ไม่ต้องแจกหนึ่งหมื่นหรอก เศรษฐกิจแย่ แต่ไม่ได้แย่ขนาดที่จะต้องรีบอัดเงินที่ไม่ได้เกิดเนื้องานในการพัฒนาประเทศหรือช่วยให้ประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น แค่ช่วยตัวเลข gdp เพื่อให้รัฐบาลดูดีว่าทำให้เศรษฐกิจโตขึ้น
ชาวบ้านได้เงินหมื่นก็เหมือนถูกลอตเตอรี่ 2 ตัว 5 ใบ ใช้หมดแล้วไงต่อ
ตอนแรกพูดภึงนโยบายสวยหรู แจกทุกคน หากครอบครัวมี 5 คน ได้ 5 หมื่นนำไปลงทุนทำการค้าหรือธุรกิจเล็กๆได้ ตอนนี้บอกเศรษฐกิจวิกฤติ ได้เงินมาจะไปลงทุนอะไรในภาวะเศรษฐกิจแย่ๆ ขัดแย้งในสิ่งที่เคยพูดไว้
คิดซิคิดทำอย่างไรให้สินค้าที่เป็นปัจจัย 4 มีราคาถูกลง ไม่ใช่ตรึงราคาไม่ให้ลง คอนโดล้นตลาดราคาควรลง ไม่ใช้ไปหาต่างชาติมาซื้อ แล้วเมื่อไหร่ราคามันจะลงตามกลไกตลาด ถ้าสินค้า ค่าเดินทางถูกลงซัก 20 % ชาวบ้านก็เหมือนได้เงินเพิ่ม 20 % ของที่ใข้ในแต่ละเดือน สมมุติว่าใช้ 7,000 บาทต่อเดือนก็มีเงินให้จ่ายเพิ่มเดือนละ 1,400 แค่ 7 เดือนก็ได้หมื่นแล้ว รัฐไม่ต้องกู้เงินใฝหรือใช้เงินรัฐมาแจก
หรือว่าไม่สามารถหาวิธีลดราคาสินค้าลงมา หรือว่ากลัวกระทบรายได้ของกลุ่มทุน
ถ้ารัฐมีเงินเยอะจะแจกมันก็ไม่น่าเกลียด ถ้าหาเงินได้เก่งมีเงินเหลือก็แจกมันทุกปีก็ได้ แต่ถ้าหาเงินมาแจกไม่ได้ ก็ช่วยให้ชาวบ้านจ่ายน้อยลงได้ไหม เรื่องน้ำมันไม่มีวิธีทำให้ถูกลงหรือ เพื่อนบ้านยังขายราคาถูกได้ ทำไมเราทำไม่ได้ ติดปัญหาอะไร ทำไมทำไม่ได้ ถ้าเก่งต้องทำได้ซิ ติดกฏหมายก็แก้กฏหมาย แก้เก่งไม่ใช่หรือ หรือแก้เฉพาะที่เอื้อประโยชน์ตนและพวกพ้อง หรือว่าไปทำสัญญาอะไรโง่ๆเสียเปรียบไว้กับกลุ่มทุน ทำให้ไม่สามารถขยับอะไรได้
อะไรที่มันผูกขาดหรือกึ่งผูกขาดก็เปิดให้มีการเข้ามาแข่งขันให้มากขึ้น ราคาก็จะลดลง ไม่มีรัฐบาลไหนทำเพราะไม่กล้า เพราะประชาชนไม่ได้มาก่อน แต่เป็นที่สุดท้ายที่จะคิดถึง ยกเว้นตอนหาเสียง กลับตอนจะทำโครงการ่เอือประโยชน์คนและพวกพ้อง ก็จะอ้างว่าทำเพื่อประชาชน ( ประชาชนได้ 10 จาก 100 )
ถ้าน้ำมันถูกลง ต้นทุนสินค้าต่างๆน่าจะลดลง ถ้าไม่ลดรัฐบาลก็เข้าควบคุม
