สวัสดีค่ะ พ่อเราป่วยเป็นมะเร็งลำใส้ระยะสุดท้ายเค้าจากไปภายใน1เดือนเราอายุ16 เริ่มเลยนะคะ ตอนช่วงเย็นหมอได้ให้มอฟีนพ่อเเล้ว3ช.มปกติ4ช.มถึงจะหมดเเต่วันนั้นเค้ากลับมาปวดไวมาก ประมาณ3ช.ม ดูไม่ดีแล้วแม่เลยโทรให้เรากับญาติรีบไปโรงบาลให้ไปดูใจ เเล้วพอไปถึงพ่อก็นอนเเต่ยังหายใจอยู่เเต่เเย่มาก พอสักพักเขาร้องอื้มม เเค่อื้มเเล้วก็ดิ้นเป็นระยะเพราะเค้าเริ่มปวดเเต่ตอนนั้นมันจะ3ทุ่มเเล้ว เราขอเเม่ให้ขอมอฟีนให้พ่อเเต่เเม่บอกเอาไม่อยู่เเล้ว เเต่เรารู้สึกว่าเป็นข้ออ้าง เราตื้อเขาตลอดเเต่เค้าไม่ยอมขอให้เลยบอกไปก็เมิน เรายืนดูพ่อปวดร้องเราเจ็บมากๆอยากเจ็บเเทนพ่อที่สุดเราโกรธเเม่กับญาติมากเค้ามากันตั้งเยอะเเต่ช่วยอะไรในช่วงเวลาสุดท้ายของพ่อที่สุดเเสนจะเจ็บปวดไม่ได้เลย เล้วเค้ากว่าจะสิ้นลมก็นานเลยอะค่ะเราต้องเห็นพ่อเราเจ็บ จนสุดท้ายเค้านอนนิ่งเเค่หายใจเเล้วก็หยุดไปเลย อยากถามว่าเเบบนี้หมอไม่อยู่พยาบาลทำให้ไม่ได้หรอคะ  ภาพความรู้สึกทุกอย่างในวันนั้นเรายังจำได้ดีมากเเล้วรู้สึกผิดกับพ่อมากๆเราเจ็บอยู่ในใจเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยอะค่ะเราไม่มีวันลืมได้เลย😭