่เราอยากจริงๆ นั่นแหละ พอมาคิดดูลึกๆ เราไม่ได้อิจฉา แต่เราแค่ไม่พอใจที่เพื่อนๆ ได้เห็นศิลปิน เพราะเขามา แต่เพื่อนไม่ได้ไปหาศิลปินเอง (ฟังดูเป็นคนไม่ดีใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ เราก็รู้สึกอย่างนั้นกับตัวเอง)
เอาจริงๆ ถ้าถึงวันนั้นวันที่เราไปเจอศิลปินเอง โดยที่ศิลปินไม่ต้องมาหาเรา เราคงจะภูมิใจมากๆ คงร้องไห้พูดไม่ออก ตอนนี่กำลังเก็บเงินอย่างหนักหน่วย ทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อเก็บเงินซื้อโทรศัพท์ดีๆ กล้องชัดๆ เตรียมไปถ่ายศิลปิน กำลังเก็บเงินเพื่อจ่ายค่ารถไป-กลับ ตอนที่ไปหาศิลปิน กำลังเก็บเงิน เพื่อซื้อบัตรคอนในคอนหน้า กำลังเก็บเงินเพื่อใช้ซื้อของเกี่ยวกับศิลปิน กำลังเก็บเงินเพื่อนใช้ในการไปเจอศิลปิน สรุปคือ ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่เราต้องเจอกัน แต่มันกำลังรอเราพร้อมอยู่ ฮึบบบบบ เพื่อศิลปินที่เรารัก
อยากเจอศิลปินที่ตัวเองรักมาก
ความรู้สึกตอนนี้คือหน่วงมากๆ เพราะล่าสุดวันนี้ ศิลปิน 1 ใน 2 คนที่เราชอบ มาจังหวัดใกล้เคียงค่ะ คือใกล้ที่สุดแล้วจริงๆ อยากไปมากๆ เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ไปด้วยเหตุผลเรื่องเงิน เรื่องการเดินทาง บวกกับที่บ้านไม่สนับสนุน แล้วยิ่งวันนี้เพื่อนในสายชั้นได้ไปดูศิลปินที่เรารัก คือถ่ายลงสตอรี่ไอจี เราบังเอิญไปเห็นพอดี ก็รู้สึกหน่วงมากทันที รู้สึกว่า ทำไมเราถึงไม่ได้เจอบ้าง ใกล้แค่นี้ทำไมยังไม่ได้เจอ มันก็รู้สึกน้อยวจตัวเองและอะไรหลายๆ อย่าง เราก็อิจฉาเพื่อนด้วยซ้ำที่ได้ไปเห็น ขณะที่กับเราชอบเขามา 2-3 ปี ตามผลงานออนไลน์ตลอด ยังไม่มีโอกาสได้เจอ
พูดก่อนว่า อยากเป็นแฟนคลับที่เดินทางไปหาศิลปินเองโดยที่ไม่ค้องรอให้ศิลปินมาหา คือเข้าหาโอกาส แทนที่โอกาสจะเข้าหาเรา อะไรแบบนี้อะค่ะ เราก็กลับมาคิดดู เรารู้สึกว่าเราควรที่จะเข้าหาโอกาส แทนที่โอกาสจะเข้าหาเรา แบบที่เราอยากจริงๆ นั่นแหละ พอมาคิดดูลึกๆ เราไม่ได้อิจฉา แต่เราแค่ไม่พอใจที่เพื่อนๆ ได้เห็นศิลปิน เพราะเขามา แต่เพื่อนไม่ได้ไปหาศิลปินเอง (ฟังดูเป็นคนไม่ดีใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ เราก็รู้สึกอย่างนั้นกับตัวเอง)
เอาจริงๆ ถ้าถึงวันนั้นวันที่เราไปเจอศิลปินเอง โดยที่ศิลปินไม่ต้องมาหาเรา เราคงจะภูมิใจมากๆ คงร้องไห้พูดไม่ออก ตอนนี่กำลังเก็บเงินอย่างหนักหน่วย ทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อเก็บเงินซื้อโทรศัพท์ดีๆ กล้องชัดๆ เตรียมไปถ่ายศิลปิน กำลังเก็บเงินเพื่อจ่ายค่ารถไป-กลับ ตอนที่ไปหาศิลปิน กำลังเก็บเงิน เพื่อซื้อบัตรคอนในคอนหน้า กำลังเก็บเงินเพื่อใช้ซื้อของเกี่ยวกับศิลปิน กำลังเก็บเงินเพื่อนใช้ในการไปเจอศิลปิน สรุปคือ ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่เราต้องเจอกัน แต่มันกำลังรอเราพร้อมอยู่ ฮึบบบบบ เพื่อศิลปินที่เรารัก