การแก้ปัญหาต่างๆเพื่อประชาชน นกม. รุ่นเก่าไม่ใช่คิดไม่ได้ แค่ไม่คิดที่จะทำ คงได้แต่หวัง นกม. รุ่นใหม่ว่าจะกล้าทำหรือเปล่า ถ้ามีโอกาสไดเป็นรัฐบาลบริหารบ้านเมือง
ทำไมรัฐบาลไม่คิดหาวิธีให้สินค้าที่จำเป็นต่อการดำรงชีพ ให้มีราคาลดลง
ชาวบ้านได้เงินหมื่นก็เหมือนถูกลอตเตอรี่ 2 ตัว 5 ใบ ใช้หมดแล้วไงต่อ
ตอนแรกพูดภึงนโยบายสวยหรู แจกทุกคน หากครอบครัวมี 5 คน ได้ 5 หมื่นนำไปลงทุนทำการค้าหรือธุรกิจเล็กๆได้ ตอนนี้บอกเศรษฐกิจวิกฤติ ได้เงินมาจะไปลงทุนอะไรในภาวะเศรษฐกิจแย่ๆ ขัดแย้งในสิ่งที่เคยพูดไว้
คิดซิคิดทำอย่างไรให้สินค้าที่เป็นปัจจัย 4 มีราคาถูกลง ไม่ใช่ตรึงราคาไม่ให้ลง คอนโดล้นตลาดราคาควรลง ไม่ใช้ไปหาต่างชาติมาซื้อ แล้วเมื่อไหร่ราคามันจะลงตามกลไกตลาด ถ้าสินค้า ค่าเดินทางถูกลงซัก 20 % ชาวบ้านก็เหมือนได้เงินเพิ่ม 20 % ของที่ใข้ในแต่ละเดือน สมมุติว่าใช้ 7,000 บาทต่อเดือนก็มีเงินให้จ่ายเพิ่มเดือนละ 1,400 แค่ 7 เดือนก็ได้หมื่นแล้ว รัฐไม่ต้องกู้เงินใฝหรือใช้เงินรัฐมาแจก
หรือว่าไม่สามารถหาวิธีลดราคาสินค้าลงมา หรือว่ากลัวกระทบรายได้ของกลุ่มทุน
ถ้ารัฐมีเงินเยอะจะแจกมันก็ไม่น่าเกลียด ถ้าหาเงินได้เก่งมีเงินเหลือก็แจกมันทุกปีก็ได้ แต่ถ้าหาเงินมาแจกไม่ได้ ก็ช่วยให้ชาวบ้านจ่ายน้อยลงได้ไหม เรื่องน้ำมันไม่มีวิธีทำให้ถูกลงหรือ เพื่อนบ้านยังขายราคาถูกได้ ทำไมเราทำไม่ได้ ติดปัญหาอะไร ทำไมทำไม่ได้ ถ้าเก่งต้องทำได้ซิ ติดกฏหมายก็แก้กฏหมาย แก้เก่งไม่ใช่หรือ หรือแก้เฉพาะที่เอื้อประโยชน์ตนและพวกพ้อง หรือว่าไปทำสัญญาอะไรโง่ๆเสียเปรียบไว้กับกลุ่มทุน ทำให้ไม่สามารถขยับอะไรได้
อะไรที่มันผูกขาดหรือกึ่งผูกขาดก็เปิดให้มีการเข้ามาแข่งขันให้มากขึ้น ราคาก็จะลดลง ไม่มีรัฐบาลไหนทำเพราะไม่กล้า เพราะประชาชนไม่ได้มาก่อน แต่เป็นที่สุดท้ายที่จะคิดถึง ยกเว้นตอนหาเสียง กลับตอนจะทำโครงการ่เอือประโยชน์คนและพวกพ้อง ก็จะอ้างว่าทำเพื่อประชาชน ( ประชาชนได้ 10 จาก 100 )
ถ้าน้ำมันถูกลง ต้นทุนสินค้าต่างๆน่าจะลดลง ถ้าไม่ลดรัฐบาลก็เข้าควบคุม
การแก้ปัญหาต่างๆเพื่อประชาชน นกม. รุ่นเก่าไม่ใช่คิดไม่ได้ แค่ไม่คิดที่จะทำ คงได้แต่หวัง นกม. รุ่นใหม่ว่าจะกล้าทำหรือเปล่า ถ้ามีโอกาสไดเป็นรัฐบาลบริหารบ้านเมือง