ที่บ้านของเราจะเป็นอาศัยลูกพี่ลูกน้องของแม่อยู่ค่ะพวกเราอยู่กัน3คนเราแม่พี่ที่บ้านมักจะมีปัญหาเรื่องการเงินตั้งแต่แม่ออกจากงานมาเพราะมีปัญหาที่ทำงาน ตอนนั้นเราส่งตัวเองเรียนค่ะแต่ก็เรียนไม่จบเพราะเรื่องการเงินส่งตัวเองไม่ไหวจึงดรอปไป1ปีแล้วไปหางานทำเพื่อหาทุนมาเรียนแล้วเลี้ยงดูแม่ (แต่เสียดายที่ออกมาตอนช่วง ปวช.ปี3 เป็นปีสุดท้ายที่จะจบ) ตอนนั้นตัดสินใจไปทำงานเซเว่น เงินเดือนก็ได้ประมาณอยู่ 15000 เงินออกก็จะให้แม่5000+ของพี่ด้วย ก็เกือบๆหมื่น ถ้าบ้างที่ได้ โอที ก็ให้แม่เพิ่มค่ะ เป็นแบบนี้ทุกเดือนค่ะ แล้วข้าวของเราก็ซื้อเข้าบ้าน ค่าข้าว ค่าเน็ต ค่าหนี้ หลายๆอย่าง เรากับพี่ช่วยกันออก แม่แทบไม่ต้องออกเลยค่ะบ้างที่เราแทบเกือบไม่มีเงินพอในการไปทำงาน  พอเรามีแฟนอายุห่างกัน10ปีเค้าก็ช่วยเรื่องการเงินของเราค่ะสวนมากจะเป็นค่าเดินทางค่ากิน จากนั้นไม่นานค่ะแฟนก็มายื้นข้อเสนอค่ะคืออยากให้เรามาช่วยทำงานธุระกิจของเค้าค่ะ ด้วยความที่เค้าสงสารเราด้วย เพราะบ้างที่เราเข้ากะดึกกลับบ้านมืดๆก็อันตรารถก็ไม่ค่อยมีสวนมากแฟนเราก็มักจะอาสามารับส่งกลับมาค่ะ เราเลยตัดสินใจออกจากงานแล้วไปทำงานอยู่กับเค้าค่ะ แฟนเราก็เลี้ยงดูเราดีนะคะ แฟนเราก็ให้เงินเราทุกเดือน15000ค่ะ ค่ากินค่าใช้จ่ายก็ใช้กินด้วยกันกับเค้าค่ะ บ้างที่ก็ออกให้แฟนบ้างค่ะ เราก็ให้แม่ตามปกติเลยค่ะ แต่เวลาให้ที่ไหร่แม่ก็ใช้หมดไม่ถึงสิ้นเดือนบ้างที่ก็มาขอเพิ่มค่ะ ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรค่ะ แต่พอเจอแบบนี้ก็ไม่ค่อยโอเคค่ะ เพราะ เรากับพี่ให้แม่ก็เกือบหมื่น มารู้ที่ก็คือแม่เอาแต่สั่งของออนไลน์ กับเล่นหวยออนไลน์ค่ะสั้งของออนไลน์แม่ชอบสั้งครีมสั้งอาหารเสริมหรือไม่ก็ของจุกจิก ค่อนข้างบ่อยค่ะ จนแม่แทบไม่มีเงินเก็บ เรากับแฟนไปหาแม่ที่ก็เอาของกินมาฝากตลอดค่ะหรือออกไปซื้อของก็ออกให้ตลอดค่ะ บ้างที่เราก็ไม่ค่อยโอเคกับแม่เท่าไหร่ค่ะที่ซื้อของบ้างอย่างไม่จำเป็นตอนนั้นเลยปรับเปลี่ยนการให้เงินแม่เป็นอาทิตย์ละ2000บาทค่ะพอเราบอกแม่นั้นแหละค่ะแม่โทรมาด่ายับเลยค่ะว่าทำไมถึงให้แค่นั้นตอนนั้นพยายามอธิบายค่ะว่าทำไมถึงให้แบบนั้นเพราะต้องการที่จะให้แม่ประหยัดค่ะแล้วจะได้ใช้เงินได้ถึงเดือน ตอนนั้นแม่ไม่ฟังเลยค่ะแม่คิดว่าเราจะวงการเรื่องการเงินของเค้าพอคุยจบแม่ตัดสายทิ้งตอนนั้นพิมบอกแม่ค่ะคือต้องการให้แม่เข้าใจคือเราไปประมาณว่าจะได้มีเงินเก็บไว้ในอนาคตจะได้เก็บเงินมีบ้านเป็นของตัวเองเอาเราก็จะได้มีเงินเรียนต่อมหาลัยเรียนจบมาดูแม่ได้เต็มที่ แต่สิ่งที่แม่พิมคือ แม่บอกเค้าไม่คาดหวังเรื่องซื้อบ้านเรื่องซื้อข้าวเค้าคิดว่าเราเรื่องเยอะเกี่ยวเงิน จากนั้นแม่ก็ไม่ติดต่อไม่รับสายไปหาที่บ้านก็เงียบไม่สนใจใดๆแล้วทำอย่างกับเราไร้ตัวตนถามอะไรไม่ตอบเลยตอนนั้นเสียใจมากเหมือนให้อะไรไปพอเราแค่ผิดนิดเดียวหรืออะไรแกก็จะโกรธเงียบไม่คุยด้วยอันนี้ไม่ได้เป็นครั้งเดียวเป็นมา2รอบต้องให้เงินเค้าถึงจะสนใจตอนครั้งนี้เราไม่ได้ให้เงินแต่เป็นซื้อข้าวซื้อของให้แทนแต่เค้าก็ไม่สนใจ เราเลยตัดสินใจที่จะใจแข็งบ้างว่าสิ่งที่ทำคือแม่ผิดเพราะทุกครั้งที่เราไม่ผิดเราจะง้อแม่ตลอดซื้อของเอาใจแม่ทุกครั้งจนบ้างที่เป็นห่วงเค้าแทบไม่อยากให้เค้าลำบากแต่บ้างที่เวลาไม่ได้ดั่งใจเค้าก็มักจะด่าจนเสียความรู้สึกไปเลยแฟนเราก็คอยปลอบใจตลอดแฟนเราชอบบอกกับเราว่าเราชอบใจอ่อนตลอดแม่เลยไม่ต้องทำอะไรเลยรู้ว่ายังไงเราก็ต้องมาง้อแม่จนตอนนี้พยายามที่จะใจแข็งค่ะบ้างที่ก็เหนื่อยหาเงินให้แต่เค้ากับใช้เงินอย่างกับคนรวยทั้งๆที่ก็เคยผ่านความยากลำบากมาแล้ว ตอนนี้ก็ทำได้แค่ปล่อย แต่ก็ยังส่งของกินกับของไปให้แม่แทนเป็นเงินอยู่นะคะ